‘Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald’, zoals dat opgaat voor v/h confessionalismehater en bevlogen ex-PvdA-Kamerlid @parool @GJPvanOtterloo #gebedsoproepgaattegennationalecultuur #dus-provocerend

Tags

politiek

De man die hier de gebedsoproep mogelijk maakte, is er nu tegen (Ruben Koops, Het Parool, 8 november 2019

Als PvdA-Kamerlid regelde Gerrit Jan van Otterloo in 1986 dat de versterkte islamitische gebedsoproep, de azan, een plek in de wet kreeg. Als Kamerlid van 50Plus stemde hij deze week voor een verbod op de oproep.

In 1986 leverde het inmiddels beroemde amendement hem nauwelijks publiciteit op, herinnert Van Otterloo zich. Dat jaar was hij een van de drijvende krachten achter een aanpassing van de Wet openbare manifestaties, waarin geregeld werd dat religieuze instellingen in de openbare ruimte zowel klokgelui als versterkte oproepen tot gebed mochten laten horen. Destijds waren er maar een paar moskeeën in Nederland.

Van Otterloo handelde niet op verzoek van islamitische organisaties. Als humanist stoorde hij zich aan de dominante positie van het christendom in het maatschappelijk leven. Zo mocht een herdenking bij het beeld van Pieter Jelles Troelstra in zijn woonplaats Den Haag pas na 13.00 uur beginnen, omdat de zondagsrust openbare activiteiten voor dat tijdstip verbood. “Het ging mij om de voorkeurspositie van kerken”, zegt hij nu.

Hernieuwde orthodoxie

Het beknotten van religie is moeilijk, de confessionele partijen zaten en zitten in Nederland nog altijd stevig in het zadel. Maar andere religies gelijkstellen aan het christendom, dat kon wel. Gemeenten moesten instrumenten krijgen om geloofstradities te reguleren, vond Van Otterloo. “Die oproep tot gebed mocht toch wel vanwege de vrijheid van godsdienst, maar wij wilden dat gemeenten juridische beperkingen konden aanbrengen aan die vrijheid. Mijn drijfveer was altijd, elk geloof moet dezelfde behandeling krijgen.”

Toch stemde hij deze week voor een motie van Forum voor Democratie-Kamerlid Thierry Baudet, die de gebedsoproep wil verbieden. Die motie werd overigens verworpen. De steun van Van Otterloo – die deze zomer terugkeerde in de Kamer, nu voor 50Plus – was symbolisch, zegt hij, want de in de grondwet verankerde vrijheid van godsdienst kun je natuurlijk niet met een motie beknotten. “Ik begrijp het gevoel van onvrede wel, dat mensen zich bedreigd voelen als die Arabische teksten door de wijk schallen. Dat moeten we serieus nemen.”

Toppunt van simplisme: de in de grondwet verankerde godsdienstvrijheid die niet beknot mag worden, en toch voor de motie van Baudet stemmen. Ons parlement zakt echt door z’n voegen vanwege dit vertoonde amateurisme. Zie ook de inbreng van oppositiepartijen SP en GL, maar ook PvdA in de defensiedebatten. Kwaliteit was afwezig.

Volgens Van Otterloo wordt de gebedsoproep door veel moskeebesturen niet gebruikt vanwege de traditie, maar om de verschillen te benadrukken. “Het is een vorm van hernieuwde orthodoxie en daar worstel ik mee.”

Gelukkig weten de ‘gristelijke’ orthodoxen dat ze zich koest moeten houden en dus is hun isolationistische opstelling in de Bible Belt erg verstandig. Daar kunnen de islamieten in ons land en vooral ook DENK wat van leren.

https://www.parool.nl/amsterdam/de-man-die-hier-de-gebedsoproep-mogelijk-maakte-is-er-nu-tegen~b03668d5/

‘Verdwijnen christenen in het Midden-Oosten?’ @doorbraak #eu #godsdienstvrijheid @EU_Commission

Tags

politiek

Doorbraak, 27 OKTOBER 2019 Pieter Bauwens

‘Moeten we stilaan aftellen naar het einde van het christendom in sommige delen van het Midden-Oosten? Een nieuw rapport dat in Londen werd voorgesteld bevestigt de precaire situatie. Daar kan alleen maar een einde aan komen wanneer de internationale gemeenschap nu onmiddellijk optreedt.

Stelling: Het heeft er inderdaad alle schijn van dat christenen in het Midden-Oosten niets meer te zoeken hebben gelet de gepolariseerde situatie in die contreien. Het is spiritueel gezien geen laf afhaken, maar verstandig overwegen wat te doen en daarnaar handelen. Voor iedere religieuze of godsdienstige handeling is immers stilte en rust nodig om voldoende contemplatie te kunnen opbrengen om tot echte religieuze beleving te komen. Dat is binnen een spanningsvolle omgeving niet mogelijk, ondanks het feit dat het geboorteland is voor de betrokkenen. Het lijkt dus een kwestie van kiezen of delen: als de vijandige omgeving een harmonieuze religieuze beleving onmogelijk maakt, wees dan zo verstandig om een nieuwe woonomgeving te zoeken. Geen lafheid is dus, maar wijs handelen.

Persecuted and Forgotten?

‘Het christendom op het punt staat te verdwijnen uit steden en dorpen in het Midden-Oosten

‘Het rapport met als titel Persecuted and Forgotten?  [Vervolgd en vergeten?] van het Britse nationaal secretariaat van de pauselijke stichting en katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (Aid to the Church in Need – ACN) behandelt de periode 2017-2019. Het opvallendste is de waarschuwing dat het christendom op het punt staat te verdwijnen uit steden en dorpen in het Midden-Oosten.

