Tags
Compliment zou eigenlijk overbodig moeten zijn (Column René ten Bos, Opinie/fd, 2-10-17)
(…)
# Maar dat ze betekenisloos zijn, wil niet zeggen dat ze geen sociale effecten hebben.
Hier wordt door de auteur te gemakkelijk beweerd dat complimenten betekenisloos zijn. Het is immers – dat wordt niet genoemd – bemoedigend voor iemand bedoeld en daarmee uiterst sociaal.
# Een van die sociale effecten is dat complimenten hiërarchiebevestigend zijn. Op het moment dat de vader langs de lijn een compliment maakt in de richting van zijn zoon, meet hij zich ook een superieure positie aan. Die positie stelt hem in staat de vernietigende opmerking over de juiste keuze te maken. Dit is ongetwijfeld ook de reden dat tal van vrouwen mannencomplimenten over hun uiterlijk wantrouwen.
Dit zijn de uitzonderingssituaties die vermoedelijk alleen kunnen bestaan in een doorgeslagen gecommercialiseerde wereld waarin stress, werktempo en prestatiemeting bepalend zijn geworden en dus volkomen onnatuurlijk gedrag. Een psycholoog zal veel vraagtekens plaatsen bij dit filosofische betoog.
# Het compliment is een gebaar. Een gebaar is niets meer dan een middel zonder doel. Als het compliment te nadrukkelijk een oogmerk heeft — de stemming erin houden, de hiërarchische verhoudingen bevestigen of simpelweg laten zien dat je geïnteresseerd bent in seks — dan kan het zo maar zijn dat het compliment verkeerd valt. Wat dat betreft is het met complimenten net als met excuses. Ook het excuus is gebaar. Het herstelt scheurtjes in de gemeenschap.
En compliment kan ook worden opgevat als het stimuleren van zelfcorrigerend gedrag: iemand die zich nooit sociaal opstelt, en bij wie het ‘kwartje valt’, gedraagt zich positiever met compliment dan zonder. Dat een gebaar ‘niets meer dan een middel zonder doel’ is dus gewoon te generaliserend.
https://fd.nl/opinie/1219858/compliment-zou-eigenlijk-overbodig-moeten-zijn
