Vier redenen waarom Halsema niet bezweek onder de druk @Parool #covid19 #demonstratievrijheid

Tags

politiek

Het was een confrontatie waar heel Nederland naar toe leek te leven, het spoeddebat dat door de rechtse oppositie in Amsterdam was aangevraagd vanwege de extreme drukte op de Dam. Toch bezweek burgemeester Halsema niet onder de druk van ‘het potje pesten’, zoals Bij1-raadslid Sylvana Simons het debat noemde. Waarom ging het zo goed?

Michiel Couzy en Ruben Koops, Het Parool, 11 juni 2020, 12:01

Halsema zei sorry

Dat kostte in het begin wel even moeite. In het eerste uur moest Halsema wennen aan ­deemoedigheid. “Ik wil u graag een plezier doen en tussen elke zin door zeggen dat het mijn verantwoordelijkheid is. Maar ik ga er soms van uit dat u het onthoudt,” sneerde ze naar oppositieleider Marianne Poot (VVD).

*Tegenover het schikbarend felle betoog in eerste termijn en vervolginterrupties van oppositieleider Poot was dit een begrijpelijke reactie van de burgemeester, zo kan ik als toeschouwer van de lifestreamverbinding beamen.   

Maar in de loop van de middag gaf Halsema ruimhartig en op verschillende manieren blijk van verantwoordelijkheid voor de gebeurtenissen en trok zij het boetekleed aan. Ze ‘betreurde’ de situatie, sprak van een ‘inschattingsfout’, betuigde ‘spijt’ over het gebrek aan daadkracht op de Dam en wilde de appjes met Grapperhaus over rechts Nederland ‘terugnemen’. Dit herhaalde ze de hele middag en avond, precies waar kritische partijen op zaten te wachten.

Het ging goed in het Nelson Mandelapark

Gelijktijdig aan het spoed­debat, waar Halsema moest vechten voor haar positie, kreeg de burgemeester met de demonstratie in Zuidoost meteen ook een herkansing in de schoot geworpen. Dit was ook een risico, want er stonden veel camera’s op dit nieuwe Black Lives Matterprotest ­gericht. Maar de gemeente en de organisatie waren dit keer wel goed voorbereid en omdat er niets noemenswaardigs misging, toonde dit aan dat Halsema de beloofde lessen direct in de praktijk had gebracht. Ruim 11.000 mensen kwamen bij elkaar, het grootste protest ooit tegen racisme in Nederland, aldus de organisatie.

Halsema heeft een leercurve laten zien

Het debat over de drukte op de Dam was niet de eerste keer dat Halsema in de nesten zat, maar gisteren liet ze zien dat ze het debatteren als een bestuurder in plaats van een politica in de loop van de tijd is gaan beheersen.

Ze stond er niet als een kickbokser die de tegenstander zo hard mogelijk probeerde te treffen, maar als een judoka die tactisch meebewoog met de raadsleden die het op haar voorzien hadden. Zo gaat ze stadsgesprekken organiseren om de discussie over racisme in Amsterdam gaande te houden op verzoek van CDA en Denk, en beloofde ze een diepgravend onderzoek naar de manier waarop de acute crisis op de Dam is aangepakt.

Progressieve partijen sloten de rijen

VVD en Forum voor Democratie hebben een tactische fout gemaakt door de motie van wantrouwen al een dag na de Damdemonstratie aan te kondigen. Daardoor wist Halsema wat er ging komen, en ontstond er een bonte coalitie van partijen tegen rechts die de burgemeester zouden steunen, binnen en buiten de Stopera. Bijvoorbeeld het luidruchtige en minutenlange applaus van tientallen Amsterdammers bij aanvang, bedoeld als steunbetuiging. Halsema reageerde er niet op, maar hoorbaar en indrukwekkend was het wel.

Ook het instemmende geroffel op de tafels van de linkse partijen gaf een morele opkikker toen Halsema de VVD afserveerde. “Excuses? Die krijgt u niet. Voordat ik überhaupt aan het woord kwam of er waarheidsvinding plaatsvond, kondigde u een motie van wantrouwen aan, terwijl ik in de veronderstelling was dat u de feiten wilde zien.” Aan het eind van het debat was zichtbaar dat er zelfs binnen de VVD-fractie grote twijfels waren ontstaan of Halsema de motie van wantrouwen wel verdiende.