‘Het rapport van ACN spreekt van een volkenmoord van IS op de christenen in de regio. Het stelt vast dat IS wel kan overwonnen zijn, maar hun volkerenmoord ertoe heeft geleid dat het aantal christenen dramatisch is gedaald en nog steeds verder afneemt.

‘Vóór 2003 woonden er in Irak nog 1,5 miljoen christenen. Midden 2019 is hun aantal gedaald tot onder de 150.000 en misschien zelfs tot minder dan 120.000. Een daling die binnen één generatie oploopt tot 90 procent. In Syrië is het aantal christenen sinds het begin van de burgeroorlog in 2011 met twee derde verminderd. Het rapport stelt zelfs de vraag of het al niet te laat is voor de christelijke gemeenschappen in Syrië en Irak.

Bezorgdheid

‘Kerk in Nood erkent dat er wereldwijd bezorgdheid was over de vervolging van de christenen in de betrokken regio’s. Ook het Vlaamse Parlement en de federale Kamer stemden in 2017 een resolutie.  Die riep de respectievelijke regeringen op om bij het buitenlands beleid rekening te houden met de situatie van de religieuze minderheden. Doorbraak bracht daar toen verslag over uit. Maar veel was daar sindsdien niet meer over te vernemen.

‘Maar volgens ACN bleef ondanks de politieke steun de nodige hulp en ondersteuning uit om te verzekeren dat de christenen daar konden overleven in de periode van 2017 tot 2019. Persecuted and Forgotten stelt vast dat ‘de westerse regeringen en de Verenigde Naties hebben nagelaten om de noodhulp te voorzien die christenen in landen als Irak en Syrië nodig hadden toen de volkerenmoord begon.’

Bedreigde gemeenschappen

‘De haat die IS heeft gezaaid in de regio tegenover christenen blijft sluimeren

‘Het rapport waarschuwt ervoor dat de Kerk in het Midden-Oosten volledig dreigt te verdwijnen. De haat die IS heeft gezaaid in de regio tegenover christenen blijft sluimeren, aangewakkerd door extremisten. Een nieuwe systematische aanval zou fataal zijn. Vandaag blijkt hoe reëel die dreiging is. Bij de recente opflakkering van de oorlog in Noord-Syrië kwamen ook berichten over de ontsnapping van jihadisten.

‘Indien er nieuwe aanvallen tegen de gelovigen plaatsvinden die vergelijkbaar zijn met wat onder IS is gebeurd, dan zou dit ertoe kunnen leiden dat de Kerk tot verdwijnen gedoemd is. Wanneer de veiligheid echter wordt gegarandeerd, dan is de kans groot dat het christendom in Nineve en Erbil kan overleven,’ schrijft ACN.

Mijns inziens gaat het niet om de kerk, maar om gelovigen. Zoals de eerste opmerking in Stelling al opgemerkt, wordt religiebeleving in deze spanningsvolle tijden onmogelijk en bied je niet-tolerante landen of inwoners geen ruimte meer om hun agressie te botvieren door uit het betrokken gebied/regio/land te verlaten en als godsdienstvervolgde elders (meest voor de hand ligt de EU, waar lidstaten bestaan die alleen christenen willen toelaten). Dan bestaat er binnen de Visegradlanden en de rest van de EU weer wat meer evenwicht in verdeling bij het onderbrengen en huisvesting van deze vluchtelingen.

Christenvervolging stelt vast dat de christenvervolging vooral in Zuid- en Oost-Azië erger is geworden

‘Het rapport kijkt ook verder dan het Midden-Oosten. Het stelt vast dat de christenvervolging vooral in Zuid- en Oost-Azië erger is geworden. Noord-Korea vervolgt al tientallen jaren systematisch christenen en sluit ze op in werkkampen. Ook in China verslechtert de situatie. Ondanks een akkoord tussen China en het Vaticaan in september 2018, blijft de repressie toenemen.

‘In India werden in 2017 477 antichristelijke voorvallen gemeld. En nog vers in het geheugen liggen de bomaanslagen op christelijke doelen op paaszondag 2019 in Sri Lanka. Die dag vielen er 300 doden en liepen ook meer dan 500 mensen verwondingen op.

Afrika

‘Ook in een aantal Afrikaanse landen worden christenen bedreigd door islamisten die proberen om hun Kerk te vernietigen. Dat gebeurt door geweld of door christenen op allerlei manieren te dwingen zich tot de islam te bekeren.

In 2018 alleen al werden er 3.731 christenen om het leven gebracht

‘In het noorden van Nigeria en in de zogenaamde ‘Middle Belt’, zetten de milities hun terreurregime tegen zowel christenen als moslims voort. In 2018 alleen al werden er 3.731 christenen om het leven gebracht, schrijft ACN.

Op andere plaatsen in Afrika kwam/komt de grootste bedreiging voor christenen van de staat. In een periode van twaalf maanden werden in het Zuid-Soedanese Nuba-gebergte meer dan 70 kerken aangevallen en werden er 32 platgebrand. Ook in Algerije heeft de overheid de jongste zes weken tientallen kerken gesloten op basis van onduidelijke antichristelijke wetten.

Concluderend kan worden vastgesteld dat dit artikel een goed aanknopingspunt betekent voor een beleid van vervolgde christenen binnen de Europese Commissie.

