Verwachtingspatroon (Column Willem Burgers, Katern Ondernemen/fd, 15 oktober)
# Bent u ook zo van slag door de uitschakeling van het Nederlands voetbalelftal? Vijftien maanden geleden werd nog een fraaie derde plaats op het WK-podium bereikt onder de bezielende leiding van bondscoach Louis van Gaal en de in topvorm verkerende Arjen Robben.
# Ik zie hier duidelijke parallellen met de aandelenmarkt anno 2015. Wat het verwachtingspatroon van de Oranje-supporter is, heet marktconsensus in de beleggingswereld. Gisteren publiceerde chipmachinefabrikant ASML de derdekwartaalcijfers plus de prognose voor de komende periode. Deze laatste bleef achter bij de gemiddelde marktverwachting, waarop de beurskoers direct na de opening ruim 7% inleverde. Nadere bestudering van het persbericht leert dat er eigenlijk alleen op de korte termijn sprake is van een vertraging van de groei.
# Zo bezie ik ook de toekomst van Oranje. Ik reken het Nederlands Elftal tot de favorieten voor het WK in Rusland 2018. ‘Reculer pour mieux sauter’ luidt mijn verzuchting na de nederlaag van onze jongens deze week.
Aardige beeldspraak, maar zou dit verwachtingspatroon voor het WK in Rusland kunnen opgaan? Ik vrees van niet. Waarom niet? Omdat hier appels met peren worden vergeleken. Halfgeleiders, de grondstof voor ASML is iets heel anders dan de grondstof van Oranje, de jeugdige talenten die dit jaar allemaal in crisis verkeren. En dit jonge menselijke leven is natuurlijk onvergelijkbaar met een technische innovatie als het product dat EUV-technologie blijkt te heten. Waar deze technisch gevalideerde producten geen last van hebben is de volatiele aandelenmarkt, want gegarandeerde kwaliteit. De voetbalwereld wordt daarentegen in steeds sterkere mate gedicteerd door torenhoge ‘opstap’- of transfersalarissen in de Europese top en die zouden voor jeugdig talent verboden moeten worden. Waarom? Omdat jeugdigen dat niet kunnen behappen; buitenaardse toestanden. Zij komen in een jetset van de globaliserende economie terecht, waarbij op voorhand al duidelijk is dat negen van de tien vorstelijke nieuwe contracten de spanning van de nieuwe werkomgeving niet aankunnen. Dat geldt zowel voor Depay als voor Blind, die tijdens de afgelopen wedstrijden op geen stukken na de indruk hebben kunnen maken, laat staan bevestigen dat zij die miljoenen waard zijn. Die overschatte aankopen zullen dus van een epidemisch karakter blijken te zijn met als mogelijk gevolg dat zij deze tegenslagen nooit meer te boven zullen komen. Dus hier geen volatiele aandelenmarkten, hoewel de aandelen ManUnited best eens flink kunnen dalen. Maar daar staat tegenover weer een trainer-coach die van iedere spelen wat weet te maken en dus creatief genoeg is om zijn eigen hachje te redden. Maar Oranje is voor wat de nieuwe aanwas betreft te vergelijken met wat Beenhakker aangaf: jongens zonder werkervaring. Dat breekt Oranje voor een hele generatie op. Alleen een coach als Van Gaal kan dat aan – en ook Ronald Koeman -, maar verder niemand anders. Oranje ontbreekt dus niet alleen in Frankrijk, maar ook in Moskou.