• About
  • Angela Merkel is de enige in de EU en het Westen die Poetin afdoende kan bestrijden @fd @MicheleWaard @eu #rusland #nieuwekoudeoorlog @TimmermansEU
  • AquariusPolitiek is de politiek van deze nieuwe eeuw
  • De economische werkelijkheid is veel weerbarstiger dan de wetenschappelijke trends doen vermoeden #nrc #economie #bedrijvigheid #economischegezondheid
  • Nieuwe strategie van de oppositie: zo bot mogelijk optreden, want als er ledenvergaderingen van partijen het referendum (vooralsnog) alleen als bron van ellende zien vanwege misbruik ervan, dan kun je die partijen van arrogantie en elitair gedrag beschuldigen die democratisering tegenhouden via het ‘almachtige’ referendum; ‘Bravo’, knap bedacht en uitgewerkt en uitgespeeld!
  • Wat hebben we geleerd na tien jaar financiële crisis? @nrc @CoenTeulings #vroegoflaatopnieuwfalen #economischetheorie
  • ‘#IMF: meer groei in #China leidt tot meer risico’ #fd #mondialeeconomischeverhoudingen
  • ‘Burgerdienst in ruil voor baan’

AquariusPolitiek

~ De nieuwe wereld

AquariusPolitiek

Category Archives: Eurogroep

‘Tusk wil in december speciale EU-top over eurozone’ @eu #institutioneel #toekomstEU

22 Friday Sep 2017

Posted by aquariuspolitiek in EU, Eurogroep, eurozone, hervormingen, institutionelehervormingenEU

≈ Leave a comment

Tags

EU

‘Tusk wil in december speciale EU-top over eurozone’ (Van onze correspondent  • Economie & Politiek/fd, 22-9-17)

De voorzitter van de Europese Raad, Donald Tusk, wil in december een speciale EU-top organiseren om te praten over de toekomst van de eurozone. Alle EU-landen kunnen daaraan deelnemen. Dat heeft Tusk donderdag laten weten.

De raadsvoorzitter stelde in een brief aan alle EU-leiders dat er ‘geen wondermiddel’ is voor een versterking van de Economische en Monetaire Unie (EMU) in Europa, maar dat er nu zoveel ideeën zijn geuit dat er meer discussie nodig is. Een prioriteit is in zijn ogen de voltooiing van de bankenunie. Ook liet hij weten wel wat te zien in een omvorming van het noodfonds ESM tot een Europees Monetair Fonds.

Snelle besluitvorming

De Poolse oud-premier, die sinds eind 2014 de Europese Raad voorzit, wil ook vaart zetten achter de besluitvorming. Uiterlijk volgend jaar juni zouden er knopen moeten worden doorgehakt over de wijze waarop de EMU moet worden versterkt.

De voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, deed vorige week stof opwaaien toen hij pleitte voor een uitbreiding van de eurozone. Alle EU-landen behalve het Verenigd Koninkrijk en Denemarken zouden in zijn ogen lid moeten worden, ook om de eenheid in de EU te versterken. Hetzelfde zou volgens Juncker moeten gelden voor de bankenunie.

Tusk lijkt zich daar nu bij aan te sluiten. De leiders van de inmiddels negentien eurolanden zijn de afgelopen jaren herhaaldelijk bij elkaar gekomen voor een aparte ‘eurotop’, maar nog nooit in het ‘inclusieve’ format dat de Pool nu voor ogen heeft.

Als het doel van deze speciale EU-top is om een bezinning – lees ook: evaluatie – te houden over de voorstellen die dit jaar en dan specifiek door Junck zijn gedaan, is het helemaal niet zo gek om alle EU-lidstaten daarbij te betrekken, maar dan wel in de vorm van een openbaar debat waar ook notulen van worden opgemaakt, omdat het voortaan alleen moet gaan om transparantie en openheid over de nieuwe EU-structuren. Maar de niet-eurolidstaten kunnen natuurlijk niet meebeslissen over de gang van zaken inzake de euro als munteenheid. Je bent immers opgenomen in de eurogroep of je bent het niet.

Meer optimisme

De belangrijkste EU-leiders buitelen nu bijna over elkaar heen met plannen voor de toekomst van de EU. Ze willen profiteren van de economische meewind en een beter politiek klimaat. Tusk constateerde donderdag dat ‘we nu met meer optimisme naar de toekomst kunnen kijken’.

Hierbij mogen de tegengeluiden – vooral in het voormalige Oost-Duitsland waar het extreem rechtse radicale geluid met de dag sterker wordt – niet vergeten want het gaat geestelijk nog helemaal niet goed in de EU als geheel en als zodanig. Voor het ‘beterwordingsproces’ zijn radicaal nieuwe voorstellen à la Macron noodzakelijk. Alle oude regeringsleiders vertegenwoordigen immers het oude denken (en de oude elites).

Volgende week zal de Franse president Emmanuel Macron zijn visie voor de EMU ontvouwen. Eerder heeft hij laten weten voorstander te zijn van een Europese minister van financiën en van een aparte begroting en een apart parlement voor de eurozone. De grote vraag is nu hoeverre de Duitse bondskanselier Angela Merkel met hem mee wil en kan gaan na de Duitse parlementsverkiezingen van komende zondag.

Bomvolle agenda

De regeringsleiders van de 28 EU-landen komen eind volgende week bijeen in Tallinn, de hoofdstad van de huidige EU-voorzitter Estland. Zij zullen dan hoofdzakelijk praten over digitale zaken, zoals cyberveiligheid, het belasten van grote internetplatforms en de digitalisering van de Europese industrie.

Maar er is in Tallinn ook een informeel diner gepland waar Tusk wil gaan praten over de werkwijze van de Europese Raad in de komende maanden. De agenda is bomvol. Tijdens een EU-top in oktober staat de brexit weer prominent op de agenda, evenals de moeizame relatie met Turkije.

In november wacht nog een top in het Zweedse Gotenburg, waar sociale kwesties worden besproken. Andere belangrijke gespreksonderwerpen in de komende maanden zijn versterking van de defensieve samenwerking en de toekomst van de Europese begroting nu de Britten hebben aangegeven de EU te willen verlaten.

Dit jaar 2017 wordt intellectueel een topjaar voor de EU, waarbij scherp opletten levensvoorwaarde nr 1 is omwille van een democratischer Europa.

https://fd.nl/economie-politiek/1219681/tusk-wil-speciale-eurotop-in-december

 

Advertisements

Het volstrekte gelijk van Jeroen Dijsselbloem ten opzichte van chaoot Juncker en jaloerse Moscovici @fd #eurogroep #hoe-te-institutionaliseren?

16 Saturday Sep 2017

Posted by aquariuspolitiek in EU, Eurogroep, plan-Juncker

≈ Leave a comment

Tags

eurozone

Dijsselbloem: ‘Eurogroep is doelmatig en democratisch’ (Rik Winkel • Economie & Politiek/fd, 16-9-17)

Jeroen Dijsselbloem heeft vrijdag bij zijn laatste informele Eurogroep krachtig stelling genomen tegen de pogingen van de Europese Commissie om deze informele club van nationale ministers van financiën onder haar vleugels te krijgen. Gepassioneerd verdedigde de Nederlandse minister in de Estse hoofdstad Tallinn het huidige ‘intergouvernementele’ karakter van de Eurogroep.

Gelukkig had ik afgelopen week al een beschouwing geschreven over Junckers plannen die hij had vastgelegd in de Staat van de Unie, zijn troonrede en waarin ik hem verweet dat hij alle mogelijke thema’s kris kras samen heeft gevoegd en dus zonder enige consistentie en coherentie.[1] Nu durf ik hem ook een chaoot te noemen die niets heeft begrepen van de Trias Politica, die ik er toen bijhaalde. Om die reden kan ik nu vaststellen dat Dijsselbloem volstrekt gelijk heeft met zijn vaststelling dat de eurogroep goed heeft gefunctioneerd en ook in een leemte – ‘weeffout’ – heeft voorzien binnen het Verdrag van Maastricht waarin het EMU werd geformaliseerd. De huidige ‘intergouvernementele’ structuur van de eurogroep is dus de briljante aanvulling op die gebrekkige structuur van het Europese Huis. Het is namelijk het antwoord op de impopulaire federatieve formule die alleen wordt gedragen door de federale lidstaten binnen de EU, zoals Duitsland en België. Maar die gedachte van een federatie moet helemaal uit de vocabulaire verwijderd worden aangezien de EU dan wel een superstaat gaat worden, een onrealistische staatsstructuur omdat de EU zal een formele natiestaat zal worden waaraan niemand behoefte heeft. De EU is in de praktijk van alle dag een intergouvernementele organisatie en daarom past de huidige werkwijze van de eurogroep daarin, beter dan de (ondemocratische) Commissie en (het conclaaf van) de Europese Raad zoals in de vorige blog uiteengezet.

Volgens hem is de werkwijze de afgelopen jaren onder moeilijke omstandigheden niet alleen effectief gebleken, maar ook democratisch.

Hierbij valt wel een kanttekening te plaatsen aangezien in de vorige blog al werd aangegeven dat het erg tegenvalt met het democratische karakter van de Unie. Want er bestaat volgens mij een tweetrapsraket, dat alles wat de EU betreft eigenlijk via het eigen nationale parlement en dus onze Tweede Kamer moet worden aangekaart. En met name Rutte is een symbool geworden van een vage taal omdat hij de Raad voorstelt als een vergadercircuit, waarin zelfs alle ambtelijke voorbereiding kan worden overtroefd door de nieuwste hersenspinsels van de regeringsleiders. En dan voel je je gepasseerd als ambtenaar die intensief de agenda heeft voorbereid.

 

‘Het is complex, verre van perfect en moeilijk te begrijpen. Maar het werkt wel. Als iets niet stuk is, moet je het niet repareren’, zegt hij in een reactie op het voorstel van Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker om de eurocommissaris voor economische en financiële zaken ‘minister van Economie en Financiën’ te maken en tevens te bombarderen tot voorzitter van de Eurogroep.

Ook de Luxemburger – zijn voorganger als voorzitter van de Eurogroep – gebruikt daarbij overigens het argument dat dit efficiënter zou zijn.

Europese minister

Dijsselbloem: ‘Minister is maar een titel. Ik denk dat we het andersom moeten aanpakken. Eerst kijken wat er schort aan de muntunie en dan of er iets moet aan de instellingen moet worden gedaan om dat te ondervangen.’

Ook andere ministers op de behoudende flank van de Eurogroep, zoals de Oostenrijker Hans Jörg Schelling en de Fin Petteri Orpo gaven vrijdag aan dat ze niet zitten te wachten op institutionele veranderingen. De Duitse minister Wolfgang Schäuble hield zich meer op de vlakte. ‘De titel is niet zo belangrijk. Het gaat om de rechten en bevoegdheden die zo’n minister zou krijgen.’

Schäuble is zich ervan bewust dat bondskanselier Angela Merkel na de verkiezing van Emmanuel Macron in Frankrijk heeft aangegeven dat ze best wil nadenken over een Europese minister van financiën. Naar verwachting steken Macron en Merkel na de Duitse verkiezingen de koppen bij elkaar. Minister Bruno Le Maire zei vrijdag dat Macron eind september zijn visie op de eurozone en Europa zal ontvouwen.

Frankrijk is niet zo blij met de suggestie van Juncker om Zweden, Tsjechië, Polen, Hongarije, Bulgarije en Roemenië snel lid te maken van de muntunie. Volgens Le Maire, die geldt als mogelijke opvolger van Dijsselbloem, moet de eurozone eerst worden versterkt. Dijsselbloem vindt versnelde uitbreiding evenmin een goed idee, omdat dit tot nieuwe risico’s kan leiden. ‘Het is noch verstandig, noch realistisch om landen te pressen of te dwingen.’

Hier geef ik dus Macron gelijk omdat het waanzin is om de genoemde landen ‘snel’ lid te maken van de eurogroep of -zone, of hen daartoe te dwingen. In het Verdrag van Maastricht wordt die gemeenschappelijke munt als ideaal einddoel genoemd, maar duidelijk vanuit het verwachtingspatroon van de jaren negentig toen beide Verdragen (Maastricht en Amsterdam) werden getekend in de verwachting dat die nieuw munt een enorme impuls zou betekenen voor de economische groei van de Unie, maar toen was men zich nog onbewust van de financiële en economische crisis van het eerste decennium van deze eeuw, die toen nog in geen velden en wegen kon worden vermoed.