Tot slot voeg ik hierbij mijn eigen overtuiging aan toe dat we wereldwijd in een transitieperiode leven, maar in dit geval geen energietransitie maar een religieuze. En dat er aan het einde van deze periode geen terugkeer meer mogelijk is naar de oorspronkelijke (energie en godsdienst) constellatie, maar dat daar een 21e eeuwse constructie voor in de plaats komt, van de orde van grootte van de energietransitie zelf: geen terugkeer naar de fossiele energiehuishouding, maar een duurzame. Parallel hieraan zie in ook een eenheidsgedachte op religieus terrein, te weten een universele religie – hoe ongeloofwaardig dit op dit moment ook mag klinken – ontstaan, waarin alle huidige religies opgaan; geen ‘kunnen’ opgaan, maar spontaan in opgaan. Persoonlijk zie ik in al deze bewegingen dus een positieve en optimistische evolutiegroei. Ik heb hierin ook geen probleem om mij hierin als eenling te voelen. Ik weet zeker dat ik gelijk krijg. 

Van alle godsdienstoorlogen in de loop van de menselijke geschiedenis hebben we inmiddels tabak; ‘schoon genoeg gehad’.  Die tijden mogen niet meer terugkeren en voor de IS en andere islamitisch radicalisme, scherpslijperij en gebrek aan tolerantie is geen ruimte meer. Dat is mijns inziens mede het gevolg van de menselijke evolutie, die nu op een keerpunt is aanbeland op alle maatschappelijke gebieden: politiek, economisch, sociaal, cultureel en qua identiteitsbeleving. Vandaar dat de mensheid zelf een groeiende weerstand gaat bieden aan alles wat onrecht en onrechtvaardigheid teweeg brengt; zie alle volksopstanden van vandaag de dag. 

https://doorbraak.be/verdwijnen-christenen-in-het-midden-oosten/

‘Koranleraar al in het vizier van inlichtingendienst AIVD’ @nrc #islam #afwijzingNLserechtsorde

Tags

politiek

Onderwijs | Van de omstreden docent zijn lessen onderzocht, en ook zijn link met een fonds dat salafistische boeken in Nederland verspreidt.

Andreas Kouwenhoven, nrc.nl, 8 oktober 2019

Islamdocent Mohammed Riani uit Ede, die recent in opspraak kwam wegens radicale lessen aan jongeren, wordt al langer in de gaten gehouden door inlichtingendienst AIVD. De geheime dienst onderzocht Riani’s lessen én zijn link met een fonds dat salafistische boeken gratis verspreidt in Nederland. Dat bevestigen bronnen bij lokale en landelijke autoriteiten.

Normaal gesproken is dit strafbaar omdat deze boeken tegen de Nederlandse wetgeving ingaan. De vraag lijkt dus wanneer het OM wordt ingeschakeld om een vervolging in te stellen.

In het onderzoek van NRC en Nieuwsuur vorige maand over salafistisch onderwijs, werd Riani (pseudoniem: Aboe Aicha) belicht als docent die in lessen aan minderjarigen onder andere lijfstraffen verheerlijkt. Het gaat om buitenschoolse lessen die plaatsvinden in islamitische centra. Inmiddels is duidelijk dat de geheime dienst de activiteiten van Riani al langer nauwgezet volgt. Naast zijn islamlessen in Veenendaal bekeek de AIVD ook zijn contacten met het zogeheten ‘Islamboekenfonds’. Dit fonds slaat in het buitenland salafistische boeken in, om ze in Nederland gratis uit te delen. Ten minste vier moskeeën in Nederland kregen al een minibibliotheek cadeau van het fonds, gevuld met salafistische lectuur. Ook organiseert het fonds lezingen waarbij duizenden boeken gratis worden meegegeven.

Er lijkt nu inmiddels wel voldoende documentatie voorhanden om de Kamer via een plenair debat tot uitspraken te laten komen of deze gang van zaken getolereerd blijft of niet.

De verspreiding van sommige boeken zou vanuit Koeweit worden gefinancierd. Een woordvoerder van het fonds ontkent iedere vorm van buitenlandse financiering. Ook spreekt de woordvoerder tegen dat Riani actief is voor de organisatie. Verschillende bronnen die zich bezighouden met terrorismebestrijding stellen echter dat Riani op de achtergrond was betrokken bij het fonds.

In zijn lessen aan jongeren, te bekijken op YouTube en Facebook, vertelt Riani zelf over bemoeienis vanuit de inlichtingendienst met hem. De leraar zegt door de dienst te zijn benaderd met de mededeling dat hij omgaat met „terroristen”, en dat hij geld zou kunnen verdienen door hen te „deradicaliseren”. Toen hij weigerde, zou een huiszoeking bij hem zijn gedaan door de recherche, zegt Riani. Daarmee wilden opsporingsdiensten hem „bang maken”.

De docent waarschuwt zijn leerlingen dat zij niet mogen klikken naar autoriteiten. Mensen die hun „broeders en zusters afluisteren” of informatie over hen „doorspelen”, noemt Riani „mollen” en „verraders”. „Schaam jij je niet […] dat jij in een moskee, het huis van Allah, de imam aan het opnemen bent om te verkopen voor 50 euro? Schaam jij je niet? Ongelofelijk! Heb jij niks anders kunnen vinden, joh? Ga vuil rapen op straat!” zegt hij in een les tegen jongeren. Riani wil zelf niet reageren.

Een woordvoerder van de AIVD wil niet ingaan op „namen van individuen” maar zegt dat de dienst wel onderzoek doet naar „salafistische aanjagers” die onderwijs geven. Deze ‘aanjagers’ brengen kinderen „op geleidelijke wijze” een soms radicaal gedachtegoed bij, zegt de woordvoerder. „Hierdoor kunnen zij worden aangezet tot haat richting andersdenkenden en het actief afwijzen van de Nederlandse democratische rechtsorde. Op termijn kan dit leiden tot polarisatie en maatschappelijke ontwrichting.”

