Tags
Een aarzelend verzet komt op tegen atoomenergie (Yvonne Scholten, Het Vervolg/de Volkskrant, 19 mei 1979)
Er was niets aan de hand, gevaarlijk was het helemaal niet: zo verkocht de Italiaanse regering dorpen en landstreken haar kerncentrales. Maar het verzet is groeiend, na Harrisburg is zelfs de communistische partij gaan aarzelen, het lonkt weer naar de olieproducerende landen. Door Yvonne Scholten.
‘Tot een jaar of twee geleden werd in Italië nauwelijks over kernenergie gesproken. De informatie was miniem en in de politieke partijen speelde het probleem geen rol. In het land fungeren drie kleine centrales, keurig verdeeld over Zuid-, Midden- en Noord-Italië. In een van de zuidelijkste en armste provincies, Basilicata, bevindt zich een opslagplaats voor radioactief afval. In het noorden, in het dorp Caorso aan de Po, kregen de inwoners op een goede of zo men wil slechte dag te horen dat in hun gemeente een kerncentrale van 850 megawatt gebouwd zou worden. De meesten hadden in de verste verte geen idee wat een kerncentrale van 850 megawatt voorstelt, de eerste oliecrisis en autoloze zondagen waren inmiddels achter de rug, het gemeentebestuur werd platgepraat door regeringsexperts die uitlegden dat kernenergie absoluut noodzakelijk [sic] was en gaf zijn toestemming. De experts verzekerden dat alles absoluut veilig [sic] was en dat er geen enkel gevaar dreigde voor de omwoners. De centrale van Caorso is inmiddels in de experimentele fase, maar het is niet duidelijk wanneer zij gaat werken, omdat er nogal wat defecten zijn ontdekt.
Inmiddels is ook in Italië een beweging tegen kernenergie ontstaan. Er wordt informatie verspreid en er zijn actiecomités opgericht. De gemeente raadsleden van Caorso hebben spijt als haren op hun hoofd dat ze ooit toestemming hebben gegeven. Een gemeenteraadslid verklaarde: “Als we geweten hadden waar het werkelijk om ging en aan welke gevaren we onze gezinnen blootstellen, hadden we dat monster nooit hier neer laten zetten.”
(…)
De provincie heeft geen enkel deugdelijk plan klaarliggen om op te treden mocht er ooit een ongeluk in de centrale gebeuren. (…)
De grootste angst is dat kleinere ongelukken, lekkages bij voorbeeld, eenvoudig verzwegen zullen worden. Ook in dit verband wordt Seveso [milieudrama https://nl.wikipedia.org/wiki/Sevesoramp%5D genoemd, waar de bevolking veertien dagen lang in de maling werd genomen. (…)
Dit artikel blijkt niet via Google te vinden op te sporen; het beslaat een hele bladzijde en is dus te lang om helemaal weer te geven. Het bovenstaande is symptomatisch genoeg om het artikel in het archief te blijven bewaren. Wellicht bij milieuorganisaties bewaard en in te zien.