Dijsselbloem heeft gelijk met zijn uitspraak dat versnelde uitbreiding van de eurolanden ‘evenmin’ een goed – dus slecht – idee is omdat dit tot nieuw risico’s kan leiden. Dijsselbloem heeft dus een betere kijk op de gedachtewereld van de bevolking en burgers dan Juncker, die al te lange tijd in de politiek rondloopt en volledig vereenzelvigd is met het ‘Brusselse’. Zijn houdbaarheid én geloofwaardigheid is allang verstreken, ware het niet dat zijn benoeming natuurlijk al vastlag met zijn status als ‘éminence grise’ binnen de Europese politiek. Maar hij is inmiddels bijna dezelfde schertsfiguur geworden als zijn voorganger Barroso, hetgeen direct de vinger op de wonde legt, namelijk dat de nieuwe Commissievoorzitter vanuit de grootste fractie in het EP wordt bepaald en dat het dus een kwestie is van handjeklap. ‘Over democratie gesproken’, meneer Juncker. U bezet uw functie bij de gratie van de christendemocratische fractie in het EP en door uw beschermheilige Angela Merkel. Die idiote constructie moet zo snel mogelijk worden afgeschaft.

# Hij heeft ook vraagtekens bij het nieuwe fonds waarmee de Commissie niet-eurolanden over de streep wil trekken.

Verantwoording

Hoewel de Eurogroep functioneert als een subgroep van de ‘ecofin’, de raad van EU-ministers van financiën, is het niet echt een EU-instelling. De Commissie is actief betrokken, maar beschikt niet over het recht van initiatief. Het machtigste instrument van de Eurogroep is het noodfonds ESM, dat €500 mrd ter beschikking heeft om geld te lenen aan eurolanden in nood – meer dan drie keer de jaarlijkse EU-begroting. Het ESM zit in een apart verdrag, met de negentien eurolanden als enige aandeelhouders. Alle besluiten vergen unanimiteit.

# Dijsselbloem, die de groep in januari bijna vijf jaar zal hebben geleid, erkent dat het soms tot diep in de nacht duurt voordat er overeenstemming is. Maar hij bestrijdt de door eurocommissaris Pierre Moscovici geventileerde opvatting dat de besluitvorming over met name Griekenland vanuit democratisch oogpunt schandalig is te noemen. Er is wel degelijk parlementaire controle, alleen niet door het Europees Parlement, zoals Moscovici wil. De besluiten worden volgens Dijsselbloem uiterst nauwkeurig bekeken door nationale parlementen, aan wie de leden van de Eurogroep verantwoording schuldig zijn.

Uit deze slotpassage blijkt ook dat Moscovici een stereotype Zuid-Europeaan is die de besluitvorming over Griekenland ‘schandalig’ durft te noemen en daarmee een pure populist blijkt te zijn. Hoe komt hij daarbij, want juist vanwege de oude term Trojka, die wel degelijk met formele en vastomlijnde regels bestuurt en waarbij de hele wereld meekijkt naar de ontwikkelingen in schuldenkwesties – om nog maar te zwijgen over de Grieken die hun toelating tot de euro te ‘danken’ hadden aan valse informatie en voorwendselen over hun staat van overheidsfinanciën – zijn eigen eurogroep zo af te vallen? Met Moscovici was kortom de eurocrisis nog steeds niet opgelost en het toont ook aan hoe verziekt de Franse politiek is. Vandaar dat Macron terecht een einde wil maken aan dat zooitje ongeregeld in Frankrijk zelf.

Tot slot zij afsluitend opgemerkt dat Dijsselbloem bevestigt dat de eurogroep ‘uiterst nauwkeurig bekeken door nationale parlementen’ wordt gecontroleerd, al moet direct worden toegegeven dat die nauwkeurigheid vaak weinig voorstelt als je kijkt naar de debatten in de Tweede Kamer, die eigenlijk niets om het lijf hebben. Vooral de debatten over de Eurotoppen zijn inhoudsloos omdat het alleen om vergaderagenda’s gaat en dat de besluitvorming tijdens de top wordt bepaald door de inbreng van de sprekers die de voorbereiding, zoals al opgemerkt, geheel in de war kan schoppen. Dus die ‘nauwkeurige’ controle vanuit nationale parlementen zou later door onderzoek en navorsingen van historici wel eens van bedroevende kwaliteit kunnen blijken te zijn als alle notulen van de ecofin-debatten (en de Commissie) openbaar zijn.

Chaos blijft dus troef binnen de EU, zoals uit dit interview van Dijsselbloem wel blijkt. De Commissie is een grote speeltuin van politieke machtsspelletjes, en zo blijkt dat Brussel door dezelfde mechanismen wordt bepaald als ons eigen Den Haag. Het is niet anders, want dát is het politieke handwerk.

https://fd.nl/economie-politiek/1218542/eurogroep-is-doelmatig-en-democratisch

[1] https://aquariuspolitiek.wordpress.com/2017/09/13/junckers-wensen-eu-trajectplan-oostlong-westlong-tweesnelhedenachterwegegelaten/

Het centrale probleem van de euro: ‘een munt zonder land’, aldus De Grauwe #Parool @eu

03 Sunday Sep 2017

Posted by aquariuspolitiek in Economie, EU, Eurogroep, eurozone

≈ Leave a comment

Tags

eurozone

‘De euro is een munt zonder land’ (Peet Vogels, Economie/Het Parool, 2 september)

Angela Merkel sprak zich deze week uit voor een Europese minister van Financiën voor de eurozone. Een grote stap? Econoom Paul De Grauwe is sceptisch. “Er is veel meer integratie nodig.”

# De Duitse bondskanselier zei in haar zomerse persgesprek dat ze voorstander is van een Europees Monetair Fonds, dat landen in de eurozone financieel helpt hervormingen door te voeren. Ook een minister van Financiën, een idee van de Franse president Emmanuel Macron, ziet ze wel zitten.

Inderdaad geen gek idee, omdat de EU via de eurogroep deze toekomstige problemen zelf zal moeten oplossen.

# Daarmee hebben Frankrijk en Duitsland zich uitgesproken voor meer economische integratie binnen de eurozone. En als deze twee het ergens over eens zijn, gebeurt het meestal ook. Maar de voorstellen van Merkel gaan lang niet ver genoeg, meent De Grauwe, hoogleraar Europese betrekkingen aan de London School of Economics.

Is meer integratie noodzakelijk?

# “Ja. De euro is nu een munt zonder land. En die munten blijven niet bestaan. Als we de euro willen behouden, moeten ze dat land creëren. Als we dat niet willen, moeten we terugkeren naar de tijd dat elk land zijn eigen munt had.”

Deze redenering klopt aangezien de ooit bestaande twijfels over een muntunie zonder regering niet werkt en dat is inmiddels een bewezen feit.[1] Alleen met kunst en vliegwerk via het ECB van Draghi is het gelukt ons staande te houden in de mondiale economie.

[1] Zie bijvoorbeeld: https://www.bnr.nl/nieuws/beurs/10061034/euro-is-munt-zonder-land-dat-is-het-probleem

Is Duitsland nu om? De Duitsers waren toch altijd tegen meer economische en politieke integratie?

# “Merkel doet een geste aan Macron, maar inhoudelijk zal er weinig veranderen. Zo’n Europese minister van Financiën zal weinig te doen hebben. Hij kan niet zelf belasting heffen en heeft dus geen budget. Het is vooral symbolisch.”

Het is maar de vraag of een eventuele aanstelling van een minister van Financiën van de eurozone te ‘weinig’ te doen heeft. Een minister van Financiën die de rol krijgt van de supercommissaris Olli Rehn uit de vorige Commissie voor Begrotingszaken heeft veel zin omdat de begrotingsdiscipline en staatsschulden van veel lidstaten nog niet op orde zijn. Bovendien moeten de economieën van de eurolanden nog geharmoniseerd worden, zodat er een betere afstemming van de exportcapaciteit gegarandeerd is. dus dat er ‘weinig zal veranderen’ is een te pessimistische houding. En belastingheffing alleen voor deze functie zal geen draagvlak vinden onder de Europese burgers. Eerst de financieel-economische infrastructuur van de eurozone op orde maken en dan pas kan een eigen belastingheffing eens op tafel komen om ter discussie te worden gebracht.

Er komt toch ook een gezamenlijk fonds, het Europees Monetair Fonds, om eurolanden te helpen?

# We hebben nu al zoiets, het EMS. Daar kunnen landen geld lenen als ze in problemen zitten. Dat fonds wordt beheerd door de lidstaten van de eurozone. Het nieuwe Europees Monetair Fonds zal onafhankelijker worden. Dat is goed. Maar hoeveel geld komt er in dat fonds? Daar hoor ik Merkel niet over. En dat is wel heel belangrijk. Dit is een heel kleine doorbraak, geen revolutionaire stap.”

Wat moet er nog meer gebeuren?

# “We moeten naar meer budgettaire en politieke integratie. Bij de recessie zag je dat landen die het hardst getroffen werden, ook de minste ruimte hadden op hun begroting om de economie te stimuleren. Een land als Duitsland had die ruimte wel, maar had die niet nodig. Met een Europese begroting kun je de gebieden die het hardst getroffen worden wel helpen de klappen op te vangen. En we moeten toe naar Europese staatsleningen, in plaats van ieder land zijn eigen staatsleningen. Bij de kredietcrisis zag je hoe destabiliserend dat werkte. Beleggers vluchtten naar veilige havens als Duitsland en Nederland. De zwakkere landen kwamen in grote problemen door stijgende rente. Dir instabiliteit verdwijnt niet in de eurozone. Die los je alleen op met Europese obligaties.”

Dat willen Nederland en Duitsland niet. Dan betalen zij de rekening voor het falend economisch beleid in zwakkere eurolanden, vrezen ze.

# “Die landen zijn bezorgd, dat begrijp ik. Er is natuurlijk het gevaar van permanente stroom geld van het noorden naar het zuiden. Maar daar kun je afspraken over maken. dat geldt ook voor de plannen voor een Europees werkloosheidsfonds. De werkloosheid is in Zuid-Italië bijvoorbeeld structureel hoger dan in het noorden. Of neem Vlaanderen en Wallonië. Je kunt afspreken die uitgaven aan structurele werkloosheid door de lidstaten zelf te laten betalen. Alleen de extra werkloosheid als gevolg van een recessie betaal je dan uit het gezamenlijke fonds.”

Deze plannen zijn nuttig om het algehele debat binnen de eurozone op gang te brengen. Zeker iemand als De Grauwe heeft zo’n grote statuur dat luisteren naar hem zin heeft. En bovendien zijn zijn plannen en voorstellen beter doordacht dan die van de gemiddelde politicus, die dogmatisch zijn partij napraat. Een zinloze handeling!

 

Geen sprake van eurokramp @volkskrant @eu

24 Monday Jul 2017

Posted by aquariuspolitiek in antieuro, EU, euro, Eurogroep, eurokramp

≈ Leave a comment

Tags

EU, eurokramp

Nederland kan zijn eurokramp beter loslaten (Dirk-Jan van Baar, Opinie & Debat/de Volkskrant, 24  juli)

Opinie op Zondag – Dirk-Jan van Baar: ‘Nederland kan zijn eurokramp beter loslaten’

Prikkelende opinies op een dag dat u er tijd voor heeft: de Volkskrant presenteert elke zondag bijdragen van een vaste club van zeven auteurs. Vandaag historicus Dirk-Jan van Baar.

Dirk-Jan van Baar is historicus.  23 juli 2017, 10:00

Nederland is bang om te worden geplet in een EU waarin het na de Brexit moederziel alleen staat

De auteur bedoelt niet dat ‘ons land’ bang is om geplet te worden, maar dat het zijn eigen angstgevoelens zijn. Waarom? Er bestaat een half-om-half-verhouding tussen vertrek en blijvers, hoewel Nederlands calvinisme garant staat voor blijven en een strak budgettair beleid. Maar er is geen sprake van angst geplet te worden omdat ons land een voldoende geluid kan openlijk geluid kan voortbrengen als ons collectief iets niet aanstaat.

Dankzij de ster van Emmannuel Macron, die zelfs Donald Trump deelgenoot weet te maken van zijn overwinningsparades, is de stemming in Europa omgeslagen. Het gaat alleen nog over het Frans-Duitse motorblok, dat op stoom gaat komen als Angela Merkel in september weer tot bondskanselier wordt herkozen. Daar twijfelt niemand meer aan, ook niet na de rellen bij de G20 in Hamburg. Vergeleken met haar zelfbewuste ‘wir schaffen das’ zien Marine Le Pen en Theresa May er ineens als verliezers uit.

En Nederland? Dat schoot meteen in de eurokramp, bang om te worden geplet in een EU waarin het na de Brexit moederziel alleen staat. Daar begrijp ik weinig van en Bert Koenders, bij wie ik begin deze maand in Den Haag op bezoek was, evenmin. Onze demissionaire minister van Buitenlandse Zaken ziet juist kansen. Natuurlijk, daar is hij politicus voor en als voormalig euroscepticus snap ik heel goed dat als zich in Frankrijk een nieuwe zonnekoning aandient bij ons het spookbeeld van een Europese transferunie opdoemt.