[Lees ook: In de koranschool leren kinderen dat Nederland niet hun land is]

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/10/08/islamdocent-al-in-het-vizier-van-inlichtingendienst-aivd-a3976077#/handelsblad/2019/10/09/#102

Nuance over kledingvoorschriften blijft in ons land onmogelijk zolang de partijen angst hebben voor stemmenverlies aan PVV @trouw #verbodgezichtbedekkendekleding #integratiedoormeeopdoodspoor

Tags

politiek

Nikabverbod nog tipje van de sluier (Frits Spangenberg, socioloog en oprichter van Motivaction, opinie/Trouw, 30-9-19)

integratie – Het beperkte verbod op de boerka en nikab is omstreden, maar het is volgens Frits Spangenberg nog maar het begin.

Een deel van de Tweede Kamer drong eind vorige week aan op extra handhaving van het zogeheten boerkaverbod (Trouw, 27 september). Natuurlijk zou je liever niet willen dat er in een vrije, democratische samenleving regels en verboden komen hoe mensen zich in het openbare leven behoren te kleden. Maar gezien de internationale en interculturele ontwikkelingen is dit in mijn visie onontkoombaar en is het beperkte boerkaverbod – dat nu geldt op specifieke plekken, zoals het openbaar vervoer en overheidsgebouwen, nog maar een ‘tipje van de sluier’. Het is onvermijdelijk dat er nog veel meer regels zullen komen die noodzakelijk zijn om onze westerse maatschappelijke verworvenheden te beschermen. Verschillen en verdeeldheid over religieuze inzichten hebben de neiging toe te nemen en dit speelt extra sterk in de islam. Bijna iedere stelling kan worden weersproken, ik doe toch een poging tot verheldering. (…) Het vorig jaar ingestelde verbod [in Marokko door koning Mohammed VI] op de verkoop van boerka’s, werd na een massaal protest van vrouwen en mannen na enkele maanden weer ingetrokken.

(…)

Grote variatie

Ik woon een deel van het jaar in Marokko en naar mijn waarnemingen spelen vrouwen in het straatbeeld een bescheidener rol dan mannen. Die bescheidenheid neemt toe naarmate vrouwen hun hoofd en gezicht meer hebben bedekt. In het Marokko van 2019 is de variatie van hoofd- en gezichtsbedekkende kleding zeer groot. In de afgelopen tien jaar zie ik steeds meer jonge vrouwen zonder hoofdoek, maar de totaal gezichtsbedekkende variant komt ook nog voor. Gesluierde vrouwen zie je, behalve in hun eigen buurtje, zelden alleen of autonoom, zij verplaatsen zich onder begeleiding van één of meer anderen zonder gezichtsbedekking.

De kern van mijn betoog is het volgende: vrouwen met gezichtsbedekkende kleding spelen nauwelijks een interactieve maatschappelijke rol, zij hebben eerder de neiging niet op te willen vallen en stellen zeker geen eisen. In Marokko is het wettelijk niet mogelijk een openbare functie uit te oefenen met bedekt gezicht, hoofddoekjes staan een maatschappelijke carrière zeer in de weg, in de supermarkt tref je geen caissières met hoofddoek.

(…)

In Nederland is volgens artikel 1 van de Grondwet iedere burger gelijk en moet als zodanig worden behandeld. Hierdoor komen wij zelf in botsing met onze eigen principes. Een vrouw met gezichtsbedekkende kleding zien wij ook in Nederland meestal niet graag in een openbare functie, maar zonder nikabverbod zou deze persoon recht hebben op zo’n functie. Als ze die niet zou krijgen, zou ze in Nederland direct in aanmerking komen voor een sociale uitkering.

Mijn reactie op deze laatste passage is dat – afgezien van de laatste zin die voor mij een raadsel is – dat ik in mijn eerdere blogs al heb geschreven dat ik het boerkaverbod zie in het kader van onze Europese beschaving van christendom, humanisme en het joodse geloof, en ‘samenhangende’ cultuur, waarin de boerka niet past. Het heeft in mijn visie niets met godsdienstvrijheid te maken, en dat ons land worstelt met kledingvoorschriften die in onze beleving niets met het geloof te maken kunnen hebben, want wij zijn een seculiere samenleving, waarin religie en geloof alleen in de private sfeer plaatsvinden. Daar zullen de langjarige moslim-migranten in ons land aan moeten wennen. Ook Frankrijk heeft een soortgelijke wetsbepalingen van de Laïcité. En de identiteitspolitiek in ons land heeft gemaakt dat iedereen het recht van vrije meningsuiting heeft en dus ook mag uitspreken dat moslims een boerka moeten kunnen dragen. Maar zij zijn nu geconfronteerd met de net aangenomen en in uitvoering gekomen wetspaling van het boerkaverbod. Daaraan moeten ze zich houden. En zolang Wilders zijn radicale en dus nuance geheel buiten de orde heeft gesteld, is er geen normaal en constructief debat of dialoog mogelijk. Dat valt te betreuren. Daarmee blijft deze hetze tegenover de islam en moslims ook onopgelost.

https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/753/articles/979310/21/1

update Kamerlid Kuzu (Denk) heeft nog niet begrepen dat godsdienstvrijheid alleen te maken heeft met leerstellingen, die niet strijdig mogen zijn aan de Gw, maar dat kleding een cultureel verschijnsel is @tweedekamer #staatsrecht #boerkaverbod @tunahankuzu

Tags

politiek

Update Kamerlid Kuzu (Denk) heeft nog niet begrepen dat godsdienstvrijheid alleen te maken heeft met leerstellingen die niet strijdig mogen zijn aan de Gw, maar dat kleding een cultureel verschijnsel is omdat ieder islamitisch land andere voorschriften kent en daarom geen universele voorschriften bestaan @tweedekamer #staatsrecht #boerkaverbod @tunahankuzu

Art.9 (EVRM): Vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst

1. Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als privé zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uitdrukking te brengen in erediensten, in onderricht, in praktische toepassing ervan en in het onderhouden van geboden en voorschriften.
2. De vrijheid zijn godsdienst te belijden of overtuiging tot uitdrukking te brengen kan aan geen andere beperkingen worden onderworpen dan die bij wet zijn voorzien en in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van de openbare veiligheid, voor de bescherming van de openbare orde, gezondheid of goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen.

