Tags
Vóór de vernieuwing van Europa (Emmanuel Macron (president van Frankrijk), Opinie & Debat/de Volkskrant, 5-3-19)
Waarom is deze tekst onovertroffen binnen de huidige EU-setting van de unie in chaos?
- Macron is het eerste staatshoofd die vanuit zijn eigen politieke visie kritiek uit op de voor (klassieke enerzijds en sociale anderzijds) liberalen die scherpe kanttekeningen plaatst bij globalisering (‘behoefte aan bescherming van de volken tegen de grote schokken in de wereld van vandaag’) en dat is uniek omdat andere staatslieden hun partijbeginselen braaf oplepelen en uitbazuinen:
‘De Brexit is hiervan het symbool. Symbool van de crisis in Europa, dat er niet in is geslaagd goed te reageren op de behoefte aan bescherming van de volken tegen de grote schokken in de wereld van vandaag. De Brexit staat ook symbool voor de Europese valstrik. Het al dan niet deel uitmaken van de Europese Unie is niet de valstrik, maar de leugens en de onverantwoordelijkheid die haar te gronde kunnen richten. Wie heeft de Britten de waarheid verteld over hun toekomst na de Brexit? Het nationalistische isolationisme heeft niets te bieden; het is een afwijzing zonder alternatief. En deze valstrik is een dreiging voor heel Europa: ondersteund door onjuiste informatie beloven profiteurs van de woede van alles en nog wat.’
Ik heb de hele derde alinea hierbij overgenomen omdat de gevaren en risico’s van globalisering in direct verband staan met andere verschijnselen die daar het gevolg van zijn.
- Macron komt zelfs met een voor ons nieuw argument tegen de populisten van vandaag, die de soevereiniteit ophangen aan wetgeving van de Unie, maar hij brengt een essentieel aspect voor het voetlicht: onze soevereiniteit moet verdedigd worden tegenover de techreuzen, die veel gevaarlijker zijn dat heel Brussel bij elkaar:
‘Tegenover deze manipulaties moeten wij standhouden. Trots en helder van geest. Laten we eerst eens zeggen wat Europa is. Het is een historisch succes: de verzoening van een verwoest continent, met ongeëvenaarde plannen voor vrede, voorspoed en vrijheid. Laten we dat nooit vergeten. En deze plannen beschermen ons ook vandaag de dag nog: welk land kan er nu in zijn eentje opboksen tegen de agressieve strategieën van de grootmachten? Wie kan pretenderen soeverein te zijn, alleen tegenover de techreuzen? Hou zouden we de crises van het financiële kapitalisme kunnen weerstaan zonder de euro, die de gehele Unie sterk maakt? Deze strijd vereist een voortdurend commitment, want zowel Europa als de vrede zijn nooit gewonnen. (…)
Deze verbanden heb ik nog nooit door een collega-regeringsleider van Macron horen uitspreken. Hier worden kortom verbanden gelegd die in de politiek (in het algemeen) nooit zo in hun context besproken worden. Daarom is ons politiek bestel in mijn ogen ook volkomen failliet.
- Macron: ‘Maar er moet meer gebeuren en het moet sneller. Er is namelijk nog een valstrik, die van status quo en berusting. Geconfronteerd met de grote schokken in de wereld zeggen de burgers ons regelmatig: ‘Waar is Europa? Wat doet Europa?’ In hun ogen is het een zielloze markt geworden. Europa is echter niet slechts een markt, het is een project. Een markt is nuttig, maar moet ons niet de noodzaak laten vergeten van grenzen die beschermen en waarden die verbinden. De nationalisten vergissen zich als ze pretenderen onze identiteit te verdedigen door zich terug te trekken uit Europa; want het is de Europese beschaving die ons verbindt, ons bevrijdt en ons beschermt. Degenen die niets willen veranderen, vergissen zich echter ook, want die negeren de angsten van onze volken, de twijfels die onze democratieën ondermijnen. Wij bevinden ons op een voor ons continent beslissend moment; een moment waarop we collectief de vormen van onze beschaving in een politiek, cultureel veranderende wereld opnieuw moeten uitvinden. Dit is het moment van de Vernieuwing van Europa. Daarom stel ik u voor samen te bouwen aan deze Vernieuwing rond drie ambities: vrijheid, bescherming en vooruitgang.’
Inderdaad, wij moeten collectief de huidige ‘vormen’ of uitingen van onze beschaving in een politiek, cultureel veranderende wereld ‘opnieuw moeten uitvinden’. Wie onder de huidige regeringsleiders heeft deze zelfreflectie zo duidelijk verwoord en de vinger op de zere plakken gelegd. Het gaat nu om ‘sociale bescherming’ en dus om een EU-wijd minimumloon en een stabiel sociaal zekerheidsstelsel, dat niet overal in de EU bestaat zoals bij ons. Anders waren er ook geen populisten in verschillende lidstaten aan de macht gekomen en waren er ook geen gele hesjes in Macron’s eigen Frankrijk in actie gekomen. En zo kan ik de tekst nog verder analyseren, maar deze drie punten zijn genoeg om deze hulde aan Macron te brengen die klaarblijkelijk heeft geleerd van ‘zijn’ gele hesjes. Laat nu de EU zelf grootschalig gaan hervormen door bij de EP-verkiezingen over enkele maanden een evenwichtige groep nieuwe parlementariërs te verkiezen en te benoemen. En laten zij zich baseren op deze duidelijke visie.
https://krant.volkskrant.nl/titles/volkskrant/7929/publications/582/articles/865318/22/1