Even een aantal zaken op een rij zetten. 1. Koenders die kansen ziet, spreekt namens het kabinet en dat betekent economische kansen van dit klassiek-liberale kabinet met de neoliberale PvdA-vleugel die sinds Bos een meer pro-economische koers vaart. 2. Alle politieke partijen hebben te maken met eurosceptici omdat met name de besluitvorming in de EU – zowel de Commissie als Europese Raad – zo chaotisch is, dat iedereen uit wanhoop wel scepticus moet worden om zichzelf staande te houden in een blijvend harde strijd tussen budgetdiscipline en spilzieke subsidie-opschrokkers, met name in Oost-Europa. Het scepticisme wordt dus veroorzaakt door een eeuwig gebrek aan publieke discussie binnen de EU en dat is zowel te wijten aan de Commissie als de nationale lidstaatregeringen. 3. Weer een journalist die Macron als zonnekoning meent te mogen betitelen, terwijl daar pas minimaal over een jaar getuigenissen getoond kunnen worden. Een journalist onwaardig dus. Hou je dan gewoon tot de feiten. Dit zijn subjectieve meningen. 4. En wat betreft de transferunie moet OOK gesproken kunnen worden, ondanks het angstbeeld dat het weer een spilzucht zal oproepen. Laat de vakeconomen eerst hun oordeel – per definitie in gespletenheid – uitspreken en laat die duidelijkste meningsverschillen over aan het oordeel van een besluitvorming, en misschien wel in de vorm van een referendum EU-wijd (na de Brexit wel te verstaan). Want financieel-economische meningsverschillen mogen wel als de grootste ziekte binnen de EU worden gekwalificeerd. Daar (!!!) moeten we vanaf, meneer Van Baar. De bevolking(en) of burgers worden heen en weer geslingerd tussen de eeuwige conflicten binnen de besluitvormende organen in Brussel. En dat is tot slot niet Brussels schuld, maar van de regeringsleiders, egokampioenen.

Kortom, met deze 4 (tegen)argumenten kan van de journalistiek een meer afgewogen meningsvorming binnen columns worden verwacht. Meningen en subjectieve oordelen te over, waarheidsvinding en wijsheid ontbreken over de hele linie.

Wij Nederlanders, die ons huishoudboekje op orde hebben, moeten dan meebetalen aan het goede leven van spilzieke zuiderlingen. Het sentiment is springlevend en door de eurocrisis versterkt. Laat die Fransen eerst maar eens hervormen, daarna spreken we verder. Het idee dat wij de enig juiste koers varen zit diep.

Uitputtingsslag

Nederland zal nooit uit eigen beweging uit de euro stappen, maar Duitsland blijven volgen

Maar de spaarkoers die Nederland al jaren met Duitsland voorstaat, wringt met de geldschepping van Mario Draghi en de ECB, die over de eurozone als geheel moeten waken. Het Germaanse en Latijnse Europa zijn in een uitputtingsslag verwikkeld die zonder schuldsanering voor de zuidelijke landen niet eeuwig kan doorgaan. Tegelijk wist iedereen dat een overwinning voor Le Pen tot een confrontatie met Merkel zou leiden. Alleen al daarom was er geen alternatief voor Macron, wat de Nederlandse koudwatervrees voor Frans-Duitse dadendrang een gedateerd aanzien geeft.

Dat het ‘wringt met de geldschepping van Mario Draghi en de ECB, die over de eurozone als geheel moeten waken’ is een feit, maar een ander feit is ook dat het ‘binnen de muren’ van besluitvormende organen blijft en dat is de grootste blunder die gemaakt kan worden. Wanneer worden deze ‘oude’ regenten modern en gooien ze de dilemma’s naar buiten voor een publiek debat?

Halbe Zijlstra heeft binnenskamers gezegd dat de muntunie vanzelf wel een keer op de klippen loopt en Frits Bolkestein schreef dat we met de euro (waarmee hij als VVD-leider instemde) in een fuik zijn gezwommen. Volgens Bolkestein is de euro mislukt en hij wil ermee kappen. Maar wat vooral uit zijn analyse blijkt, is dat Nederland nooit uit eigen beweging uit de euro zal stappen. Wij volgen Duitsland en doen dat al sinds de koppeling van de gulden aan de D-mark. Wij zullen nooit alleen staan zoals de Britten, maar hebben ons monetair overgeleverd aan de Duitsers, voor wie Europa (de band met Frankrijk) een lotsbestemming is.

Zijlstra sprak als klassiek liberaal die ook de muntunie te ver vindt gaan, maar het gaat en ging om een gezamenlijke verantwoordelijkheid om er iets van te maken en daar hoort een muntunie bij. Met  bovendien het psychologische voordeel dat de bijkomende verwevenheid van de gemeenschappelijke munt geen militaire conflicten meer mogelijk maken omdat dat economisch niet houdbaar is. Oorlogen – zie Afrika en zie zelfbenoemde religieuze leiders als IS – zijn alleen nog mogelijk in achtergebleven gebieden, waar geen druk bestaat van media, maar in de geavanceerde delen van de wereld is oorlog uitgesloten vanwege ook de mondiale risico’s. kernoorlogen uitgesloten vanwege algehele vernietiging en daarom ging men al over op cyberoorlog en dat is van een geheel andere aard. ‘Cybercrime’ laat immers het effectieve ‘nut’ daarvan zien.

Dat we met de euro in een fuik zijn gezwommen was al eerder voorspeld door economen (als Klamer) die in die munt geen bestaansrecht zag en de euroschuldencrisis heeft ook aangetoond dat hij – en de zijnen – gelijk hadden. Het was ook uniek in de menselijke geschiedenis om een munt te scheppen zonder politieke unie. Maar die politieke unie werd om andere redenen afgeschoten en terecht aangezien de Commissie geen duidelijk verhaal kon presenteren dat de lidstaten soeverein en onafhankelijk moesten blijven. Dat krijg je ervan als je alleen maar eurofielen afvaardigt naar de Commissie als nieuwe commissarissen. Moderne vorm van coöptatie.

Dat begrijpen de Belgen beter dan wij, maar in de zoektocht naar nieuwe vrienden ziet Nederland België (en de Benelux) niet staan. In Den Haag wordt weer gedaan alsof ons land een nationale eenheid is. Maar sinds de invoering van de euro is het Nederlandse belang onlosmakelijk met dat van andere eurostaten verbonden. Nationalisme is een splijtzwam, die naties (zie de Brexit) tot op het bot verdeelt. België bestaat uit verschillende taalgemeenschappen en een verkavelde hoofdstad die ook Europese hoofdstad is, maar blijft dankzij Brussel bijeen.

Weer groteske onzin. Nederland ziet in dit bovengenoemde verband samenwerking met België (federatie!) en Luxemburg (autocratisch handelskapitalist) niet zitten want dat worden slaande deuren. Ons land is wel degelijk een nationale eenheid waar het om de EU gaat, want waar onze vaderlandsliefde werd gevormd in een sterk gespleten Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en dat konden overwinnen, dan valt de EU zeker ook te overwinnen. ‘Luctor et emergo’! In deze continentale wereld en multinationale ondernemingen gaat het immers om blokvorming en dan is de EU een logisch organisatorisch verband. De auteur Van Baar is de historicus en hij zou dus beter moeten weten. Ik ben in dit geval de idealist die zich niet door gemeenschappelijke teleurstellingen als de crises van de afgelopen 10 jaar uit het veld laat slaan.

Het zou voor politiek Den Haag niet gek zijn om de Europese Idee weer eens wat op te poetsen

Vlamingen beklagen zich over een transferunie met Wallonië, maar met een opbreken van de eurozone zouden ze in een knellender verband terugkeren. Met de euro hebben de Belgen (én de Luxemburgers) een steviger munt dan de Belgische frank die ze vroeger hadden en ze leven niet slechter dan wij.

Laat in vredesnaam België, pardon Vlaanderen en Wallonië, buiten iedere beschouwing want dat provincialisme aldaar is een anachronisme geworden. Dat dient alleen ter vermaak, maar niet tot lering.

Het einde van België is net als dat van de euro vaak voorspeld, maar beide bestaan nog steeds. Met liefde of solidariteit heeft dat weinig te maken, wel met wederzijdse afhankelijkheid. Ik heb lang gedacht dat verzorgingsstaten alleen op nationaal niveau konden bestaan, maar tegenwoordig zien we dat partijen die weinig van Europese solidariteit willen weten ook geen moeite hebben met de onttakeling van de eigen verzorgingsstaat en rechtsstaat omdat ‘buitenlanders’ daarvan het meest zouden profiteren.

Ook dit laatste kan ‘provincialisme’ worden genoemd! Laat die populisten maar wat roepen maar luister er niet naar. Wel op voorwaarde dat de besluitvorming op het hoogste niveau veel democratischer en opener wordt dan ‘momenteel’ (ahum, lees: al eeuwen gesloten is) het geval is.

Dat moet te denken geven, zoals het ook te denken geeft dat liberalen die zich altijd druk maken om de exportpositie van het Nederlandse bedrijfsleven het voor landen als Italië betreuren dat zij hun onvermogen om te hervormen nu niet meer kunnen maskeren door hun munt te devalueren. Wat voor ons een zwaktebod is, zou voor zuidelijke landen een uitweg zijn.

En die tegenstelling moet inderdaad in de directe toekomst (en niet ‘nabije’ toekomst) besproken, geanalyseerd en hersteld/gerepareerd worden.

Zulke opvattingen – Holland op z’n smalst – dragen niet bij aan beter inzicht bij het grote publiek in hoe de eurozone werkt, wie ervoor betaalt, en wie eraan verdient. Het is voor politiek Den Haag, dat al maanden een kabinet aan het formeren is, niet gek om de Europese Idee weer eens wat op te poetsen en zich serieus in de blijvende band met Zuid-Europa te verdiepen. Een schone taak voor christen-democraten en sociaal-democraten, die het woord solidariteit het meest in de mond nemen en zich het meest om de Europese manier van leven bekommeren. Dus ook die in landen die wij alleen van vakantie kennen.

Dit zijn mooie woorden, maar niet consequent want de opening van zijn betoog zet de lezer op een geheel verkeerd spoor. Of was de kop van dit artikel ‘Eurokramp loslaten’ een redactionele kwestie?

https://www.volkskrant.nl/opinie/opinie-op-zondag-dirk-jan-van-baar-nederland-kan-zijn-eurokramp-beter-loslaten~a4507390/

 

‘Wat is er aan de hand met Dijsselbloem’ is de verkeerde vraag aangezien de ego’s binnen EP het probleem zijn @nrc @eu #eurogroep @MStellinga @J_Dijsselbloem

06 Thursday Apr 2017

Posted by aquariuspolitiek in EP, EU, Eurogroep

≈ Leave a comment

Tags

EP, EU, Eurogroep

Wat is er aan de hand met Dijsselbloem? (Column Marike Stellinga, In het nieuws/nrc, 6 april)

# Soms moet je ruimhartig sorry zeggen ook al vind je dat je gelijk hebt. Maar Jeroen Dijsselbloem doet het niet. Hij heeft zich vastgedraaid in de gedachte: mijn uitspraak over Schnaps und Frauen was niet bedoeld zoals hij nu wordt opgevat. Zelfs partijgenoten zoals PvdA-Europarlementariër Paul Tang zeggen dat ronduit excuses aanbieden beter was geweest. Heeft hij last van „post election stress disorder?”, twitterde oud-PvdA politicus Michiel van Hulten direct na de uitspraak twee weken geleden.

Moet je ook ‘Soms moet je ruimhartig sorry zeggen ook al vind je dat je gelijk hebt’, om alleen maar voor de vorm van beleefdheid? Je kunt dan ook zeggen dat meedoet aan die opportunistische flauwekul in het EP. Dijsselbloem is daar de man niet naar en dat dient gerespecteerd te worden. Erger is dat het EP zich van zo’n kinderachtige kant heeft laten zien dat het EP zelf een belediging van het gezonde verstand is en dat hier voor het eerst wordt bewezen dat de EU met zo’n ondubbelzinnige schizofrenie een onmogelijke unie blijkt te zijn. Een mission impossible, ware het niet dat een ‘toekomstige’ EU absoluut noodzakelijk is geworden in deze mondiale samenleving.

Om deze reden is de opmerking van Paul Tang ook ronduit laf, want hij had zijn eigen partijgenoot nooit op deze manier mogen afvallen. Hij had zelf erg boos moeten worden op dat parlement, waarvan hij zelf onderdeel is, en wat als een aanfluiting voor zijn reputatie mag worden beschouwd.

