Tags
Nederland wordt diverser, maar niet gelijkwaardiger (Rasit Elobol & Jaap Tielbeke, De Groene Amsterdammer, 7.6.2018)
Als we niets doen aan institutioneel racisme zal het volgende WRR-rapport een stuk somberder stemmen
Onze maatschappij is superdivers geworden. En ja, dat kan ten koste gaan van de sociale cohesie, maar vooral als we blijven hangen in het frame van een binnenlandse clash of civilizations. Zo’n culturalistische blik wakkert conflicten aan en verandert niets aan de hoge armoede- en werkloosheidscijfers onder ‘niet-westerse’ Nederlanders. Misschien, zo suggereren ook de WRR-onderzoekers, zouden we weer wat meer aandacht moeten besteden ‘aan het bestrijden van de sociaal-economische achterstand’. Dat betekent niet dat we migranten en Nederlanders van kleur zielig moeten vinden. Juist die ‘helping mode’ is onderdeel van wat hoogleraar Halleh Ghorashi in ons artikel ‘categoraal denken’ noemt, waarbij we enkel oog hebben voor de tekortkomingen van etnische minderheden. Zo blijven talenten en kwaliteiten onopgemerkt. Het betekent wél dat we inzien dat ons land, in tegenstelling tot wat we graag geloven, helemaal geen gelijke kansen biedt voor iedereen.
Dat geldt even goed voor de voormalige gastarbeiders als voor de nieuwe nieuwkomers. Syrische vluchtelingen worden op z’n best gezien als arme drommels en op z’n slechtst als wandelende tijdbommen. Tijdens ons eerdere onderzoek naar discriminatie op de woningmarkt zei een verhuurmakelaar doodleuk dat ‘je natuurlijk geen Polen of Litouwers in je huis wil hebben’. We vinden het prima dat goedkope arbeidskrachten uit Oost-Europa hier badkamers komen verbouwen of voor een hongerloontje zwoegen in distributiecentra, maar fatsoenlijke huisvesting is kennelijk te veel gevraagd. Dus bivakkeren ze op vakantieparken of in ‘Polenhotels’. Als we niets doen aan dit soort institutioneel racisme zal het volgende rapport over diversiteit ongetwijfeld een stuk somberder stemmen. Want, om te eindigen met de woorden van de WRR-onderzoekers: ‘Een oneerlijke behandeling ondermijnt interetnisch vertrouwen, tolerantie en aanpassing, draagt bij aan gevoelens van achterstelling en onveiligheid, leidt tot spanningen tussen groepen, en ondergraaft het gezag van instituties.’
Zo goed gaat het dus helemaal niet met ons land. Diversiteitsspanningen worden alleen maar groter.
https://www.groene.nl/artikel/nederland-wordt-diverser-maar-niet-gelijkwaardiger