Samengevat staat hier duidelijk verwoord dat godsdienstvrijheid geen absoluut karakter heeft aangezien begrenzingen bestaan door de wet vastgesteld: veiligheidsbelangen, bescherming van de openbare orde, (vanzelfsprekend gezondheid), en goed zeden en dat moet in dit verband worden begrepen en verstaan als de algemeen erkende waarden en normen in ons land, die bepaald worden door de historische traditie van het christelijke, humanitaire, joodse en agnostische geloofs- en levensovertuigingen. Daaraan past de islam zich aan en dan mag geen onmogelijkheid worden genoemd aangezien in chronologische volgorde van deze (monotheïstische) wereldgodsdiensten van het jodendom, christendom en de islam vanuit de dezelfde oerbron van stamvader Abraham zijn ontstaan. Alle verschillen die historisch zijn ontstaan stammen vanuit culturele oorzaken. Daarom wordt tot heden, en Kuzu is daarvan een uitgesproken voorbeeld, geen onderscheid gemaakt naar religieuze leerstellingen (bij alle genoemde wereldgodsdiensten verschillend) en culturele tradities.

Ongetwijfeld bestaat er overeenkomsten tussen de bestaande verschillen in christelijke denominaties zoals vrijzinnig, hervormd en reformatorisch of vrijgemaakt gereformeerd enerzijds en islamitische verschillen tussen soennieten en sjiieten, maar ook tussen traditionele moslims en soefisme, om van de Bahai maar te zwijgen, die alle godsdiensten als gelijkwaardig beschouwt en erkent [https://www.bahai.nl/]. Kortom, geen argumenten om de godsdienststrijd tussen verschillende takken van religies voort te zetten. Het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en fundamentele vrijheden’ [inwerkingtredingdatum 31-08-1954] verplicht ieder EU-lid tot verdraagzaamheid en tolerantie. Alle lidstaten die aan deze oproep geen gemotiveerd gehoor geven zijn dus strafbaar.

En tot slot artikel 6 van onze grondwet:

1. Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen vrij te belijden, behoudens ieders eigen verantwoordelijkheid volgens de wet.
2. De wet kan ter zake van de uitoefening van dit recht buiten gebouwen en besloten plaatsen regels stellen ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.

Deze tekst is veel beperkter en minder gedetailleerd dan de bepalingen van EVRM, maar dat is geen probleem omdat EU-regelgeving boven de grondwet staat. Onze tekst hoeft daarom niet te worden aangevuld omdat EVRM daartoe al dient als zaken voor de rechter worden gebracht. Het EVRM stelt dus duidelijke voorwaarden voor godsdienstvrijheid, die onze grondwet niet stelt, en dat moet ook de oorzaak zijn dat Kuzu op het verkeerde been werd gebracht, maar dat geldt niet als excuus voor hem, want hem kan het verwijt worden gemaakt dat hij de Europese wet- en regelgeving niet kent of in ieder geval niet blijkt te beheersen.

Maar nu zijn kennishiaat bij dezen als gecorrigeerd mag worden beschouwd (dus via deze blog), zal ik deze blog als repeterende herinnering aan zijn mailadres blijven toezenden als hij zijn denkfouten blijft herhalen. Zo goed als ik deze blog ook aan het adres van Wilders zal richten als hij deze grondwettelijke bepalingen structureel blijft schenden, want de islam én moskeeën kunnen niet verboden worden. Voor mij is deze blog overigens een aanleiding om nu te starten met een promotieonderzoek om deze misstand(en) in de toekomst te voorkomen: vrijheid van meningsuiting dient evenals godsdienstvrijheid óók een/meer begrenzing(en) te kennen, namelijk daar waar de grondwet wordt geschonden als welke politieke partij dan ook wenst (PVV is nu al jaren actueel vanwege de wens de islam als verbod in de grondwet op te nemen).

Achtergrond onderwijswet vanuit de onderwijspacificatie van 1917 #VanderPot/Donner2001 #staatsrecht

Tags

politiek

(135) De grondwetsherziening van 1917; algemeen kiesrecht op basis van evenredige vertegenwoordiging; onderwijspacificatie

In de oorlogsjaren wilde men de jarenlange discussies [over het kiesrecht] beëindigen en zo bracht de herziening van 1917 voor Tweede Kamer [Kamer gespeld met kleine k, maar hier wordt de gangbare spelling aangehouden], provinciale staten en gemeenteraden het algemeen mannenkiesrecht, en tevens de vervanging van het districtenstelsel door een stelsel van evenredige vertegenwoordiging (art. 80, 81, 127, 143). Vrouwen werden aanstonds verkiesbaar. Het grondwettelijk mogelijk gemaakte (algemene) vrouwenkiesrecht werd ingevoerd bij de wet van 9 augustus 1919, Stb 536, en vervolgens in 1922 in de grondwet opgenomen. (…)

In de tweede plaats werd, zoals wij reeds zaken, de pacificatie van de onderwijsstrijd in de grondwet verankerd (art. 192 Gw 1917). Het bijzonder algemeen vormend lager onderwijs dat voldoet aan bij de wet te stellen voorwaarden, zou voortaan naar dezelfde maatstaf als het openbaar onderwijs uit de openbare kas worden bekostigd. De eisen van deugdelijkheid voor het algemeen vormend lager onderwijs zouden zodanig worden geregeld, dat de deugdelijkheid van het geheel uit de openbare kas bekostigd bijzonder onderwijs en van het openbaar onderwijs even afdoende werd gewaarborgd (met lette op de ingewikkeldheid van de zin, die niet heeft willen zeggen dat die eisen dezelfde moesten zijn). Voor andere takken van onderwijs werden soortgelijke regelingen gemaakt.