# Inmiddels is het een ongeluk in slowmotion. Uit het Europarlement klinkt kritiek, Dijsselbloem reageert zuinig en vervolgens klinkt er nog meer kritiek. Er vallen woorden als ‘aftreden’, ‘arrogant’ en ‘persona non grata’. Vrijdag komt de Eurogroep bijeen op Malta. Daar zal blijken of de woede in het Europarlement therapeutisch heeft gewerkt of dat die is overgeslagen op degenen die wel over Dijsselbloems positie gaan: de ministers van Financiën. Voor de duizendste keer staat de Griekse schuldencrisis op de agenda. Ouzo en vrouwen. Er wordt gesuggereerd dat Dijsselbloem nog mag werken aan een Griekse oplossing maar dat het dan over is.

Europese beschaving wordt dit genoemd! In werkelijkheid het totale tegendeel daarvan.

# Dinsdag stuurde Dijsselbloem een brief aan het Europarlement. Daarin staan woorden die klinken als ‘sorry’ maar het niet zijn. Zei hij twee weken geleden nog kribbig tegen een Europarlementariër dat hij zijn uitspraak niet hoefde voor te lezen want „de woorden kwamen uit deze mond”. Nu herhaalde Dijsselbloem zijn uitspraak zelf toch nog maar eens in zijn brief. Hij wilde geen link leggen met Zuid-Europese landen in de crisisjaren, schrijft hij.

Als men zich in Dijsselbloems positie had geplaatst met dat eindeloze getraineer van de zeurolanden, en in het bijzonder van de Grieken, dan zou een normaal mens al helemaal gek zijn geworden. Onder deze omstandigheden valt gewoonweg niet te werken. Dijsselbloem wist dus eigenlijk niet waar hij aan begon. Geen wonder dat zijn voorgangers mislukkelingen waren.

# Ik snap wat Zuid-Europeanen erin lezen. Niet dat hij racistisch, xenofoob en seksistisch wordt genoemd. Wel dat na jaren crisis de zin „Ik kan niet al mijn geld aan drank en vrouwen uitgeven om daarna om hulp te vragen” verkeerd valt. Zeker als die volgt vlak na de opmerking dat de Noord-Europese landen zich solidair hebben getoond met de crisislanden. De belerende toon vanuit Noord-Europa duurt nu wel heel erg lang.

Of zou het zo kunnen zijn dat het gezeur vanuit de zuidelijke lidstaten wel erg lang duurt en dat ze niets blijken te hebben geleerd van de crisis. Deze tegenstrijdige houding maakt de EU onmogelijk om mee of in te functioneren en feitelijk onmogelijk om tot een gezonde institutie om te zetten.

# In Dijsselbloem komt allerlei ergernis samen: hij is een gezicht van de hulp met harde voorwaarden aan Griekenland, Portugal, Ierland en Spanje. Van een sociaal-democratie die volgens critici haar ziel verkocht aan cijfers en regels, en de mensen vergat. Hoe heerlijk om je daartegen af te zetten. Een fijne vijand. Website Politico schreef woensdag cynisch dat het Europarlement nooit onverzettelijker is dan als het zijn eigen ego verdedigt. „Dijsselbloem is een goedkoop offer van Europarlementariërs die niet goed lezen”, concludeert de Duitse krant FAZ, waarin Dijsselbloem zijn uitspraak deed.

Kijk eens aan dat de krant een vette onvoldoende aan het EP afgeeft! Maar ernstiger is het feit dat diezelfde sociaal-democraten nooit de EMU-normen – en vooral die 3%-tekortnorm – ter discussie hebben gesteld bij de Europese Commissie, om in ieder geval een symbolisch gebaar te maken (voor het geval die Commissie dat wijzigingsvoorstel formeel had afgewezen, omdat het volgens de regels onmogelijk zou zijn). Met dat formalisme schiet de EU niets op, en daarom komt de wrok en wraak nu op het hoofd van Dijsselbloem neer. Dat zou natuurlijk ook een erg dogmatische houding van de Commissie zijn geweest, dat inmiddels ook terecht door de EU-burgers is afgestraft via een volslagen gebrek aan draagvlak. Boontje komt om zijn loontje. Ofwel eigenschuld dikke bult.

# Dat hier sprake is van politiek opportunisme geloof ik onmiddellijk, maar ik kan me voorstellen dat Zuid-Europeanen bij de hulp uit het Noorden soms getergd dachten: is dit solidariteit of een strafexpeditie?

Deze kwestie had met een fatsoenlijk openbaar debat en opgelost moeten worden, maar daar zijn de achtereenvolgende commissies Spaans benauwd voor geweest. Angst is zoals bekend een uiterste slechte raadgever. Shame on you, Parliament. Don’t blame Jeroen Dijsselbloem anymore.

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/04/06/wat-is-er-aan-de-hand-met-dijsselbloem-7951839-a1553410

Waarom Jeroen Dijsselbloem als eurogroepvoorzitter het onbewuste maar geheime wapen is in de redding van de EU, in vergelijking met Trumps Amerika #persoonlijkemening #systeemverandering #archaïschpolitiekbestel @J_Dijsselbloem

05 Wednesday Apr 2017

Posted by aquariuspolitiek in EU, Eurogroep, Uncategorized

≈ Leave a comment

Tags

EU, eurozone

De kritiek die onze MvF Dijsselbloem dezer dagen ontvangt van het Europees Parlement (EP), waar alle fracties zich tegen hem hebben gekeerd en waarover ik vanochtend fel heb uitgehaald op deze plek vanwege mijn woede over de dysfunctionaliteit van dat parlement, heeft of kent sterke gelijkenissen met de oorzaak van de uitverkiezing van Donald (Duck) Trump, die ook onbewust heeft geprofiteerd van de woede in zijn land over het falende politieke en economische establishment; en diezelfde agressie heeft zich dus ook bezitter gemaakt van het EP.

Eerst Amerika. Trump had zeker niet gewonnen van Bernie Sanders, omdat deze laatste authentiek te keer ging tegen het Amerikaanse establishment, dat door en door verrot is met zijn materialistische inslag (in de VS nog veel sterker dan hier in Europa). De mensen (overal) op de wereld hebben er stevig genoeg van, maar hoe kom je ervan af, van het systeem dat establishments langs die democratische weg in standhoudt omdat we niets anders zijn gewend dan stelsel dat democratie wordt genoemd, waar in de meeste landen twee politieke kemphanen tegenover elkaar staan en waarbij dus alleen een winnaar tegenover een of meerdere verliezers staan. Die oude democratie die in de VS is ontstaan, was in die begindagen revolutionair en paste dus in de opbouw en evolutie van een nieuw democratisch staatsbestel ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog.

Maar dat systeem voldoet niet langer omdat het een oud systeem is van winnaars en verliezers, van verwarde kemphanen die als kleuters tegenover elkaar staan, terwijl onze Nederlandse democratie, dankzij het meerpartijensysteem dat nu is uitgewaaierd over een systeem van 13 partijen in de Tweede Kamer, onbewust (want de pacificatiedemocratie dat ons land kent vanwege haar oude zuilenstelsel, dat tegemoetkomt aan de pluriformiteit die alle godsdienstige denominaties op een klein grondgebied) kennen andere landen niet. Ons land is met andere woorden gedwongen om tot politieke compromissen te komen om tot een regeerbare meerderheid in beide Kamers van de Staten-Generaal te komen.

Juist die compromisbereidheid is nu onze kracht geworden en daarmee is niet voor niets Rutte2 de onbewuste gangmaker geworden tot een nieuw democratisch stelsel waarin regeerbaarheid in een versplinterde Tweede Kamer (die waarschijnlijk bij de nieuwe samenstelling in de Eerste Kamer via de Provinciale Staten in 2019 iets minder gefragmenteerd zal zijn zonder Denk en Forum voor Democratie) mogelijk wordt gemaakt door de grotere noodzaak (dan voorheen) tot compromisbereidheid. Anders functioneert namelijk dit simplistische meerderheidsstelsel niet meer, zoals de Amerikanen dat nu al waarnemen in hun land waar de beloften van Trump onhoudbaar blijken te zijn.

Geen tweegevechten meer in de toekomst tussen links en rechts, tussen progressief & hervormingsgezindheid tegenover conservatisme & nationalisme, maar een verkenner/(in)formateur, die de onderhandelende en winnende fracties tot een regeerbare meerderheid gaat smeden. Een compromismaker die laat zien dat een bevolking (electoraat) niet hoeft te kiezen door een winnaar tegenover een verliezer uit te spelen, maar die de beste ideeën van het electoraat – via partijen – bij elkaar brengt en niet de populistische ideeënwereld van een enkeling en in het geval van Amerika: Trump.

We zijn dus ongemerkt terechtgekomen in een volgende fase in de maatschappelijke en politieke evolutie die begint bij de start van de moderne democratie in Amerika. Maar zoals ieder stelsel, het kent een mooi begin en gaat onherroepelijk ten onder, zoals we daar vandaag getuige van zijn.

Daarom kom ik na deze inleiding terug bij Jeroen Dijsselbloem. Hij kreeg ten onrechte de blaam op hem geworpen kreeg vanwege een keihard bezuinigingsbeleid, waarmee de EU en in het bijzonder de eurozone met zijn ongelijke economische grootheden, zich door de – dominante – euroschuldencrisis moest worstelen, want de economische crisis speelde ook mee. Kortom, Dijsselbloem die een sublieme taak heeft verricht, een ‘mission impossible’ als we ons de namen van Tsipras en Varoufakis nog herinneren, wordt door pure persoonlijke wrokgevoelens in alle zuidelijke lidstaten afgemaakt alsof hij de grootste politieke misdadiger aller tijden is. De waanzin ten top en daarom pleitte ik ook vanochtend voor het collectieve ontslag van dat stel minkukels in het EP. Onbekwaam, dysfunctioneel en de ego’s uit een oud en anachronistisch tijdperk. De EU is kortom behept met een oud stelsel, waarin het oude machtsdenken nog volledig overheerst, en dat is geen wonder omdat het in de Koude Oorlog ontstaan is, maar het heeft in deze tijd geen functie meer.

De EU, zal zoals alle bestaande maatschappelijke organisaties en instituten moeten worden getransformeerd naar de eisen van de nieuwe tijd, en dat betekent: 1. Volledige openheid en transparantie in zowel politiek als economisch opzicht en dat geldt dus ook alle multinationals, die anders worden geboycot door de wereldbevolking; 2. Geen democratisch kiesstelsel meer waaruit de ‘winner takes it all’-principe (dus dat nieuwe leider wordt verkozen die alle macht in handen krijgt, want we zien nu aan Trump wat dat betekent). Dat betekent namelijk ook dat het praktisch even grote deel van de bevolking (bij 49 tegenover 51%-verhoudingen) met de scherven blijft zitten, terwijl er juist alleen maar een gróót maatschappelijk draagvlak moet ontstaat voor de complexe problemen waarvoor we komen te staan. Dat lukt met krappe parlementaire meerderheden niet meer. Einde oefening voor die stelsels.

Dit leidt onvermijdelijk tot de essentiële conclusie dat de huidige kiesstelsels die overal – met onderlinge verschillen – bestaan, niet meer functioneel kunnen worden genoemd als er geen compromissencultuur – ons poldermodel, maar dan wel met voldoende tempo en snelheid – ontstaat, waar alleen de winnaar de uiteindelijke baas is en de verliezers geen inbreng meer hebben. Dat is namelijk ondenkbaar in de nieuwe wereld van morgen. Kortom, een compromissencultuur wordt wereldwijd noodzakelijk en brengt weer vaart in de menselijke en maatschappelijke evolutie.

Jeroen Dijsselbloem is dus de naam die met zijn onvergelijkbare evenknie Trump geschiedenis zullen schrijven als de breekijzers die het oude parlementaire bestel  gaan transformeren, naar nieuwe moderne besluitvormingsstructuren, nadat zij het publiek hebben getoond met welke zwakten de huidige systemen of structuren te kampen hebben. Trump heeft bewezen dat het populisme in de praktijk niet functioneert of zelfs niet eens kan werken en Dijsselbloems uitspraken tonen aan dat het EP volledig verkeerd is gegrondvest en geëquipeerd en alleen maar blaaskaken in huis heeft. Een instituutsvoorzitter die zichzelf consequent moet ‘censureren’ is onbegonnen werk want gaat tegen openheid en transparantie in.

