De smokkelaar is een zakenman (Anne Grietje Franssen en Marjon op de Woerd, buitenland/Het Parool, 22 april)
Mensensmokkelaars werken als geoliede reisbureaus, met keuze in prijs en kwaliteit
‘Dit is het beeld dat de Italiaanse journalist Giampaolo Musumeci heeft na twee jaar onderzoek in een wereld van mensensmokkel. Met criminoloog Andrea di Nicola reisde Musumeci langs de Middellandse Zee, volgde een aantal succesvolle smokkelaars en schreef het boek Bekentenissen van een mensensmokkelaar.
‘Het was moeilijk maar niet onmogelijk om met smokkelaars in contact te komen, zegt hij. “Zij willen hún waarheid vertellen: dat ze zorgen voor hun klanten en heb redden. Ze zeggen: Italië zou ons een standbeeld moeten geven. wij organiseren hún goedkope arbeidskrachten.”
‘Smokkelaars die de oostelijke route bedienen, vanuit Egypte en Turkije, doen wel volop aan marketing om hun concurrenten voor te blijven. Reclamefolders met aanbiedingen voor ‘supervoordelige’ Europareizen, posters met ‘onweerstaanbare mogelijkheden voor een grensovergang’ in etalages, en informatiebrochures met de beste routes en kansen om een nieuw leven op te bouwen worden verzorgd en verspreid.
‘Kücük regelt het allemaal: sloepjes voor Afrikanen, vrachtschepen vanuit Turkije of een luxe jacht voor de allerrijksten zodat het op een toeristentrip lijkt.
‘Anders is het in Libië, waarvandaan het schip vertrok dat zondag is vergaan. Musumeci: “Het is een enorme chaos daar. Veel amateurs wringen zich in de smokkelindustrie. En dat wordt hun makkelijk gemaakt: door het gebrek aan bestuur in Libië delen milities de lakens uit.”
‘Volgens Musumeci betalen smokkelaars de milities om ongestoord hun gang te kunnen gaan. “Ze gebruiken oude boten en zijn absoluut geen onderdeel van de geoliede smokkelorganisaties, zoals we die in Turkije kennen.”
‘Ook de doodskistenmakers hebben niet te klagen’ (Pauline Valkeniet, buitenland/Het Parool, 22 april)
Sicilië wordt overspoeld door vluchtelingen, maar de eilandbewoners mopperen niet.
“Natuurlijk moeten wij de immigranten verwelkomen. Een eeuw geleden waren het onze straatarme grootouders die massaal per boot naar Amerika vluchtten. Nu komen deze mensen naar ons toe om aan de ellende te ontsnappen.”
”Die mensen ontvluchten enorme moeilijkheden, anders wagen ze hun leven niet met zo’n overtocht.’
‘De vijf miljoen Sicilianen lijken geen moeite te hebben met de onafgebroken stroom van duizenden en duizenden straatarme Afrikanen en Aziaten naar hun eiland. Ze huisvesten bijna vierduizend asielzoekers in een gigantisch appartementencomplex dat ooit voor Amerikaanse militairen is gebouwd. Omdat het centrum permanent vol zit, bieden ze in hun steden en dorpen ook onderdak aan immigranten in kleine opvangcentra. Noemenswaardige protesten zijn er niet geweest.’
‘De Sicilianen maken zich wel zorgen over de toekomst van de jongeren. Met een jeugdwerkloosheid van dik veertig procent komen jonge Italianen al nauwelijks aan het werk, laat staan dat ongeschoolde Afrikanen een behoorlijke baan vinden. “Ik denk dat ze hier nog meer gaan lijden dan ze in hun eigen land deden”, zegt Salvator Longo.’
Commentaar:
Wie, zoals ik, vanmiddag het debat in de Tweede Kamer (via Politiek 24) heeft gevolgd, komt met deze bovenstaande rapportages bedrogen uit. Het gaat om een cultuurverschil omdat de kennis over Europa in landen als Libië in Afrika en Turkije, Syrië en Irak afwezig is, al zouden wij als Europeanen veronderstellen dat het forse bedrag dat neergeteld moet worden aan de smokkelaars veronderstelt dat het om avonturiers gaat, die denken aan een vakantiereisje te beginnen.
Dat wordt dus een heel ander probleem voor Europa, omdat het meestal om moeilijkheden- en probleemontvluchters gaat. Om in het jargon van het Kamerdebat te blijven, gaat het om een probleem van Afrika waar het draait om bevolkingsdelen die problemen of moeilijkheden met het culturele klimaat daar en daar dus niet kunnen blijven leven. Daar kan de plaatselijke overheid die waarschijnlijk alleen medische voorzieningen kan verstrekken, maar niet in psychische hulpverlening kan voorzien, niet in helpen. De verantwoordelijkheid aan de Afrikaanse overheden, die de VVD voorstaat, raakt dan kant noch wal. Maar de poorten openzetten zoals John Jansen van Galen (‘Moreel kompas’) in dezelfde editie van de krant als optie aangaf, zou volgens hem een oplossing kunnen bieden omdat de spanning om naar Europa af te reizen niet meer ‘cool’ zou zijn.
Wel een Afrikaans én Europees probleem vanwege de stroom naar Europa blijvend zal zijn en een Australische oplossing door alle vluchtelingen per boot terug te sturen, onethisch is. Het zijn niet voor niets immigranten. Maar ook de EU heeft een probleem, namelijk de ethische oplossing te vinden zodat alleen pure politiek vervolgden en oorlogsslachtoffers hier kunnen en moeten worden binnengelaten.
Er lijkt een haalbare oplossing denkbaar. Verschaf deze stroom Middellandse Zeevluchtelingen een tijdelijk pasje waarmee de medisch aantoonbare kwetsbaren maximaal een jaar hier in de EU worden opgevangen en op kracht kunnen komen met de status van tijdelijk (boot)vluchteling, waarbij het vertrekpunt ook wordt vastgelegd (Libië) en na een jaar daar worden afgeleverd. Op de foto’s in Het Parool zien de jongeren er niet ongezond uit en deze worden zo snel mogelijk per vliegtuig teruggebracht, maar wel nadat een volkenrechtelijke overeenkomst is afgesloten met de betrokken autoriteiten in het geval van Libië, tenzij met de milities waarvan nu sprake is. Het vinden van een oplossing zal ook mede afhankelijk zijn welke terugkeerregeling in Australië is getroffen omdat die vluchtelingen ook niet overal geaccepteerd worden. Die vraag werd vanmiddag niet aan Wilders gesteld.