(394-406) HOOFDSTUK 22 ONDERWIJS

Art. 23 Gw dateert niet van 1983

Art. 208 Gw 1972 behoort tot de niet herziene bepalingen. Het is alleen van plaats veranderd en vormt sedert 1983 als art. 23 Gw het laatste artikel van het hoofdstuk grondrechten. In het volgende vindt men met een bespreking van dit voor onze constitutionele geschiedenis en het staatsrecht nog altijd belangrijke grondrechten. Nadat uiteengezet is waarom herziening van de bepalingen tot nu toe niet gelukt is, wordt aandacht geschonken aan het recht op onderwijs in het internationale recht.

Geschiedenis van de onderwijsvrijheid

Nadat het onderwijs oudtijds [sic] in hoofdzaak als een aangelegenheid van de kerk [seminaries] was beschouwd, ging na de invoering van de hervorming de plaatselijke overheid zich bemoeien met de oprichting van volksscholen, terwijl zij toezicht hield dat daar de ware religie werd onderwezen.

Hieruit mag worden afgeleid dat ook het onderwijs duidelijke karaktertrekken van de Hervorming ofwel de Reformatie heeft en dat het oorspronkelijke staatsgezag van zelfstandige stads/stadsgewesten/provinciebestuurders én de RK Kerk van Rome (werd vervangen door het profane, wereldse vormen van gezag en pas ten tijde van de formele natievorming (1815) overging op democratisch verkozen [mannenkiesrecht via census] gezag van de lokale en landelijke overheden, die toen nog geheel onder controle van de teruggekeerde Koning Willem 1 en zijn opvolgers  stond.

Het godsdienstonderwijs was er hoofdzaak [in seminaries]. Eerst in de achttiende eeuw won gaandeweg de opvatting veld dat goed onderwijs de volkswelvaart bevorderde en dus een groot algemeen belang was. In verschillende kringen ging men zich vanuit dit gezichtspunt voor verbetering van het onderwijs inspannen; men denke bijvoorbeeld aan de oprichting van de maatschappij tot nut van ’t algemeen (1784)

Wordt vervolgd

‘Mag je zijn wie je bent? Niet als je rookt of een boerka draagt’ @trouw #islam #boerka #integratie @eu

Tags

politiek

‘Ook al heeft niemand er echt last van, toch mag je de metro niet meer in met een boerka, en zelfs op een verre uithoek van het perron straks niet meer roken. Dat botst met het rechtsgevoel: we mogen toch zelf weten wat we doen zolang we anderen niet schaden?’

Stelling: Dit artikel geeft prachtig aan hoe de Nederlandse jurisprudentie sluipenderwijs verandert, zich verfijnt en gaandeweg verder ontwikkelt, maar dat de basisingrediënten van onze rechtstaat overeind blijven staan. Omwille van ‘kostbare’ feit wordt de tekst hieronder volledig weergegeven, want voor iedereen van levensbelang en ook de politiek kan hiervan leren!

Leonie Breebaart, katern de Verdieping/Trouw, 8 augustus 2019

In Nederland mag je zijn wie je bent. En dat mag gevierd worden! Woorden van die strekking begeleidden de Gay Pride van vorige week in Amsterdam. De meeste Nederlanders lijken wel trots op dat feestje, of in elk geval op de daar uitgedragen boodschap van tolerantie. Je mag je kleden zoals je wilt, je mag zijn wie je wilt. Je hoeft je niet te schamen. Het zal best dat sómmige Nederlanders jouw levensstijl walgelijk vinden, maar niemand zal je verbieden als dragqueen over de Dam te lopen. Zolang je niemand kwaad doet, verdedigt de wet jouw vrijheid.

Dat laatste principe, ook wel bekend als het schadebeginsel van John Stuart Mill (1806-1873) is een belangrijk inzicht van de rechtsfilosofie. De overheid mag jouw vrijheid alleen inperken als ze daarmee schade aan derden voorkomt, aldus de liberaal-denkende Mill. Dat inzicht correspondeert doorgaans wel met ons rechtsgevoel. Je mag met je hond wandelen, maar laat die niet op het grasveldje poepen, want daar hebben anderen last van. Je mag op de fiets naar muziek luisteren, maar appen brengt anderen en jezelf aantoonbaar in gevaar. En dus vinden we een verbod daarop redelijk.

En mocht een wet strenger uitpakken dan we nodig vinden, dan kent Nederland de praktijk van het gedogen: het bewust níet handhaven van de wet. Sinds 1926 is dat vastgelegd in het Wetboek van Strafvordering. De overheid heeft alleen de bevoegdheid, niet de plicht om te handhaven. Ze kan vervolging achterwege laten. Daarvan is in de loop van de vorige eeuw ook ruim gebruikgemaakt: wiethandel, prostitutie, zwartrijden, het moest allemaal kunnen. Gedogen had ook een zeker nut als voorbode van legalisatie, dat was bijvoorbeeld zo met het verbod op ‘gelijkgeslachtelijke liefde’.