Conclusie is dat 1. visie – zowel in de VS als in Europa – noodzakelijk is omdat anders het populisme gaat regeren; en dat 2. Europese weeffouten heel snel gerepareerd moeten worden om de EU te redden en wel via een transformatie d.m.v. een nieuwe institutionele structuur waarin de bevolking zich heel goed kan herkennen en tevredenheid kan betonen en uitspreken, als die ook werkelijk verdiend wordt.

In de huidige situatie heeft Trump bewezen alles fout te doen wat maar fout gedaan kan worden en Dijsselbloem consequent en juist volgens de bestaande regels heeft gehandeld en opgetreden en daarvoor grote lof verdient. En laat die schandvlek van het EP zo snel mogelijk verdwijnen of geheel opnieuw worden opgetuigd, maar waarom het EP handhaven als de nationale parlementen veel beter in staat moeten worden gedacht om ‘Brussel’ te beoordelen? Het Europarlement is namelijk onvergelijkbaar met onze Tweede Kamer; en dat is het grote probleem. En bovendien, als die nationale parlementen het niet doen, dan doet de publieke opinie dat wel. Deze blog was dus de eerste aanzet daartoe.

Niet Dijsselbloem moet opstappen maar het Europees Parlement dient collectief ontslagen te worden @fd @eu @europarlement @J_Dijsselbloem

05 Wednesday Apr 2017

Posted by aquariuspolitiek in EU, Eurogroep

≈ Leave a comment

Tags

EU, Eurogroep

Stelling: Jeroen Dijsselbloem heeft als eurogroepvoorzitter te maken gekregen met een nu zichtbare opstand van het blok van Zuidelijke lidstaten tegenover het saneringsbeleid, resp. crisisbeleid om de euro weer gezond te maken binnen de gehele EU vanwege de EMU-richtlijnen en dat die opstand zich nu collectief manifesteert via het EP op het hoofd van Jut Dijsselbloem. Tegen dit wolvengebrul van parlementariërs is geen kruid tegen opgewassen.

Met andere woorden, het is het EP zelf dat in opstand komt tegen de regelgeving die de Europese Raad en de Commissie in de loop der jaren heeft vastgesteld en dat betekent ook dat het EP nu de eurogroep belemmert om het officieel vastgestelde beleid uit te voeren. Dit parlement verdient de status van vlaggendrager of vlaggenschip van de unie niet meer vanwege het gebrek aan objectieve controle op de uitvoerende macht door de Commissie zelf. Als het Parlement het werk van de Commissie via de eurogroep zo gaat blokkeren, dat de voorzitter van de eurogroep geen fatsoenlijk – hoe ongelukkig sommige woorden ook gekozen waren – maar dat daarom het EP zich zo gestoken voelt, dat dat orgaan zich als een collectieve groep hyena’s op de voorzitter gestort hebben, dan klopt er iets heel fundamenteels niet in de trias politicastructuur van de Unie zelf. Dit is beschamend en grenzend aan een bananenrepubliek, de EU onwaardig. Het is dus een grof schandaal dat nu plaatsvindt in het collectief benevelde en hysterische parlement.

Deze (eerste) effectieve eurogroepvoorzitter wordt dus het werk onmogelijk gemaakt door een op hol geslagen Parlement en dat betekent ook dat er geen behoorlijk interview meer kan worden afgenomen en dat Dijsselbloem zichzelf nu permanent moet gaan censureren. Dit is de wereld op z’n kop.

Dijsselbloem houdt poot stijf over drank en vrouwen (Jeroen Segenhout en Rik Winkel, In het nieuws/fd, 5 april)

‘Woordkeuze is persoonlijk en ook hoe die wordt begrepen’

Deze uitspraak is kortom de enige waarheid en wijsheid die in dit gedoe is uitgesproken. Afkomstig dus uit de mond van Dijsselbloem zelf. En de Duitse mvF Wolfgang Schäuble steunt hem dus terecht.

https://fd.nl/economie-politiek/1195437/dijsselbloem-houdt-voet-stijf-over-drank-en-vrouwen

Slachtoffer van het ‘harde’ bezuinigingsbeleid waarvoor de eurogroepvoorzitter dient te staan? @volkskrant @eu #onvolwassenheidEP @EPinNL @J_Dijsselbloem

04 Tuesday Apr 2017

Posted by aquariuspolitiek in Eurogroep, europees parlement

≈ Leave a comment

Tags

EU, eurozone

Dijsselbloem unaniem veroordeeld door Europees Parlement: ‘persona non grata’

‘Weigering’ om te komen praten over Griekse crisis was de druppel

Wat normaliter is voorbehouden aan dictators in verre landen en vijanden van de EU, was maandag het lot van Eurogroepvoorzitter Jeroen Dijsselbloem: een unanieme veroordeling door het Europees Parlement. De gerespecteerde Franse parlementariër Alain Lamassoure (christen-democraten) riep zelfs op Dijsselbloem tot persona non grata in alle parlementsgebouwen te verklaren.

Door: Marc Peeperkorn, de Volkskrant, 4 april 2017

De parlementariërs zijn woedend dat Dijsselbloem weigert met hen in discussie te gaan over de Griekse crisis. ‘Schandalig’, zei Manfred Weber, leider van de Europese christen-democraten. ‘Onacceptabel’, riep Gianni Pittella, leider van de sociaal-democraten, de partijgenoten van Dijsselbloem. De Groenen, Verenigd Links, conservatief-rechts en extreem-rechts (PVV) uitten hun boosheid in soortgelijke bewoordingen. Conclusie: Dijsselbloem moet onmiddellijk opstappen als voorzitter van de Eurogroep.

Parlementsvoorzitter Antonio Tajani verklaarde ‘trots’ hoe zijn parlement met vereende krachten Dijsselbloem door de grasmaaier trok. ‘Van iemand die grote offers vraagt van de Europese burger verwacht je dat hij verantwoording aflegt aan de vertegenwoordigers ervan’, aldus Tajani, die beloofde Dijsselbloem een gepeperde brief te sturen.

Er is geen sprake van ‘iemand die grote offers vraagt van de Europese burger verwacht je dat hij verantwoording aflegt aan de vertegenwoordigers (…)’, aangezien de eurogroepvoorzitter de bestaande EMU-bepalingen en besluiten uitvoert die door de Europese Raad zijn vastgesteld. Parlementsvoorzitter heeft dus geen benul wat zijn functie inhoudt. Een blamage van de eerste orde.

Geld en vrouwen

De boosheid van het parlement komt niet alleen door het bedanken voor een debat over Griekenland. De parlementariërs zien hun kans schoon volop uit te halen naar het bezuinigingsbeleid van de lidstaten waarvan Dijsselbloem als Eurogroepvoorzitter het gezicht is geworden. En daarnaast is er het interview met Dijsselbloem vorige week in de Frankfurter Allgemeine Zeitung, waarin hij suggereerde dat zuidelijke eurolanden hun geld verbrassen aan geld drank en vrouwen om daarna bij de hardwerkende noordelijke buren hun hand op te houden.

Dat Dijsselbloem spijt heeft betuigd over die opmerking  – ‘was niet zo bedoeld, Calvinistische directheid’ – mocht niet baten. Zijn excuus voor het afzien van een Griekenlanddebat (te volle agenda) evenmin. Het parlement ruikt en wil bloed.

Politieke druk

Vooralsnog blijft dat uit. Het parlement heeft niets te zeggen over het aan- of aftreden van de Eurogroepvoorzitter, het zijn de ministers van Financiën die daarover beslissen. Maar die ministers zijn niet ongevoelig voor de politieke druk vanuit het parlement.

Wat een zooitje is de EU toch…

Vrijdag treft Dijsselbloem zijn collega’s in Malta. Zijn positie staat niet op de agenda, maar wordt zonder twijfel besproken. Dijsselbloem had graag zijn termijn tot midden januari willen afmaken, ook als er straks een nieuwe Nederlandse minister van Financiën in de Eurogroep zit. Was dat praktisch al een lastige kwestie, met de oorlogsverklaring van het parlement lijkt de kans erop verkeken.

Lees verder

Dijsselbloem stevent af op harde confrontatie voor herbenoeming

Eurogroepvoorzitter Dijsselbloem stuurt aan op een harde confrontatie met het Europees Parlement. Zuid-Europese parlementariërs zijn woedend over wat zij zien als seksistische en discriminerende uitlatingen van Dijsselbloem over vrouwen en zuidelijke eurolanden.

Media in Spanje en Portugal bol van boosheid over ‘drank en vrouwen’-uitspraak

Waar hebben de media het deze week over in Spanje en Portugal? Over de ‘drank-en-vrouwen’-uitspraak van Jeroen Dijsselbloem, constateert onze correspondente Maartje Bakker. (+)

Wat hiervan allemaal waar is en wat niet (‘nepnieuws’), één ding wordt wel duidelijk en dat is dat de EU is overvallen door een collectieve verstandsverbijstering. Vanwege dit soort incidenten schaam je je er gewoon voor een EU-burger te zijn vanwege de onvolwassenheid van de unie.

http://www.volkskrant.nl/4482545/?utm_source=VK&utm_medium=email&utm_campaign=20170404|ochtend&utm_content=Dijsselbloem%20unaniem%20veroordeeld%20door%20Europees%20Parlement:%20’Persona%20non%20grata’&utm_term=35429&utm_userid=c4e15096-5da2-4cc7-ac79-6f9a61c6f2a4

Noodzakelijke economische informatie over de euro en de eurozone @eu #toekomstEU

30 Thursday Mar 2017

Posted by aquariuspolitiek in Economie, EU, euro, Eurogroep, eurozone

≈ Leave a comment

Tags

Economie, EU, eurozone

‘Als het zo doorgaat mislukt de euro’ (Mark Beunderman, Katern Economie/nrc, 30 maart)

Clemens Fuest: Goede economische cijfers in de eurozone verhullen ernstige problemen, zegt de directeur van het gezaghebbende Ifo-instituut.

Mark Beunderman

29 maart 2017

Hoogleraar economie Clemens Fuest (1968) volgde in 2016 Hans-Werner Sinn op als directeur van het Ifo-instituut in München.

Het lijkt haast wel lente in de economie van de eurozone. De groei trekt eindelijk aan, de werkloosheid daalt. Maar een zonnige blik is niet gerechtvaardigd, zegt een van de topeconomen van Europa. Zijn ongemakkelijke boodschap: „Als de dingen zo doorgaan, is de euro gedoemd te mislukken.”

Clemens Fuest leidt het gezaghebbende Ifo-instituut in München. Deze week was hij te gast op het Duitsland Instituut in Amsterdam. Achter de gunstige economische vooruitzichten – Ifo verwacht voor de eurozone dit jaar 1,6 procent bbp-groei – gaan enorme problemen schuil, meent de Duitser.

De eurolanden zijn sinds de oprichting van de monetaire unie in 1999 uit elkaar gegroeid. De gemiddelde Duitser werd rijker, de gemiddelde Nederlander ook. De gemiddelde Griek is armer dan voor de crisis én armer dan in 2000. En Italië? Daar ligt het inkomen per hoofd van de bevolking nu 7 procent láger dan toen de euro werd ingevoerd. „Dat is voor een westers industrieland uniek”, aldus Fuest.

Daarbovenop komen de staatsschulden. De Italiaanse schuld (nu 133 procent van het bbp) en de Franse (98 procent) zijn de voorbije jaren verder opgelopen. Fuest: „Hier moet dringend wat aan gedaan worden voordat er een nieuwe crisis uitbreekt.”

Waar bent u het meest bezorgd over?

„Over Italië. Daar was Europa altijd heel populair, maar door de euro is dat veranderd. Nu zeggen de meeste mensen daar in peilingen de euro geen goede zaak meer te vinden. Als de populistische Vijfsterrenbeweging aan de macht komt, kan uittreding uit de euro op de agenda komen. Of de economische malaise echt door de euro komt, waag ik trouwens te betwijfelen. Die komt eerder door te hoge loonkosten, lage arbeidsproductiviteit, bureaucratie. De Italianen hervormen te weinig. Maar Europa is nu de zondebok.”

Wat gaat er mis in de eurozone?

Fuest: ‘De muntunie is gestoeld op beloftes. Maar niemand houdt zich aan zijn beloftes. Ook Duitsland niet.’

„De muntunie is nu gestoeld op beloftes. Beloftes die landen doen om zich te houden aan afspraken: we brengen tekorten naar beneden, we gaan hervormen. Maar niemand houdt zich aan zijn beloftes. Ook Duitsland niet. Het stabiliteitspact met de EU-begrotingsregels werd in zeventien jaar euro 168 keer geschonden.”

In zijn recent verschenen boek Der Odysseus-Komplex  doet Fuest samen met collega-econoom Johannes Becker voorstellen voor een anders georganiseerde muntunie. De Griekse held Odysseus slaagde erin om de verleiding van de gevaarlijke Sirenen te weerstaan. Ook de eurolanden moeten verleidingen weerstaan: schulden maken en pijnlijke hervormingen steeds uitstellen.

