Wie denkt Caroline van der Plas voor de gek te houden? (Column Stevo Akkerman, vandaag/Trouw, 6-9-23)
Ik ben nooit vergeten hoe Lech Walesa, de dissidente vakbondsleider en latere president van Polen, het voor elkaar kreeg dingen te verklaren als: “Ik ben ervoor, sterker nog: ik ben ertegen!” Het is een kunst om – ik noem maar wat – zonder blikken of blozen te zeggen dat je geheelonthouder bent, terwijl je aan de bar staat om je tweede biertje te bestellen, maar er zijn mensen die het durven. Ik zeg niet dat Caroline van der Plas al zover is, maar ze heeft zeker talent voor het debiteren van tegenstrijdigheden, ze doet dat koelbloedig en met verve.
Vorige week presenteerde ze, na zorgvuldig opgebouwde spanning in de media, de premierskandidaat van de BBB – Mona Keijzer. Drie dagen later gaf Van der Plas in Amsterdam de HJ Schoo-lezing, onder de titel Kop d’r veur! Daarin brak ze de staf over ‘de spindokters’ die van parlementsverkiezingen premiersverkiezingen willen maken. Ze wees speciaal naar de lijsttrekker van PvdA/GroenLinks: “De heer Timmermans vindt dat hartstikke mooi. Maar het is gewoon grote onzin. Hij wordt gekozen als Kamerlid, niks meer en zeker niks minder.” Was ze Mona alweer vergeten?
De lol was eraf
Eerder had Van der Plas in een tv-uitzending het roven van Kamerzetels gehekeld, om vervolgens uit te leggen hoe ze in één klap drie zetels aan haar eigen fractie had toegevoegd door de ontevreden Kamerleden Eppink, Pouw en Helder uit te nodigen bij de BBB te komen. Dat was misschien allemaal nog wel vermakelijk, maar voor mij was de lol voorbij toen ze kwam te spreken over de ‘morele verantwoordelijkheid’ van Nederland.
Ze gebruikte die term toen het in haar speech ging over de landbouw, en dan met name de export. “Dat is geen vies woord, maar noodzaak. Nederland heeft als vruchtbare delta een morele verantwoordelijkheid om voedsel te produceren en mensen te voeden. Partijen die als doel hebben onze voedselproductie te verminderen, zetten de vrijheid en veiligheid van Nederland op het spel.”
Ethisch cadeaupapier
Zware woorden, die in schrille tegenstelling stonden tot wat ze zei over dat andere grote thema van onze tijd, de oorlog in Oekraïne. Namelijk niets, nada, niente. Vanwaar dat zwijgen, werd haar na afloop gevraagd, waarop ze antwoordde dat dat een bewuste keuze was, het ging nu ‘om de wederopbouw van Nederland’. Dat noem ik nog eens tegenstrijdig: de moraal van stal halen om onze export te stutten, en niet thuis geven als het om Oekraïne gaat. Van der Plas verpakt ons eigenbelang – of dat van de agro-industrie – in ethisch cadeaupapier en doet er een sticker op van vrijheid en veiligheid; wie denkt ze daarmee voor de gek te houden?
Onze vrijheid en veiligheid hangen veel meer af van de oorlog die in Europa woedt dan van de landbouwexport, dat lijkt me een open deur. Bovendien is het de vraag of onze landbouw – die plantaardig voedsel grootschalig omzet in vlees, met negatieve gevolgen voor mens, natuur en klimaat – de wereld wel zo’n dienst bewijst. Er zijn boeren, zoals Ruud Zanders van Caring Farmers, die een alternatief bieden. “Produceren en consumeren binnen de draagkracht van de aarde”, zoals hij dinsdag betoogde in zijn Duurzame Troonrede. Laat die man volgend jaar de HJ Schoo-lezing geven.
*Deze laatste 2 zinnen zijn uiterst treffend: ‘Er zijn boeren, zoals Ruud Zanders van Caring Farmers, die een alternatief bieden. “Produceren en consumeren binnen de draagkracht van de aarde”, zoals hij dinsdag betoogde in zijn Duurzame Troonrede. Laat die man volgend jaar de HJ Schoo-lezing geven.’
Ook de redenering dat onze vruchtbare deltaboden ons tot export dwingt is ridicuul omdat we ondanks die vruchtbaarheid klaarblijkelijk alle ‘kunst’mest en andere landbouwgif nodig hebben om die export te handhaven. Daarmee is de agro-industrie natuurgenocidaal bezig.
https://www.trouw.nl/opinie/wie-denkt-caroline-van-der-plas-voor-de-gek-te-houden~b9eac6f8/