Vrijheid-blijheid

Maar het liberale idee dat je zelf mag weten hoe je leeft, lijkt op zijn retour. We lijken ons bewuster van de schade die vrijheid-blijheid-gedrag ook kan aanrichten. Zo verwachten we tegenwoordig dat streng wordt opgetreden tegen pedofilie. Dat was veertig jaar geleden wel anders.

Bovendien lijken we tegenwoordig strenger over gedrag dat anderen niet direct schaadt, maar dat we wel ‘slecht’ vinden. Allerlei gedrag dat je vroeger ‘zelf mocht weten’ – roken bijvoorbeeld – wordt nu gezien als maatschappelijk ongewenst, als gedrag dat we willen uitbannen. We vieren wel een Gay Pride, maar niet een Smokers Pride. En toen een PvdA’er tijdens de afgelopen Gay Pride stond te dansen in een boerka – want je mag toch zijn wie je wilt – veroorzaakte dat veel ophef. Het kledingstuk staat symbool voor vrouwenonderdrukking, en dat willen we in Nederland niet.

Die nieuwe normen zie je terug in twee nieuwe maatregelen. Ten eerste in het plan van ProRail om rokers binnen afzienbare tijd te weren van treinperrons. De daartoe eerder aangewezen rookzuilen moeten weg. Volgens Pro-Rail woordvoerder Jaap Eikelboom zou er onder de bevolking een tweederdemeerderheid zijn voor zo’n verbod. “Het draagvlak is er. We moeten een oplossing verzinnen die meer bij deze tijd past dan de rookzuilen.” Ten tweede het onlangs in werking getreden verbod op het dragen van de gezichtsverhullende boerka op scholen, in de zorg en ook in het openbaar vervoer. Ook daarvoor lijkt maatschappelijk draagvlak, zodat het handhaven van de wet (boetes uitdelen, eventueel arresteren) geen onrust zou hoeven te geven.

Draagvlak zorgt er ook voor dat burgers zelf kunnen meewerken aan het rookvrij en boerka-vrij maken van Nederland. In Nijmegen kreeg een vrouw laatst te horen dat ze met boerka de speeltuin niet in mocht. Later bleek dat overigens wél te mogen.

Rechtsgevoel

Maar zelfs áls er draagvlak zou zijn, dan nog kun je je afvragen of handhaving daarvan zich verdraagt met het rechtsgevoel. De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema kondigde in 2018 al aan dat ze persoonlijk niet blij wordt van boerka’s, maar toch weigert vrouwen te laten oppakken als ze in zo’n kledingstuk een ritje maken met de tram of de metro. “Dat past gewoon niet bij Amsterdam.”

Inmiddels heeft Halsema dat besluit iets afgezwakt. Maar het klinkt toch redelijk. Waarom zou je mensen belemmeren in hun vrijheid (“ga maar lopend naar de dokter”) als je niet kunt uitleggen hoe ze anderen daarmee precies schaden? Het simpele gegeven dat de boerka afkeer oproept, lijkt geen goede reden, afkeer oproepen doet een transgender in sommige kringen ook. Dat je het gezicht van de boerka-draagster niet ziet, wordt pas echt problematisch als je daadwerkelijk contact met elkaar moet maken, in het ziekenhuis en op school bijvoorbeeld. In Nederland verwachten we dan dat je elkaars gezicht kunt zien.

En het handhaven van het rookverbod op stations, hoe moeten we ons dat dan voorstellen? Moeten we een minderheid van rokers ‘criminaliseren’, zoals een FNV-woordvoerder het formuleerde, terwijl die rook van hun sigaretten ons amper bereikt? Dat de meerderheid alle rokers uit het station wil weren, dat ze jouw stijl of gedrag vies, walgelijk of angstaanjagend vinden, lijkt opnieuw niet genoeg reden om jou op de bon te slingeren. De wet was toch ook bedoeld om minderheden te beschermen tegen de veranderlijke mores van de meerderheid? In Nederland mag je toch ‘zijn wie je wilt’, zoals op de Gay Pride zo duidelijk werd gedemonstreerd?

 

Slappe overheid

Als er wel streng op deze wetten wordt toegezien, als je straks ‘verklikt’ kunt worden door mensen die jouw levensstijl afkeuren, dan versterkt dat bovendien het stigma dat de roker tegenwoordig sowieso al aankleeft, net als de boerka-draagster. Het versterkt het gevoel buitengesloten te worden. Maar gedogen heeft ook belangrijke nadelen. Het wekt de indruk van een slappe en vooral een vage overheid. Is het nou wél of niet verboden de metro in te gaan met een boerka? “Nou, die agent deed er niks tegen hoor.” En mag je nou wel of niet een sigaretje opsteken voordat je de trein instapt?

Voor degenen die op steun van de politie rekenen, is zulke halfhartigheid moeilijk uit te leggen. De treinreiziger die de politie vraagt een roker van het perron te verwijderen, zal raar opkijken als de agent uitlegt dat roken hier inderdaad verboden is, maar dat er niet tegen wordt opgetreden. Waarvoor heb je zo’n wet dan? Maar als die overtreding in feite weinig overlast veroorzaakt, kan daadkrachtig optreden overkomen als tiranniek. Dat is het probleem met deze nieuwe wetten. Een consequent handhavingsbeleid komt in strijd met een rechtsgevoel dat Nederlanders dierbaar is: het recht zelf te bepalen hoe gezond je leeft of zelf te bedenken hoe afschuwelijk het is om je lichaam bijna niet of juist bijna volledig te laten bedekken door kleding.

