Tags
Stelling: Ideologieën zijn uit de tijd omdat de oude, resterende ideologische partijen nooit zijn ‘bijgesteld’ en ‘afgestemd op de nieuwe maatschappelijke en economische omstandigheden’. Ware dat wel gebeurd, dan hadden die noodzakelijke aanpassingen er wel voor gezorgd dat beginselprogramma’s waren aangepast. Met een simpel voorbeeld kan dit begrepen in termen van waardenprioriteiten. De emancipatiepartijen die de volkspartijen waren moesten wegens het centrale ijkpunt persoonlijke én collectieve ‘vrijheidsbeginsel’ waardoor de aristocratie en vorstenalmacht terrein moesten afstaan (sinds de opkomt van de digitalisering van de maatschappij en dus ‘informatica’ in de regulering van de economie) vervangen worden door de algeheel maatschappelijke waarden ‘kwaliteit en waardigheid’, die voor iedere burger had moeten gelden.
Dat is niet gebeurd en dat is ten koste gegaan van maatschappelijk rechtvaardigheidsgevoel. De politieke emancipatie van de burger is kortom voltooid met het politieke algemene stemrecht van volwassen burgers en dus man én vrouw. Maar de waarde ‘democratie als inspraak van de gehele bevolking’ is verzand in de slag om het raadgevend- en correctief referendum (binnen en buiten partijen op nationaal niveau).
Alleen daardoor hebben alle partijbesturen gefaald in de aanpassing van basisbeginselen in de politieke wereld en zijn massaprotesten door extreem rechts ontstaan, omdat extreem links door de teloorgang van het communisme al verslagen was. Dat mag de verloren slag van de moderne democratie worden genoemd met als resultaat de dramatische afgang van alle klassieke volkspartijen.
Het meest actuele voorbeeld van dit drama van politiek ‘onbewust’ gedrag was de aanstelling van Yesilgöz als liberaal leider terwijl zij geen enkel boek over de beginselen van het liberalisme heeft gelezen, laat staan een eigen visie heeft kunnen ontwikkelen die in een publiek debat stand kon houden. Zij nam de ‘visieloze trend’ van haar voorganger Rutte klakkeloos over. En zoals hierboven al geduid, geen enkele oude volkspartij heeft die slag gemaakt – óf kunnen maken – vanwege de afwezigheid van het algehele macrodenkvermogen onder alle partijleden van de nu bestaande partijen.
Daarom maken we nu de totale ondergang van de zogeheten moderne democratie door die namelijk helemaal niet modern is, maar klussen- of broddelwerk vanwege achterhaalde beginselen die niet zijn geactualiseerd. Maar door spindoctors en dus marketingtechniek werden ingegeven. Daarom is het draagvlak onder de bevolking verloren gegaan in en door een volkomen vercommercialiseerde wereld. Het kon dus niet anders omdat ‘winst en omzet’ dominant bleven. Dat is geen menselijke maat.
Yesilgöz moet brand in VVD zien te blussen (Niels Marcus, Vandaag/Trouw, 18 januari 2024)
Tweespalt analyse • Het debat over de spreidingswet toonde andermaal aan dat de VVD niet langer de campagnemachine uit het tijdperk-Rutte is.
Tot pakweg een week voor de verkiezingen van 22 november leek Dilan Yesilgöz in staat te bereiken wat in de Nederlandse politiek als onmogelijk werd gezien: een langzittende premier opvolgen als partijleider én zelf ook aanspraak maken op het Torentje. Krap twee maanden later moet de VVD-leider proberen een uitslaande brand in haar partij te blussen.
Het debat over de spreidingswet, waarbij de voltallige VVD-senaatsfractie vóór de wet stemde, is een volgende inschattingsfout van Yesilgöz, die eerder een staatsrechtelijk dubieus pad bewandelde doordat zij vanuit de Tweede Kamer probeerde de behandeling van diezelfde wet in de Eerste Kamer tegen te houden. Tijdens een partijcongres volgende week, dat over de Europese verkiezingen zou moeten gaan, moet zij haar leiderschap verdedigen.
Yesilgöz bevindt zich al sinds haar aantreden in een buitengewoon penibele balanceeract, waarbij vooral het controleverlies van de partijtop in het oog springt. De VVD onder Mark Rutte liet in haar leiding en communicatie zelden tot nooit steken vallen. Maar sinds het aantreden van de nieuwe partijleider stapelen de misstappen zich op.
Rutte werd de afgelopen twee jaar op partijcongressen én door de VVD-fractie opgeroepen om het aantal asielzoekers te beperken. Het leidde na langdurig onderhandelen uiteindelijk tot de val van zijn vierde kabinet.
Achter de kritiek op asiel zat een dieper gevoelde frustratie, van leden die vonden dat de VVD onder Rutte te veel was opgeschoven richting D66. Daarom was het niet zo gek dat Yesilgöz kort na haar aantreden tegemoetkwam aan de rechterflank van de partij, en toenadering zocht tot de PVV. Ook ging de VVD campagne voeren op migratie, onder meer door de handen af te trekken van de spreidingswet van de eigen staatssecretaris Eric van der Burg. De strategie ontplofte in Yesilgöz’ gezicht: niet de VVD, maar de PVV werd de grootste partij.
Tijdens een ledenbijeenkomst in Utrecht, kort na de verkiezingen, bleek hoe graag een groot deel van de achterban over rechts wil: een enkele VVD-bestuurder had op de verkiezingsavond ‘met tranen in de ogen van blijdschap’ naar de tv gekeken, omdat een rechts kabinet mogelijk was geworden. Des te groter de frustratie toen Yesilgöz twee dagen later zei dat zij een PVV-kabinet alleen wil gedogen. Yesilgöz moet de rechtspopulistische achterban én het progressievere smaldeel binnenboord houden.
Dat Yesilgöz kort voor het kerstreces probeerde de behandeling van de spreidingswet in de Eerste Kamer tegen te houden, duidt erop dat de partijtop al langer twijfels had of de senaat de nieuwe fractielijn zou volgen. Eerste Kamer-fractievoorzitter Edith Schippers zegt dat zij de spreidingswet puur op zijn merites heeft beoordeeld.
Yesilgöz en haar fractie proberen in aanloop naar het congres de schade te beperken door te zeggen dat zij en de senaatsfractie hetzelfde willen: een beperking van het aantal asielzoekers, en vervolgens een betere spreiding over gemeenten. Alleen dan net in andere volgorde, aldus Kamerlid Ruben Brekelmans.
Dat ervaart een groot deel van de rechterflank heel anders. Klassiek Liberaal, de vocale interne club die pleit voor een rechtse koers, beraadde zich woensdagavond over de opstelling op het aankomende congres. De Telegraaf, die graag de VVD bij de les houdt, liet al verschillende (anonieme) VVD’ers aan het woord over de ‘zwalkende’ partij. De Europese verkiezingen zullen op het congres vermoedelijk bijzaak zijn.
Meer over de spreidingswet
In het kort:
- Na tijden van strakke leiding van Rutte verliest Yesilgöz de regie bij de VVD
- De senaatsfractie van de partij trotseerde haar met steun voor de spreidingswet
- Verzet van de rechterflank van de VVD is te verwachten
https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/2075/pages/1/articles/1969128/1/1