*Waaruit concluderend valt op te maken hoe bar en bizar de politiek zich kan ontwikkelen.

Michiel Couzy en Ruben Koops

https://www.parool.nl/amsterdam/vier-redenen-waarom-halsema-niet-bezweek-onder-de-druk~bff4bed0/

‘Crisis bij Amsterdams afvalbedrijf is nu een nationaal probleem’ @volkskrant #amsterdam #afvalprobleem

Tags

politiek

De inzameling van afval in Nederland dreigt in gevaar te komen door ernstige technische en financiële problemen bij de Amsterdamse afvalverwerker AEB.

Gerard Reijn en Tjerk Gualthérie van Weezel, de Volkskrant, 18 juli 2019

‘Dit schrijft de Vereniging Afvalbedrijven in een brandbrief aan de gemeente Amsterdam, de eigenaar van AEB. Twee weken geleden legde AEB vier van de zes verbrandingsovens stil. Nu veel afval niet meer naar AEB kan, dreigt het op vuilstortplaatsen te belanden, wat faliekant tegen het overheidsbeleid ingaat. Ook zouden opgeslagen partijen afval in brand kunnen vliegen. Andere afvalbedrijven kunnen de problemen wel oplossen, maar dan moet AEB de extra kosten betalen. En omdat AEB zelf geen geld heeft, moet de gemeente, als eigenaar, de portemonnee trekken.

‘Het stilleggen van de ovens volgde op ingrepen van de toezichthouder op milieugebied, de Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied. Die vond dat de installaties van AEB een groot risico opleverden voor medewerkers en omgeving. Het kan negen maanden duren voor alle ovens weer werken, zegt AEB.

‘Met twee in plaats van zes ovens kan AEB veel afval niet meer verwerken. Het bedrijf verbrandt alleen nog huisvuil uit Amsterdam en omliggende gemeenten. Andere klanten die hun vuil in het Westelijk Havengebied laten verbranden, kunnen er voorlopig niet terecht. Zij moeten uitwijken naar elders.

‘Zo zit het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht in zijn maag met tonnen rioolslib. Dagelijks levert het waterschap zo’n 250 ton af bij AEB. ‘Er is geen andere verbrandingsinstallatie waar we heen kunnen, want er is toch al een groot tekort aan capaciteit’, zegt de woordvoerder van het schap. Tot voor kort ging veel Nederlands rioolslib naar Duitsland, waar het in bruinkoolcentrales werd meegestookt. Volgens Europese regels mag dat niet meer.

En terecht niet. In wat technocratische samenleving leven wij met halfbakken technieken?

 ‘Het waterschap kan het slib nog een paar weken opslaan, maar als alle ruimte vol zit, resteert een noodmaatregel: ‘Dan kan het alleen in het oppervlaktewater.’ Het schap denkt aan dumpen in de Amerikahaven, die aan het Noordzeekanaal ligt.

Bedrijfsafval

‘Een andere afvalstroom waarvoor geen oplossing is, is bedrijfsafval. Dat kan naar vuilverbranders elders in het land, maar dat kost geld – voor het transport en omdat er nieuwe contracten moeten worden gesloten. AEB heeft op zich genomen de financiële gevolgen te dragen. Alleen heeft op dit moment niemand daar wat aan: AEB heeft geen cent meer. Bovendien kunnen afvalophalers het vuilnis niet meer kwijt: ‘De buffers zitten nu al praktisch overal in het land vol’, zegt de woordvoerder van de Vereniging Afvalbedrijven. Als het opgehaalde afval nergens meer heen kan, zal dus ook het ophalen in andere plaatsen in Nederland gaan stagneren.

Nutsbedrijven die geen geld meer hebben; lang leven de liberalisering en privatisering van de jaren negentig onder Paars 1 & 2! 

‘En dan voerde AEB ook nog afval in uit Groot-Brittannië. Het lijkt logisch die stroom te beëindigen, maar ook dat kost geld. En, schrijft de Vereniging Afvalbedrijven, dat moet de gemeente Amsterdam op tafel leggen.