Een van Fuests voorstellen is een automatische schuldenlimiet. Als een regering een hoger ‘structureel’ begrotingstekort (gecorrigeerd voor conjuncturele schommelingen) wil hebben dan 0,5 procent van het bbp, mag ze geen ‘normale’ staatsleningen meer uitgeven. Lenen gaat alleen nog met een nieuw type staatslening, die Fuest accountability bond noemt (‘verantwoordingsobligatie’). Die leningen zijn achtergesteld: beleggers zijn hun geld kwijt als een land failliet gaat. Andere eurolanden draaien er niet voor op. De Europese Centrale Bank (ECB) mag dit type risicoschuld niet opkopen.

Het hogere risico betekent een hogere rente, en dus hogere leenkosten voor regeringen. „Dat kan procenten extra rente gaan kosten, afhankelijk van het land”, zegt Fuest.

Het moet voor landen lastiger worden om zich in de schulden te steken?

„Ja. Er zal in nationale parlementen een debat worden gevoerd: willen we meer lenen? Oké, maar dat zal dan heel duur zijn. En soms zal extra lenen helemaal niet meer kunnen, omdat niemand die obligaties van schuldenlanden nog wil kopen.”

“Ook de eurolanden moeten verleidingen weerstaan: schulden maken en pijnlijke hervormingen steeds uitstellen”

Waarom zouden lidstaten zich hier opeens wel aan houden? Ze kunnen toch ook gewone leningen uitgeven?

„Dat gaat niet zomaar. Het toezicht wordt volledig Europees. Je haalt het weg uit de sfeer van beloftes tussen landen. Elke obligatie heeft een nummer. In het vervolg zie je dan of het zo’n achtergestelde bond is of niet. Europese instellingen, zoals de ECB, kunnen precies zien wat er gebeurt.”

Zullen Zuid-Europese landen hier zomaar mee akkoord gaan?

„Noord-Europese landen kunnen er in onderhandelingen iets tegenover stellen. Je kunt bijvoorbeeld iets doen aan de huidige schuldenberg van Zuid-Europese landen. Die hoge schulden kunnen in een fonds worden gestopt, dat door meer solide eurolanden wordt gegarandeerd. Het compromis is dan: nieuwe schulden maken gaat niet zomaar meer.”

Hoe komen in uw voorstel de hervormingen op gang?

„Dit voorstel is bedoeld om te voorkomen dat we verder afglijden in een schuldenunie, die door landen als Duitsland en Nederland wordt betaald. Hervormen, dat is een beslissing van landen zelf. Het is een illusie dat we vanuit Brussel tegen Italië of Griekenland kunnen zeggen hoe ze moeten hervormen.”

Kunnen we niet beter de eurozone ontmantelen?

„Natuurlijk kunnen we dat doen. Maar dat zou goed gepland moeten worden en alle lidstaten zouden akkoord moeten gaan. Dat het zo zal gaan, is niet erg waarschijnlijk. Waarschijnlijker is dan dat de zaak op een niet-geordende, chaotische manier uiteenvalt. En dat is riskant. Voordat we dit risico aangaan, moeten we proberen de eurozone zo te hervormen dat ze wél functioneert.”

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/03/29/als-het-zo-doorgaat-mislukt-de-euro-7765375-a1552408

Kopzorgen markt over onzekerheid in Italië

01 Thursday Dec 2016

Posted by aquariuspolitiek in EU, Eurocrisis, Eurogroep

≈ Leave a comment

Tags

EU, eurocrisis, eurozone

Beleggers onzeker door nek-aan-nekrace voor- en tegenstanders hervormingen in Italië

Dorinde Meuzelaar

Amsterdam – Na de schrik rond het Brexit-referendum en de verkiezing van Donald Trump als nieuwe Amerikaanse president, staat beleggers wéér een potentieel keerpunt te wachten. Het Italiaans referendum kan de obligatiemarkt een nieuwe dreun geven.

Zondag stemmen de Italianen over hervorming van de grondwet. In het land moeten nu zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden met nieuwe wetten instemmen. Renzi wil de macht van de Senaat inperken, zodat het voor de regering makkelijker wordt hoognodige structurele hervormingen in het kwakkelende Italië door te voeren.

In de polls over het vraagstuk staat het ’nee’-kamp echter op voorsprong. Maar dat zegt niet alles, benadrukt analist Charles St. Arnaud van Nomura. „Er worden al ruim anderhalve week geen peilingen meer gehouden, om de stemming niet te beïnvloeden. Bovendien heeft 25 tot 30% van de stemmers aangegeven nog niet te weten of ze voor of tegen gaat stemmen.”

Obligatiemarkt

Wie de stemming op de financiële markten wil peilen, kan het beste naar de obligatiemarkt kijken. Sinds begin november is de Italiaanse tienjaarsrente van 1,7% opgelopen naar boven de 2%. „Beleggers hebben grotendeels voorgesorteerd op de verwachte uitslag, al kan het maandag nog wat verder oplopen”, aldus de Nomura-analist. De échte onzekerheid begint volgens hem pas na 4 december, omdat bij een nee-stem meerdere scenario’s mogelijk zijn.

Premier Matteo Renzi heeft zijn politieke lot aan de uitkomst van het referendum verbonden. Toch betekent een verlies niet automatisch dat er nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven. In zowel het Senaat als het Huis van Afgevaardigden heeft de Democratische Partij van Renzi de meerderheid. Zij kunnen hierdoor ook een nieuwe premier naar voren schuiven.

Pas als Renzi met een grote meerderheid verliest, is er een grote kans dat de huidige coalitie uiteen valt en er nieuwe verkiezingen komen. Op basis van de huidige peilingen zou dat een nek-aan-nek race worden tussen de Democratische Partij en de populistische Vijf Sterrenbeweging van komiek Beppe Grillo.

Onzeker scenario

Een grote overwinning van het nee-kamp is voor beleggers het meest onzekere scenario. „Bovendien leiden verkiezingen de politici af van wat er eigenlijk moet gebeuren”, zegt St. Arnaud. Vermogensbeheerder Axa becijferde in een rapport dat de spread, het verschil tussen de rente op Duitse en Italiaanse obligaties, in dit scenario met 150 basispunten oploopt. Dat is nog altijd flink minder dan tijdens het hoogtepunt van de eurocrisis in 2011, toen de spread 400 basispunten bedroeg.

Dat is volgens econoom Céline Renucci te danken aan de Europese Centrale Bank (ECB), die door maandelijks €80 miljard aan obligaties op te kopen voorkomt dat de rentes te sterk oplopen. Ook zijn er meer veiligheidskleppen in het systeem gebouwd, zoals het opkopen van staatsobligaties van eurolanden die in acute financieringsproblemen gekomen zijn.

Er gaan geruchten dat de ECB klaar staat om verder in te grijpen. Eerder deze week meldde persbureau Reuters dat de ECB tijdelijk meer Italiaanse obligaties op kan kopen als de rentes omhoog dreigen te schieten.

Grondwetswijziging

Natuurlijk kunnen de Italianen ook nog instemmen met de grondwetswijziging. In dat geval verwacht Renucci opluchting op de markten, en een afname van de spread met 40 basispunten, terug naar het niveau van eind oktober.

Die marktbewegingen zijn tijdelijk. Feit blijft dat Italië één van de zwakke broeders van de eurozone is. Hoofdeconoom Leon Cornelissen van Robeco noemt het land een vreemde eend in de bijt. De laatste tien jaar is de economie er nauwelijks gegroeid. De arbeidsproductiviteit blijft ver achter in vergelijking met de rest van de eurozone. Bovendien dreigt de al hoge staatsschuld ondraaglijk te worden wanneer de rente weer gaat stijgen.

Zolang de Italiaanse overheid zich schikt naar de regels van de eurozone, bewaakt de ECB de obligatiemarkt. Maar Italiaanse kiezers morren steeds harder. De Vijf Sterrenbeweging heeft al een referendum over de euro belooft. Mocht de derde economie van de eurozone inderdaad een vertrek overwegen, kan dat leiden tot een zware recessie en een grote politieke crisis in heel Europa, verwacht Robeco.

http://www.telegraaf.nl/premium/dft/dftavond/27149087/__Kopzorgen_markt_over_onzekerheid_in_Italie__.html?utm_source=dft-nieuwsbrief&utm_medium=email&utm_campaign=20161201201502_dftavond&utm_content=dft_avond&utm_term=&EMAIL_SK=SK952730

← Older posts
Advertisements

Subscribe

  • Entries (RSS)
  • Comments (RSS)