Niets aan toe te voegen of af te doen, en dus leerstof voor iedereen! In een later stadium probeer ik een samenvatting te schrijven.

https://www.trouw.nl/religie-filosofie/mag-je-zijn-wie-je-bent-niet-als-je-rookt-of-een-boerka-draagt~b2f1412c/

 

RvS adviseert tegen verbod ritueel slachten

Tags

politiek

ANP, 16-5-19
DEN HAAG (ANP) – Volgens de Raad van State is een verbod op ritueel slachten “een ingrijpende beperking” van de vrijheid van godsdienst. Dat staat in een advies over een nieuw wetsvoordeel van de Partij voor de Dieren om onverdoofd slachten te verbieden.

Waarom wel een goed en wijs advies over de Amsterdamse Haga-islamitische school en vervolgens zo’n dom advies over ritueel slachten, dat tegen de dierenrechten ingaat? De Raad is soms de weg kwijt; ook godsdienstige rituelen kunnen normale wetgeving gebonden worden.

‘Ondanks dit advies gaat de Partij voor de Dieren het wetsvoorstel donderdag indienen bij de Tweede Kamer. “De vrijheid van godsdienst houdt op waar het lijden van anderen – mens en dier – begint.”, aldus fractievoorzitter Marianne Thieme.

‘Het is niet de eerste keer dat de partij een poging doet om ritueel slachten te verbieden. In 2012 liep een poging om ritueel slachten te verbieden spaak in de Eerste Kamer omdat het voorstel de vrijheid van godsdienst te veel zou beperken.

‘Het nieuwe wetsvoorstel kent een overgangstermijn van vijf jaar. In die periode kunnen slachterijen zich aanpassen aan de nieuwe situatie, aldus de Partij voor de Dieren. Vooral in de joodse en moslimgemeenschap bestaat bezwaar tegen een mogelijk verbod.

https://www.msn.com/nl-nl/nieuws/binnenland/rvs-adviseert-tegen-verbod-ritueel-slachten/ar-AABrl0d?ocid=spartanntp

Staatsrecht Ook theologen Paas en Smalbrugge ontstijgen het misverstand over art 23 Gw niet @trouw #onderwijsvrijheid

Tags

politiek

Stelling: In een boeiende botsing van meningen over onderwijsvrijheid tussen reformatorische theologen komen beide hooggeleerden niet boven de staatsrechtelijke essentie van de Grondwet uit. De onderwijsvrijheid dient slechts te worden nageleefd op basis van de tekst uit die Grondwet die dwingt tot respect van het ene geloof tegenover het andere. Ieder geloof is gelijkwaardig aan het andere geloof, ook al bestrijden eendimensionale politici dat beginsel zelfs in de Tweede Kamer, zoals Wilders en de PVV.

Waar de een spreekt van de grote ‘illusie’ dat het onderwijs bevrijd zou kunnen worden van het grondwettelijke financiering via gelijkgeschakeld godsdienstvrijheid, met als gevolg dat er geen andere opvattingen zouden kunnen bestaan dan de mainstream, is onjuist. Neutraal godsdienstig onderwijs dat op alle schooltypen – seculier en bijzonder onderwijs – behoort te worden gegeven in de zin dat overal ‘voorlichting’, ofwel lessen in alle wereldgodsdiensten wordt gegeven, en niet op salafistische scholen alleen over de orthodoxe islam, hoort daarbij. Daarop kan iedere school worden gecontroleerd door de Onderwijsinspectie; met dien verstande dat er wel een praktisch dilemma bestaat. De huidige onderwijswetgeving voorziet alleen in controle achteraf, in plaats van in controle vooraf, die nu gewenst is, maar dat kan bij formele wetswijziging zoals gezegd worden geregeld. Hoezo is/was dat niet geregeld?
In de gewone wetgeving wordt door de medewetgever (parlement) invloed en medebepaling van de inhoudelijke tekst voorafgaand aan de besluitvormende vergadering bij wet geregeld, en pas achteraf controle op de juiste uitvoering van de wet. Maar waar de Tweede Kamer vooral – en de rechtmatigheidstoets in de Eerste Kamer komt nota bene nooit ter discussie, want dat ontgaat de parlementaire journalistiek – het echte debat om de godsdienstvrijheid altijd heeft laten liggen, verdoofd als de Kamer altijd is geweest en daarom machteloos staat tegenover PVV – om het antwoord te vinden op het dilemma van orthodoxe geloven en in het bijzonder buitenlandse extremen die strijdig zijn aan onze Grondwet. De gehele Kamer laat zich in de luren leggen door PVV omdat er niemand onder de parlementariërs voldoende is onderlegd in het staatsrecht en dat mag een schande heten.
https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/632/articles/899691/33/1

Staatsrecht: Briljante uitleg van art. 23 Gw (godsdienstonderwijs) door Hans Boutellier @trouw #godsdienstvrijheid

Tags

politiek

Stelling: De kop van de tekst ‘Als er ongeloof mag zijn, krijgt geloof waarde’ slaat natuurlijk nergens op, aangezien het geen wet van communicerende vaten zijn. Geloof blijft van waarde – lees: waarde behouden – en dat heeft niets met aanwezigheid van ongeloof te maken. Het groeiende ongeloof in vooral christelijke leerstellingen (protestantse denominatie en RK) heeft alles te maken met achterhaalde tradities en dogmatiek, en niets met nieuwe spiritualiteit. Maar art. 23 levert ook en vooral binnen de huidige gespleten samenleving de noodzakelijke bufferfunctie om geen nieuwe godsdienstoorlogen te laten ontkiemen.
https://krant.trouw.nl/titles/trouw/8321/publications/631/articles/899032/22/1