‘AEB is eigendom van de gemeente Amsterdam. Vijf jaar geleden kreeg het bedrijf een onafhankelijker positie, en sindsdien heeft het een krediet van 300 miljoen euro bij een viertal banken: ABN Amro, ING, Deutsche Bank en de Bank Nederlandse Gemeenten. Van de gemeente kreeg het bedrijf nog een achtergestelde lening van 109 miljoen.

‘Door de problemen met de afvalverbranding, en daarnaast nog problemen bij een grote nieuwe, nog altijd slecht functionerende vuilscheidingsinstallatie die 30 miljoen euro heeft gekost, is AEB door zijn financiële reserves heen. Met de banken wordt al twee weken driftig onderhandeld en de situatie van het bedrijf (waar vierhonderd mensen werken) is nijpend, bevestigen insiders. Veel betrokkenen speculeren vrijelijk over een faillissement.

‘Voor de korte termijn heeft de gemeente Amsterdam al een bedrag van 35 miljoen euro toegezegd. Daarmee kunnen salarissen worden betaald en reparaties aan de stilliggende ovens. Structurele oplossingen vergen veel meer geld.

‘Met een mogelijke ondergang van AEB kunnen niet alleen de problemen met afvalverwerking en -inzameling uit de hand lopen, maar komt ook de verwarming van zo’n 25 duizend Amsterdamse woningen in gevaar. Die zijn aangesloten op stadsverwarmingsnet Westpoort Warmte, een onderneming waarvan AEB en energiebedrijf Vattenfall (voorheen Nuon) samen eigenaar zijn. De woordvoerder van Vattenfall stelt wel gerust: ‘Als het onverhoopt nodig is, zullen we hulpcentrales op gas of olie in zetten om de verwarming zeker te stellen.’ Voor de kosten daarvan zal niet AEB moeten opdraaien, maar de gemeente Amsterdam zelf. De gemeente heeft zich in 1999 garant gesteld voor de levering van warmte.

‘De gemeente Amsterdam wil nog niet reageren op de brief van de afvalbedrijven. ‘Samen met AEB en de banken bestuderen wij op dit moment verschillende scenario’s voor AEB, waarbij we zeker ook een faillissement niet uitsluiten’, zegt de woordvoerder van verantwoordelijk wethouders Udo Kock en Marieke van Doorninck. ‘Voorop bij al die scenario’s staat dat we willen garanderen dat Amsterdamse huishoudens hun warmte blijven krijgen en dat het huisvuil in de stad wordt opgehaald.’

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/crisis-bij-amsterdams-afvalbedrijf-is-nu-een-nationaal-probleem~b85a9063/?utm_source=browser_push&utm_medium=push&utm_campaign=stdc_vk

 

Volkomen terecht dat de commerciële activiteiten van een prins ter discussie zijn gebracht en dus een nieuwe worsteling voor het kabinet @parool #koninklijke-ethiek

Tags

beleggers

Welke morele plicht heeft prins Bernhard? (Michiel Couzy en Maarten van Dun, Het Parool, 18 november 2017, 07:00)

Het vastgoedbezit van prins Bernhard is inzet van een maatschappelijke discussie, nu vastgoedbeleggers grote invloed hebben op de woningmarkt. Hebben handelaren in vastgoed de morele plicht goed voor de stad te zorgen? En ligt dat anders voor een prins?

Voortgestuwd door de lage rente, de krapte op de woningmarkt en hoge rendementen, kopen beleggers steeds meer huizen in Amsterdam. Eén op de acht Amsterdamse woningen is in handen van beleggers. Vorig jaar werd 16 procent van de huizen aan een belegger verkocht.

Dat heeft grote gevolgen voor de stad, menen deskundigen en politici. Volgens beleggers professionaliseert met hun komst de vastgoedmarkt en houden zij zich netjes aan de regels. Maar de prijzen van woningen stijgen ook. Bovendien vragen veel beleggers huren die veel Amsterdammers niet kunnen opbrengen. Daardoor verandert de stad.

