[Rolf Falter, De geboorte van Europa. p 458]
‘Tegenover zijn staf in Luxemburg maakte hij [Mendès] het nieuws bekend [dat hij niet beschikbaar was voor een tweede ambtstermijn] met een sterke Europese geloofsbelijdenis: ‘Onze landen zijn te klein geworden voor de huidige wereld, op de schaal van de moderne techniek, op de schaal van de moderne technieken, op de maat van Amerika en Rusland vandaag, van China en India morgen. De eenheid van de volken binnen de Verenigde Staten van Europa is het middel bij uitstek om hun levensstandaard te verhogen en de vrede te verzekeren.’
Anno 2017 kan deze geloofsbelijdenis als ‘grootse dwaasheid’ worden beschouwd/betiteld, maar in de jaren vijftig van de vorige eeuw was er niets mis met dit idealisme en perspectieven voor de lange termijn. Alleen hebben de achtereenvolgende Commissies stuk voor stuk de grote blunders gemaakt door constant technocratisch te BLIJVEN besturen en daarmee de burgers geen schijn van kans te geven; een pure regentencultuur. Dat typerende technocratische bestuur dat in de beginjaren ’50 volkomen legitiem was vanwege de moeilijke wederopbouwjaren na de oorlog, bleef systematisch en chronisch technocratisch aanwezig en dat is de grootste fout die het Europese openbaar bestuur kon maken. en nu is het de vraag of dat ooit recht kan worden gezet. Ondanks de pogingen van Macron…