Archives

  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013

Categories

  • #AdBroere
  • #AlgemeneRekenkamer
  • #israel
  • #middenoosten
  • #Obama
  • #SaskiaStuiveling
  • 21evariantarbeiderszelfbestuur
  • 4 en 5 mei
  • 5G
  • 5Scenario's
  • 9/11Parijs
  • aanpassingsproblemen
  • aanvullingopvertegenwoordigendedemocratie
  • aardbevingen
  • Aardgas
  • AbelHerzberglezing
  • ABN Amro
  • ABNAmro
  • ABNAmrodebat
  • absolutewaarheidsclaims
  • accountants
  • ACM
  • affaires
  • afgang
  • afgebrokenonderhandelingen
  • aflossingschulden
  • aflossingsverplichting
  • AFM
  • afnemen paspoort
  • Afrika
  • afscheid Diederik Samsom
  • aftreden Hennis
  • agreekment
  • Air France
  • Air France-KLM
  • AIVD
  • Alaska
  • Alexandr Dugin
  • AlgemenePolitiekeBeschouwingen
  • AlgemeneRekenkamer
  • algoritme
  • Alliander
  • Alliantie noordelijke lidstaten
  • Alphena/dRijn
  • alternatief is kernfusie
  • Altijd aan beloften gebonden?
  • AmartyaSen
  • ambitie
  • ambtelijkechaos
  • ambtenarij
  • Amerikaansepresidentsverkiezingen
  • amsterdam
  • AngelaMerkel
  • AngelsaksischeCultuur
  • Angelsaksischmodel
  • anti-establishment
  • anti-intellectualisme
  • antibeschaving
  • antidemocratisch
  • antidiscriminatie-op-arbeidsmarkt
  • antieuro
  • antiislamisme
  • antimensenrechten
  • apb
  • Apple
  • arbeidsbeleid
  • Arbeidsmarktbeleid
  • arbeidssatisfactie
  • arbeidsverhoudingen
  • Archief
  • argumentenbepalend
  • ArieSlob
  • Armageddon
  • Armoede
  • Armoedebestrijding
  • as Merkel-Macron
  • asBerlijnParijs
  • Asean
  • asielzoekers
  • asociaal
  • assad
  • autocratischleiderschap
  • autoindustrie
  • autolobby
  • automatisering
  • AZC's
  • Azie
  • Azie/Australie
  • BaltischeStaten
  • bancairewereld
  • Banken
  • Bankencrisis
  • Bankenredding
  • bankwezen
  • basisinkomen
  • BedBadBrood
  • bedrijfsethiek
  • bedrijfsleven
  • Begrotingsbehandelingen
  • begrotingsbeleid
  • begrotingsdebat
  • belangentegenstellingen
  • belastingdeals
  • Belastingdienst
  • Belastingharmonisatiebedrijven
  • belastinghervorming
  • belediging
  • beleggers
  • Belgie
  • Beloningsbeleid
  • beloningsstructuren
  • Benjamin Barber
  • benoeming nieuwe Kamervoorzitter
  • benoemingSelmayr
  • beroepsprocedure
  • beschavingsnormenvaststellen
  • bestaanscrisis
  • Bestrijdingsmiddelen
  • bestuursmanagement
  • Bevrijdingsdag
  • bezinning
  • bezoekvluchtelingen
  • bezuiningsopdracht
  • BigBrother
  • bitcoin
  • Blanchard
  • bodemverzakking
  • Boerenprotest
  • boerkini's
  • Bonusbeleid
  • bonuscultuur
  • Bootvluchtelingen
  • botsende beschavingen
  • botsingmetpolitici
  • bozeburgers
  • BredeMaatschappelijkeDiscussie
  • Bremain
  • Brexit
  • brics
  • Britseverkiezingen
  • Brussel
  • Brusselseangsten
  • budgetdiscipline
  • buitenaards leven
  • buitenlandsbeleid
  • buitensporigtekort
  • bullshit
  • Buma
  • burgerlijke deugden
  • Burgeroorlogen
  • Cameron
  • Canada
  • Catalonie
  • Catalunya
  • CBS
  • CDA
  • Ceta
  • China
  • christelijkeomwenteling
  • christendom
  • ClaudiadeBreij
  • clientalisme
  • CO2
  • Coalitie
  • coalitievorming
  • Commissie Remkes
  • communisme nieuwe stijl
  • computersimulaties
  • conflicthaardenpermanentofniet?
  • conservatisme-versus-modernisme
  • consolidatieEU
  • constitutionele monarchie
  • constitutionelecrisis
  • Contracoup
  • contraterreur
  • controle
  • controversiele themas
  • Cooperswereldmodel
  • corruptie
  • corruptiebestrijding
  • coup
  • Coupverdachte
  • cpb
  • criminaliteit
  • Criminaliteit versus Veiligheid
  • Crisis
  • crisisbeleid
  • Crisismaatregelen
  • CROipvCEO
  • CU
  • Cultuur
  • Cultuurcriticus
  • Cultuurkritiek
  • cultuurverschillen
  • Cybercrime
  • Cyberspace
  • D66
  • DDD
  • debat
  • debatcultuur
  • debattechniek
  • Decadentie Maatschappij
  • Decadentie Politiek
  • Decadentie Sport
  • defensie
  • defensiebegroting
  • Defensiebudget
  • deflatie
  • Deletefacebook
  • deliberatie
  • deliberativfe
  • demagogie
  • demagogiedoorextremiteiten
  • Democraten VS
  • Democratie
  • democratieversuspopulisme
  • democratischeopvoeding
  • democratischeverkiezingen
  • democratischevorming
  • democratischtekort
  • Democratisering
  • democratiseringvanemotie
  • demografischeontwikkelingen
  • Den Haag
  • denhaag
  • DENK
  • Denk-in-beklaagdenbank
  • denktank
  • detentie&vrijlating
  • deugdelijkebeloften
  • dictatuur
  • diederiksamsom
  • dieselfraude
  • digitaalgeld
  • DigitaleRevolutie
  • digitalisering
  • Dikke Ik normen-en-waarden-debat
  • Dikke-Ik-debat
  • diplomatie
  • directedemocratie
  • discriminatie
  • dividendbelasting
  • dividenddebat
  • DNA-mutatie
  • DNB
  • Dodenherdenking
  • Domheid troef
  • Donorregistratie
  • drama
  • Dreigendesanering
  • dreigingen
  • Drugbeleid
  • drugsbeleid
  • dualisme
  • dubbelepaspoorten
  • Duits Constitutioneel Hof
  • Duits-Franse-as
  • Duitsland
  • Duitsland & Nederland voortrekkers eurozone
  • Duitslandboeman
  • Duurzaamheid
  • Ebru Umar
  • EbruUmar
  • EC
  • ECB
  • economen
  • Economenstrijd
  • Economie
  • economischehervormingen
  • Economischetheorie
  • Economischevluchtelingen
  • economischherstel
  • economischhestel
  • economisme
  • EdmundFawcett
  • EEG
  • eenvoudigbereikbaar
  • eerbied
  • EersteKamer
  • Eerste_Kamer
  • effectenwereldwijd
  • EG
  • eigenbelang
  • eisen
  • electedpresidentTrump
  • electorale verhoudingen
  • electronica
  • Emmanuel Macron
  • emotie-emancipatie
  • EMU
  • endrachtmaaktmacht
  • Energie
  • EnergiebeleidEU/DenHaag
  • energietransitie
  • EnergieWende
  • EP
  • Erdogan
  • Erdogansegotriomfeert
  • eredivisie voetbal
  • Erste_Kamer
  • ESM
  • Esoterie en Gnostiek
  • ethiek & normatiek
  • Ethiek&Moraal
  • EU
  • EU-Grondwet
  • EU-papers
  • EU-referendum
  • EU-richtllijnen
  • EU2005
  • EUdebat
  • Euratom
  • euro
  • Euro-invoering
  • Eurocrisis
  • Eurogroep
  • eurokramp
  • Europees Hof voor de Rechten van de Mens
  • europees parlement
  • EuropeesHof
  • EuropeesLeger
  • EuropeesParlement
  • EuropeseCommissie
  • EuropeseRaad
  • eurozone
  • EUstatistieken
  • euthanasie
  • EUtop
  • EUtopBratislava
  • EUvernieuwing
  • Evaluatie
  • evaluatie rutte2
  • evaluatiecrisisaanpak
  • evaluatiecrisisbeleid
  • Evaluatienoodzakelijk
  • evolutie
  • export-en-importlanden
  • Facebook
  • factcontrollingverkiezingsprogrammas
  • faillissementvanstaten
  • farmaceutische-industrie
  • farmaceutischeindustrie
  • FarmaIndustrie
  • fascisme
  • fed
  • Feyenoord
  • filibuster
  • financieelbeheer
  • financielecrisis
  • FinancieleWereld
  • Fink
  • Finland
  • fiscalewetgeving
  • flexwerk
  • flitskaitaal
  • Flitskapitaal
  • flitslidPvdA
  • flop
  • formatie
  • ForumvoorDemocratie
  • Fossielebrandstoffen
  • fossielversusduurzaam
  • Frankrijk
  • fransduitse-as
  • fraude&bedrog
  • fundamentele tegenstellingen
  • FvD
  • Fyra
  • G20
  • G7
  • gasbeleid
  • gaswapen
  • gaswinning
  • gebiedsverbod
  • gedoogbeleid
  • geenvooruitgang
  • geertwilders
  • Geesteswetenschappen
  • geldschepping
  • geldstelsel
  • geloof
  • gemeentebesturen
  • gemeenten
  • gemeenteraad
  • Geneesmiddelen
  • genetica
  • genocide
  • Geopolitiek
  • geothermie
  • geprivatiseerdenutsbedrijven
  • geschiedenisEU
  • geschiedenislessen
  • geschiedkundigeverslagen
  • geschiedschrijving
  • gevoelswereld
  • Geweld
  • Gewetensvrijheid
  • gezondheid
  • Gezondheidszorg
  • giraalgeldverkeer
  • GL
  • glazenbolTeeven
  • Globalisering
  • godsdienstalswetenschap?
  • godsdienstfilosofie
  • godsdienststrijd
  • godsdienstvrijheid
  • godsdienstwetenschap
  • goedkopeleningen
  • golfoorlog
  • GR2018
  • gratis geld in ontwikkelingslanden
  • GreetHofmans
  • GreetHofmans-affaire
  • grenzendicht
  • Grenzeninnovatie
  • Grexit
  • Griekenland
  • groee
  • groeiede kloof tussen burgers en elite
  • groepsbelediging
  • GrondstoffenversusDuurzaamheid
  • grondstoffenwinning
  • Grondwet
  • Grondwetstoetsing
  • Grondwetwijzer
  • Groningen
  • Groningergas
  • Groteongelijkheidcatastrofaal
  • Grotestedenproblematiek
  • Gulenbweging
  • Haagse Stemming
  • haatimam
  • Hamburg
  • handeldrijven
  • handelsoverschot
  • handelsverdragen
  • hangjongeren
  • Harmonisatie
  • Hegel
  • Helmut Kohl
  • Hennis-Plasschaert
  • herbronning
  • herdenking coup
  • HermanVanRompuy
  • hernieuwdintegratiedebat
  • herorientatie
  • hersenonderzoek
  • herstelvermogen
  • Herstructurering Defensie
  • hervormen
  • hervormingen
  • hervormingstatuten1948
  • herzieningnoodzakelijk
  • hetzetegenvermeendeGulenaanhangers
  • historischeterugblik
  • hofcrisis
  • Hongarije
  • hoogmoed
  • HoorzittingTK
  • HSL
  • ICT
  • idealewijzevanbedrijvenpolitiek
  • idealismebinnenpolitiek
  • Identiteit
  • Identiteitscrisis
  • identiteitspolitiek
  • ideologie
  • ideologischeaanpassingPaars
  • imamopleding
  • IMF
  • impasse
  • IN G
  • inburgeren
  • inburgering
  • Inflatie
  • informatie
  • informatiedebat TK
  • informatiefase
  • infrastructuur
  • ING
  • Inkomens- en vermogensbelasting
  • inkomensbeleid
  • inkomensongelijkheid
  • inkomensontwikkelingen
  • inkomensverhoudingen
  • inlichtingenwereld
  • Innovatie
  • innovatieveeconomie
  • inspraakgelegenheden
  • installatie
  • institutionelehervormingenEU
  • Integratie
  • internationaalrecht
  • InternationaalStrafhof
  • internationaalvluchtelingenverdrag
  • internationaleverdragen
  • intersubjectiviteit
  • intolerantie
  • Intrekkingswet
  • investeerders
  • Irak
  • Iran
  • IS
  • islam
  • Islamisme
  • islamisme
  • islamitischfundamentalisme
  • islamitischonderwijs
  • islamkritiek
  • Islamofobie
  • Italie
  • Italie onder Renzi
  • JaarlijksdebatEUwaarden
  • jaarterugblikken
  • JacksonHole
  • Japan
  • JesseKlaver
  • jihadisme
  • jihadistenprobleem
  • journalistiek
  • jubileum Verdrag van Rome
  • Juliana
  • Juliana en Greet Hofmans
  • Justitie
  • Kabinetsbeoordeling
  • kalifaat
  • Kamerdebat
  • KamerdebatTurkije
  • kandidaatlidmaatschapEU
  • kandidaatlidMacedonie
  • kapitaal&arbeid
  • kernenergie
  • kernramp
  • Kernvraag: gelijkwaardig aan de mens?
  • Kernwedloop
  • Kersttoespraak WA
  • Khadija Arib
  • KI
  • kiesdrempel
  • kieslijst
  • Kiesstelsel
  • Kieswet
  • kijkcijfers
  • Klaver en GL
  • kledingvoorschriften
  • klimaatonderzoek
  • klimaatprobleem
  • KlimaattopParijs2015
  • klimaatuitspraakrechter
  • klimaatverandering
  • klimaatverdragParijs
  • klimaatwet
  • klimaatzaak
  • klimatologischeveranderingen
  • kloof besluitvormende elite versus machtelozen
  • kloofrijkdomenarmoede
  • kloontechniek
  • knelpunten
  • knvb
  • koerden
  • Koerdistan
  • koeweit
  • kosmopolitisme
  • Kredietbeoordelaars
  • Kredietcrisis
  • krijgsmacht
  • Kroatie
  • kunstmatigeintelligentie
  • kwaliteit of afwezigheid daarvan
  • kwaliuteit
  • laatsteloodjes
  • lafheid
  • landbouwbeleid
  • landbouwbeleidEU
  • langetermijnvisie
  • lastigetegenspelers
  • ledenraadPvdA
  • legteconomieaandochteruit
  • leiderschap