Voorbeeldfunctie

Volgens Dorine Hermans, historica en auteur van zes boeken over de Oranjes, heeft prins Bernhard een uitzonderlijke positie met een bijzondere verantwoordelijkheid. “De voorbeeldfunctie die de koninklijke familie nu eenmaal heeft, geldt voor alle familieleden. De achternaam Van Oranje is al vier eeuwen de beroemdste van het land. De voordelen die dat biedt, hebben een keerzijde.”

“Zijn broers en neven hebben ontzag voor hem als geslaagd zakenman”

Volgens Hermans’ bronnen wordt binnen de koninklijke familie wisselend gedacht over het zakelijke succes van de prins. “Zijn broers en neven hebben ontzag voor hem als geslaagd zakenman. Buiten kijf staat dat hij het allemaal zelf heeft bereikt. Bernhard werkt keihard en ook daarvoor is veel respect: werkethiek is belangrijk voor de Oranjes. Toch zijn er ook familieleden die menen dat een prins geen zaken hoort te doen.”

Afstand tot de troon

Prins Bernhard liet zijn huwelijk in 2000 goedkeuren door de Staten-Generaal, naar eigen zeggen uit respect voor zijn familie. Daardoor bleef hij troongerechtigd. Na de kroning van koning Willem-Alexander is Bernhard niet langer potentieel troonopvolger. Hermans: “Het is alsof de morele verantwoordelijkheid minder wordt gevoeld nu de afstand tot de troon groter is.”

Het vastgoedbezit van Bernhard plaatst de koninklijke familie voor een oud dilemma, meent Hermans. “De koning en koningin dragen een boodschap uit van solidariteit met de armen. Dat is lastig vol te houden als er tegelijkertijd zo veel bezit is.”

Winstbejag

André Nijhof, hoogleraar aan Nyenrode, is gespecialiseerd in business ethics. “De samenleving meent dat personen op een invloedrijke positie aan dezelfde normen en waarden moeten voldoen als ieder ander. Maar op zo’n positie word je vaak omringd door mensen die andere normen hanteren dan in de samenleving gebruikelijk zijn. Daardoor kan iemand het idee krijgen dat wat hij doet heel normaal is, terwijl de samenleving dat anders ziet.”

Ben Wempe is verbonden aan de vakgroep business-society management van de Erasmus Universiteit en gespecialiseerd in ethiek. Ethisch juist handelen is volgens hem bij uitstek belangrijk in de vastgoedsector. “Winstbejag mag nooit reden zijn ethische grenzen opzij te zetten, zeker niet als het om woningen gaat. Woningen hebben een bepaalde sociale functie en dat brengt verplichtingen met zich mee, ook voor ondernemers die vooral winst nastreven.”

Lees verder: ‘Zakenprins’ Bernhard: een grote belegger van koninklijken bloede

Lees ook: Groeiende ongelijkheid op de woningmarkt: van wie is deze stad eigenlijk?

‘Hij weet op het juiste paard te wedden’

Welke morele plicht heeft prins Bernhard?

Tijdens zijn studie economie aan de Universiteit van Groningen zette hij Ritzen Koeriers op, vernoemd naar toenmalig minister Jo Ritzen van Onderwijs. Het bedrijf bezorgde pakketjes per trein, waarbij de koeriers gratis reisden met de ov-jaarkaart, ingevoerd door Ritzen.

Bernhard werkte toen al samen met zijn vrienden Menno de Jong en Paul Mol, met wie hij later internetbedrijf Clockwork opzette en met wie hij nu in vastgoed investeert.

Bernhard was met Clockwork een kind van de internethype. Het bedrijf maakte websites en hielp bedrijven het internet op, in die tijd nog nieuw.

Clockwork stond bekend als een degelijk bedrijf, in tegenstelling tot veel andere internetbureaus, die uiteindelijk ten onder gingen. Clockwork maakte winst en overleefde de ineenstorting van de interneteconomie, begin deze eeuw.

Dit leidde tot een overname door IT-bedrijf Ordina. Deze verkoop legde de basis voor het vermogen van Bernhard, dat nu in vastgoed zit.

Ziekte

Met Menno de Jong begon hij vanuit Amsterdam aan een nieuw avontuur: Levi9, een ICT-bedrijf met inmiddels 900 werknemers, van wie het merendeel werkt op een van de kantoren in Oost-Europa. Levi9 opereert vanuit de Pinnacle Tower in de Muiderstraat, het pronkstuk uit de vastgoedportefeuille van de prins, die in de raad van bestuur zit en grootaandeelhouder is.

In 2013 moest hij een periode stoppen met werken, omdat bij hem een vorm van lymfklierkanker was vastgesteld. Na zijn behandeling zette hij een fonds op dat geld inzamelt voor onderzoek naar deze ziekte.

Om de mecenas uit te hangen? De Amsterdamse gemeenteraad zit waarschijnlijk te worstelen met deze kwestie en binnenkort is de regering aan zet.

De prins is via zijn bv’s eigenaar van het racecircuit in Zandvoort.

Troonopvolging

Bernhard van Oranje is zoon van prinses Margriet en Pieter van Vollenhoven, broer van Maurits, Pieter-Christiaan en Floris en neef van de koning. Hij is getrouwd met prinses Annette; ze hebben drie kinderen.

Bernhard is lid van de koninklijke familie, maar sinds de troonsbestijging van Willem-Alexander behoort hij niet meer tot het Koninklijk Huis. Hij ontvangt geen vergoeding en is uitgesloten van troonopvolging, omdat die beperkt is tot verwanten in eerste of tweede graad.

[Bernhard Lucas Emmanuel Prins van Oranje-Nassau, Van Vollenhoven is de zakenman van de koninklijke familie.]

https://www.parool.nl/amsterdam/welke-morele-plicht-heeft-prins-bernhard~a4539884/?utm_source=link&utm_medium=social&utm_campaign=shared%20content&utm_content=paid&hash=f388599076b48929160755b186e561f40e5a8b76

 

Een verslag van een #salafistische imam toont meer morele, opvoedkundige orthodoxie aan dan strafbare feiten @parool #islam #religie

Tags

islam, salafisme

Salafistische imam preekte in Nieuw-West (Rasit Elibolen Bas Soetenhorst, amterdam/Het Parool, 7 januari)

Een kopstuk uit salafistische hoek heeft de afgelopen weken gepreekt in de Ummahmoskee in Nieuw-West, waar het bestuur volgens ingewijden juist een machtsstrijd voert met salafistische jongeren.

(…)

In tegenstelling tot zijn voorganger roept Nafi jongeren op niet naar Syrië te reizen. Ook neemt hij herhaaldelijk afstand van IS. Maar NRC Handelblad omschreef zijn preken in 2015 als ‘fel van toon’. De krant noemde een preek waarin Nafi uithaalde naar Nederlanders en het Westen, die met twee maten meten jegens moslims. Ook hekelde hij sjiieten, na soennieten de grootste groep moslims.

In een preek in februari vorig jaar haalde hij, volgens een vertaling op de website Memri.org, uit naar ‘verdorven media’ die ‘zelfs zingende kinderen tonen’,  en vrouwen met make-up. Hij had geen goed woord over voor een Marokkaanse zangeres die meedeed met de talentenshow Star Academy. “Wat heeft dit ons gebracht? Morele verdorvenheid. Schaamteloosheid. Zoenende mensen. Dit meisje in de armen van een christen! Een christen!”

Op Facebook berichtte het bestuur van de Ummahmoskee verheugd over de komst van ‘onze geliefde Sheikh dr. Rachid Nafi’.  ‘We zijn zeer vereerd deze gerespecteerde man te ontvangen. ‘

De moskee kwam recentelijk in het nieuws met gewelddadige incidenten, die volgens betrokkenen verband hielden met een machtsstrijd met salafisten. Burgemeester Eberhart van der Laan sprak vorige maand van een generatieconflict tussen oudere gelovigen, die zich baseren op de islam zoals die in Marokko wordt beleden, en jongeren die vooral kijken naar het veel strengere Midden-Oosten. “Maar de strijd gaat ook om macht.”

http://www.parool.nl/amsterdam/salafistische-imam-preekte-in-nieuw-west~a4444986/

De sussende woorden van burgemeester Van der Laan waren misschien minder gelukkig en minder verstandig @parool #erdoganturken #segregatie @amsterdam

Tags

Nederturken, raadsdebatAmsterdam, spanningen

Van der Laan: ‘Geen zorgen om Turkse gemeenschap’ (Michiel Couzy, Nieuws/Het Parool, 2 september)

We hoeven ons niet ongerust te maken dat de onrust binnen de Turkse gemeenschap in Amsterdam, na de mislukte staatsgreep in Turkije, uit de hand loopt, zegt burgemeester Eberhard van der Laan.