  • Letland
  • levensbeeindiging
  • Liberaal
  • Liberalisme
  • lidstatenEU
  • lijsttrekkerstrijd
  • links
  • links en rechts machteloos
  • links versus rechts
  • Lissabon
  • list&bedrog
  • lokaledemocratie
  • lokalisering
  • loonontwikkeling
  • lopenderekening
  • luchtvaart
  • luchtvervuiling
  • Luther
  • maakbare mens
  • maakecoomie
  • MaastroClinic
  • maatschappelijke zingeving
  • macht
  • manipulatie
  • Mansveld
  • MarioDraghi
  • marktdenken
  • Marokkaansejeugd
  • Marshallhulp
  • Meativa
  • Meavita
  • media
  • medisch-ethische zaken
  • medische ethiek
  • meerjarenbegrotingenEU
  • megastallen
  • megestallen
  • meningen
  • mens & maatschappij
  • mens & techniek
  • mensenafserveren
  • Mensenrechten
  • mensensmokkelaars
  • metdewijsheidvanheden
  • MiddellandseZee
  • Midden-Oosten
  • migranten
  • migrantencrisis
  • migrantenstromen
  • migratiebeleid
  • migratiebewegingen
  • migratiecrisis
  • migratiestromen
  • Mijnafval
  • mijnbouw
  • Milieu
    • vluchtelingen
  • milieuschade
  • minderhedenbeleid
  • mislukt raadgevend referendum
  • mislukte informatie
  • mislukteDerdeWeg
  • mislukteEUtop
  • mismanagement
  • mismanegement
  • MKB
  • ModerneSpiritualiteit
  • modernetijden
  • modernisme
  • moeizameprocedures
  • mogelijke impeachment
  • Monasch
  • monateraire verrruiming
  • mondialewaarschuwing
  • Mondialisering
  • moordendeconcurrentie
  • Moslimcultuur
  • multicoalities
  • Multiculturelemaatschappij
  • multidimensionaaldenken
  • multinationals
  • MUMC
  • Natiestaat
  • natiestaten
  • Nationaaldenken vanuit natiestaat
  • Nationalisme
  • natuurbehoud
  • natuurgeweld
  • Natuurreservaat
  • Navo
  • Nederturken
  • Neoliberalisme
  • neomarxisme
  • nepnieuws
  • Netanyahu
  • netbeheerders
  • netwerkeconomie
  • neurobioloog
  • Nexus
  • NicolaSturgeon
  • nieuw ontwikkelingsbeleid
  • nieuwe diplomatie
  • nieuwe politiek
  • Nieuwe samenleving
  • Nieuwebalans
  • nieuwefeiten
  • nieuwekandidatenPvdA
  • NieuweKoudeOorlog
  • nieuwelingen
  • nieuwemaatschappelijkeinzichten
  • nieuwemensheid
  • nieuweverhoudingen
  • nieuwlichterij
  • nieuwrealisme
  • nikab
  • Nobelprijs
  • Nokia
  • noneurolandenbeteraf
  • noodopvang
  • noodzaakpolitiekehervormingen
  • NoordKorea
  • Noorwegen
  • normeringtopinkomens
  • NPO
  • NS
  • nuitdebout
  • Obama
  • Obama als commentator
  • Obamacare
  • Obstfeld
  • oceanen
  • Oekraine
  • Oekraine-referendum
  • Oeso
  • Olie-en-gaswinning
  • Olieverslaving
  • oligarchenstaat
  • onafhankelijkejournalistiek
  • onafhankelijkewetenschap
  • onafhankelijkheidisschaars
  • onbalanswereldwijd
  • Onderwijs
  • onderwijsvernieuwing
  • Onderzoek
  • onevenwichtigheden
  • Ongelijkheidnormaal
  • ongelijkheidsdreiging
  • ongelijkheidsgroei
  • ongeplande gevolgen
  • onhoudbareschulden
  • onmenselijk
  • OnsGeld
  • ontboezemingen
  • Ontstaansgeschiedenis
  • ontwikkelingsland
  • ontwikkelingssamenwerking
  • onverdoofde rituele slacht
  • onzichtbare hand
  • oorlogingerommeld
  • Oorlogsvluchtelingen
  • Oorspronkelijk en Postmodern/Populistisch
  • Oostenrijk
  • openheid
  • oplossinggezocht
  • Opstand der Horden
  • Oranje
  • Oranje Leeuwinnen
  • Oranje leeuwinnnen
  • Oranjeuitgeschakeld
  • orkanen en cyclonen
  • oud en nieuwdenken
  • Oud versus Nieuw
  • oude politiek
  • Oudejaarsconference
  • Oudjaar
  • outoftheboxdenken
  • OV
  • OV-concessies
  • Overheid
  • overheidsaandelen
  • Overheidssteun
  • overlast
  • Overwinningsdag
  • Paars
  • Paarse-veren
  • Packer
  • Parijs 13/11
  • parlementaire controle
  • parlementairecontroleinpraktijk
  • parlementairefragmentatie
  • parlementairehervorming
  • Participatie
  • Partij voor de Dieren
  • Partijenbestel
  • partijenstelsel
  • partijkartel
  • partijleiding
  • patstelling
  • PaulMason
  • Paus
  • pensioenharmonisatie
  • pensioenstelsel
  • Pentagon
  • perestrojka
  • Pers en journalistiek
  • personeelsselectie
  • persvrijheid
  • Pestgedrag
  • pgbdebat
  • Piketty
  • PKK
  • plan-Juncker
  • pleur op
  • pluimveesector
  • plunderingen
  • Poetin
  • polarisatie
  • polderoverleg
  • Polen
  • politie
  • politieacties
  • politiebegeleiding
  • politiebegeleiding-en-inzet
  • politiek
  • PolitiekBestel
  • politieke aardverschuiving
  • politieke agenda
  • Politieke en Economische Wetmatigheden
  • Politieke filosofie
  • politieke selectie
  • politieke-misleiding
  • politiekeagenda 21e eeuw
  • politiekebewegingen
  • politiekecampagne
  • PolitiekeCultuur
  • politiekeeconomie
  • politiekeevolutie
  • Politiekemidden
  • PolitiekeRenovatie
  • politieketaboes
  • PolitiekeVorming
  • politiekezuiverheid
  • politieklooptaltijdachterdefeitenaan
  • PoolsePolitiek
  • Populisme
  • Postbank
  • Postcommunistisme
  • postcrisisbeleid
  • Postindustrielesamenleving
  • Postkapitalisme
  • premodernisme
  • presidentTrump
  • PrimairOnderwijs
  • principeakkoord
  • principes
  • prinsjesdag
  • Privacy
  • privatisering
  • proces-Wilders
  • professioneeladviesaanEU
  • profielen
  • ProgrammeerbareWereld
  • ProRaildebat
  • PROTEST
  • provincie
  • PS2015
  • psychologie
  • Psychologischefactoren
  • PubliekDebatNoodzakelijk
  • PubliekeOpinie
  • PvdA
  • PVV
  • QE
  • raadgevendreferendum
  • raadgevendreferendumGeenPeil
  • Racisme
  • radicalisme
  • Rajoy
  • ratingbureaus
  • Rationaliteit
  • ratrace
  • reanimatieOccupy
  • Rechter
  • rechtsstaat
  • rechtszaak
  • Rechtvaardigheid
  • Rechtvaardigheid-of-Gerechtigheid
  • redding sociaaldemocratisch gedachtegoed
  • reele_economie
  • referendum
  • referendum2017VK
  • Reformatie
  • regelgeving
  • regelstijdensverkiezingsstrijdnodig
  • regeringsbeleidtenuitvoergebracht
  • Regeringssamenwerking
  • regeringsverklaring
  • religie
  • Religie en geloof
  • Religiedebat
  • Religiekritiek
  • religie_en_geweld
  • renteverhoging
  • Renzi
  • reorganisatie Defensie
  • respect
  • retoriek
  • revolte
  • revolutionairehervormingen
  • rijksuitgaven
  • Rijnlandsmodel
  • risico
  • risicovol
  • robotica
  • robotisering
  • Roemenie
  • Romano Prodi
  • romantiek
  • Rottenberg
  • Rusland
  • Russischecrisis
  • Rutte
  • Rutte3
  • salafisme
  • Salarissen- en beloningsstructuren
  • ScenariosJuncker
  • Schaliegas
  • Schauble
  • scheidingvangeloofenstaat
  • Schengen
  • Schoo-lezing
  • schoolvoorbeeld
  • schuldaflossing
  • schuldeisers en geldschieters
  • schuldenaflossing
  • Schuldencrisis
  • Schuldensanering
  • SCP
  • Segregatie
  • SGPstabiliteitsgroeinormen
  • shariarecht binnen EU
  • Shell
  • ShellinArctischAlaska
  • Sierakowski
  • signalementen
  • Singapore
  • sleepwet
  • smalendegodslastering
  • SNP
  • sociaal-democratie
  • socialemedia
  • SocialePartners
  • socialerechtvaardigheid
  • soevereiniteit
  • solidariteit
  • SP
  • spanje
  • spiritualiteit
  • sport
  • staalindustrie
  • Staat van de Unie
  • StaatderNederlanden
  • staatsbank
  • staatsinrichting
  • Staatsrecht
  • stabielewinnaar
  • stagnatie
  • stappenplan
  • State of the Union
  • statistiekenCPB
  • statusverandering
  • Steenbergen
  • Stelsel fosfaatrechten
  • stemgedrag
  • stemmingen
  • SterkLinksIsIllusie
  • sterkte/zwakteanalysevansectoren
  • Stiglitz
  • stilzwijgendgewijzigd
  • strijdigegrondrechten
  • StudentenProtest
  • superkapitalisme
  • Swaab
  • syrie
  • Systeemcrisis
  • Szasz als Liberaal monetarist
  • taalbarriere
  • technischverwijtbareongelukken
  • technologie
  • Teerzandwinning
  • tegengasgeven
  • terrorisme
  • The Economist
  • ThierryBaudet
  • Thorbecke
  • TK2017
  • toekomstEU
  • toekomstigesteden
  • toekomstmaatschappij
  • toekomstmodel of utopie
  • toekomsvisieEU
  • toelatingnieuwelidstaten
  • toelatingscriteriaEU
  • toelatingsprocedure
  • toelatingsprocedureEUzwak
  • toelatingsprocedurenieuwelidstaten
  • toezichthouders
  • tolerantie
  • tolplan
  • tolwegenDuitsland
  • Top Europese Raad
  • traageconomischherstel
  • Transformatie
  • transitie
  • transparantie
  • Trojka
  • TTIP
  • Tunesie
  • Turkije
  • turkijerel
  • Turksejeugd
  • Turkseverkiezingen
  • Turksgrondwetreferendum
  • TweedeKamer
  • ufo's
  • uitbreidingEU
  • Uitdaging of bedreiging?
  • uitvalleerkrachten
  • Uitverkiezing tot politicus van het jaar
  • Ultraorthodoxemoslims
  • Uncategorized
  • Universele betekenis
  • Universiteit
  • Universiteitsbestuur
  • Urgenda
  • Urgendaberoep
  • Utopia
  • UvA
  • vaccinatie
  • valseverkiezingsbeloften
  • Van Rijn
  • varoufakis
  • Veiligheid&Justitie
  • veiligheidsbeleid
  • veranderendpolitieklandschap
  • Verantwoordingsdebat
  • verborgenarmoede
  • Verdraagzaamheid
  • Verdrag van Maastricht
  • Verdrag van Rome
  • verdragswijzigingen
  • Verenigd Koninkrijk
  • Vergelijkendperspectief
  • verkeersveiligheid
  • verkenning
  • Verkiezingen
  • verkiezingen2017
  • verkiezingsbeloften
  • Verkiezingscampagne
  • verkiezingsuitslag
  • Verloedering
  • vermeendeonkwetsbaarheidwankelt
  • Vermogensongelijkheid
  • Vermogensontwikkeling
  • verouderingsproces
  • Versplintering
  • versus neoliberalisme
  • vertrekregelingBelastingdienst
  • Vervangingseconomie
  • Verzorgingsstaat
  • VestagerMargretheEU
  • VijfPresidentenRapport
  • virtueelkapitaal
  • virtuelewereld
  • virtuelewerkelijkheid
  • Visegradlanden
  • Visiegevraagd
  • visserij
  • VK
  • Vliegindustrie
  • Vliegverkeer
  • Vluchtelingen
  • vluchtelingendeal
  • vluchtelingenopvang
  • vluchtelingenstromen
  • vluchtelingenstroom
  • vluchtelingenverdrag
  • vluchtellngen
  • VN
  • VN United Nations
  • VOC-mentaliteit Gouden Eeuw
  • voedselindustrie
  • voetbalvandalisme
  • voetbalwedstrijden
  • Volkswagen
  • voltooiingEMU
  • voorgaandeCommissies
  • voorverkiezingen
  • vpro
  • VR
  • vrijhandel
  • vrijheid
  • vrijheid van meningsuiting
  • VrijheidenVrijheidsbeleving
  • VrijheidOpbouwen
  • vrijheidsbeleving
  • vrijheidvangodsdienst
  • vrijheidvanmeningsuiting
  • vrijheidvanonderwijs
  • vrouwenvoetbal norm
  • VS
  • VVD
  • Waalsgewestelijkparlement
  • Waalsparlement
  • waarden-normen-debat
  • waardengemeenschap
  • waarheid
  • WankeleWereldorde
  • wapengekletter
  • warsvanduurzamewinning
  • watervoorraad
  • wederzijdsrespect
  • Weeffouten
  • welvaartsbehoud
  • Welzijn
  • werelderfgoed
  • Wereldgodsdiensten
  • wereldhandel
  • wereldhandelsbewegingen
  • wereldorde
  • wereldvisie
  • Wereldvrede
  • WereldwijdeCrisis
  • Werkgelegenheid
  • werkgevers
  • werkloosheid
  • werknemers
  • werknemersmedeeigenaar
  • westerseknelpunten
  • Wetenschap
  • wetenschapindienstvancommercie
  • wetenschappen
  • Wetenschapsgeschiedenis
  • wetgeving
  • wetgevingsmachine
  • Wijsheid
  • Wim Kok
  • WimKok
  • Windmolens
  • winstuitkering zorg
  • woningmarkt
  • WRR
  • Yezidi's
  • Zaanstreek
  • zakelijke_instelling
  • zonderdogma's
  • zorgenkind
  • zorgmacht
  • zorgsector
  • Zorgverzekeraars
  • zorgwet
  • ZuidAfrika
  • ZuiverheidversusPopulisme
  • zuiveringen
  • zwakkeloonstctuur
  • Zwitserland

Meta

  • Register
  • Log in

Blog at WordPress.com.