# De sussende woorden hadden weinig effect op Yesilgöz [VVD, jw]. (…)

Dit is natuurlijk een hoogst merkwaardige uitspraak van deze burgervader van de hoofdstad, omdat iedereen die de krant goed leest weet dat er een ware terreur plaatsvindt tussen de Erdogan-aanhangers tegenover de vermeende Gülen-sympathisanten. Er is een complete angstcultuur ontstaan onder de Nederturken in ons land en geeft het geen pas dat de burgemeester, vrij vertaald aangeeft dat we ons geen zorgen hoeven te maken. We moeten ons alle zorgen maken, punt uit. Wat mankeert deze burgemeester? Of is hij toe aan rust en vakantie? In ieder geval spreekt de gezichtsexpressie van wethouder Simone Kukenheim van onderwijs (D66) op de voorpagina boekdelen – onduidelijk is overigens of die opname op dezelfde avond is genomen, dan wel een archiefexemplaar. Maar de felheid straalt er vanaf. En terecht.

Ollongren als wethouder een misser; geen wonder met een neoliberale non-politicus, die nog moet leren bestuurder te worden @parool #ingezondenbrief

Tags

amsterdam, gemeentebesturen, gemeenteraad, wethouderschap

Misser van Ollongren (ingezonden brief ondertekend door twee fractieleiders A’dam: Marjolein Moorman (PvdA) en Rutger Groot Wassink (GroenLinks), Het Hoogste Woord/Het Parool, 31 augustus)

‘De bankencrisis, waar we net een beetje van aan het herstellen zijn, had alles te maken met een doorgeslagen bonuscultuur in de bancaire sector. Bonussen zijn direct gerelateerd aan veel risicovol financieel gedrag. Immers, meer risico levert meer geld op en daarmee een hogere bonus. En als het misgaat, betalen we allemaal de rekening. Daarom is de afgelopen jaren wetgeving ontwikkeld om de doorgeschoten bonuscultuur aan banden te leggen. Om banken gezonder te maken, maar ook om te voorkomen dat bankiers excessief worden beloond, terwijl de samenleving opdraait voor de risico’s .

Toch lijkt wethouder Kajsa Ollongren een andere mening toegedaan. In  haar honger om veel bedrijven na de Brexit naar Amsterdam te halen, wees zij buitenlandse financiële instellingen er eergisteren bij BNR op dat de strenge Nederlandse bonuswetgeving makkelijk omzeild kan worden. Verstandig dus.

Een wethouder van een hoofdstad die bedrijven vertelt dat ze de Nederlandse wet maar niet serieus moeten nemen, dat is nogal wat. Zij neemt daarmee niet alleen afstand van een verstandige ontwikkeling om bonussen aan banden te leggen, maar gaat bovendien in tegen het morele standpunt van een groot deel van de raad, die niet méér maar juist minder bonussen wil. Wij hoeven in Amsterdam geen bedrijven die zichzelf excessief willen belonen.

Amsterdam kent genoeg uitdagingen en problemen. De toenemende tweedeling in de stad is voor veel partijen een toenemende zorg. Ook D66 werkende vorige week in haar partijprogramma dat we ons meer met de toenemende ongelijkheid bezig moeten houden. Het ongelimiteerde binnenhalen van financiële instellingen die zich niet aan bonuswetgeving willen houden, zal de problemen eerder groter dan kleiner maken. Daarmee wordt het belang van Amsterdam niet gediend.’

Goed gekozen woorden. Ollongren moet het vak nog steeds leren en in de vingers krijgen en is geen adviseur meer van de hoogste neoliberaal van ons land, Mark Rutte. Dat was ze even vergeten.