Palestijnse atheïst publiceert vandaag boek in Parijs (Kleis Jager, Religie & Filosofie/Trouw, 14 januari)
Interview. Precies een week na de aanslagen verschijnt vandaag in Frankrijk een boek van de Palestijnse atheïst Waleed Al-Husseini, getiteld ‘Blasphémateur’, godslasteraar. Al-Husseini betaalde een hoge prijs voor zijn vrijheid en is niet van plan zijn strijd op te geven.
‘(…) “Ik heb mijn land en familie moeten verlaten en als ik hiervoor moet sterven, dan is dat zo.” In 2010 werd Al-Husseini (25) door een Palestijnse rechter veroordeeld tot een celstraf van zeven jaar. Wegens ‘aanzetten tot haat, godslastering en belediging van gelovigen’. Op zijn blog ‘Stem van de Rede’ schreef hij vrijuit over de islam die, zegt hij, onverenigbaar is met mensenrechten en democratie. “De islam is een groot probleem, de hele islam. Je hoort nu steeds dat er een groot verschil is tussen de radicale islam en de goede, vredelievende islam. Maar waarom hebben ze mij dan bijvoorbeeld opgesloten?”
Opgesloten omdat Al-Husseini dus een gevaar werd voor de autoriteiten wegens ‘aanzetten tot haat, godslastering en belediging van gelovigen’. En het Palestijnse bestuur krijgt natuurlijk onverbiddelijk problemen als een bewoner van het grondgebied beweert dat ‘de islam – zelfs de hele islam – een groot probleem is’, want vroeger of later gaan de islamitische leiders van dat Palestijnse gebiedsdeel (Westoever) toch druk uitoefenen op het politieke gezag om deze jongeman uit de gemeenschap te zetten.
Vervolgens een nadere toelichting over de gemiddelde moslim in dat gebied:
‘Wijst de overgrote meerderheid van de moslims het moorden dan niet af? Al-Husseini meent van niet. ”Het is eerder andersom: vrijwel alle moslims zijn ervan overtuigd dat de profeet niet mag worden beledigd en dat de moorden dus gerechtvaardigd zijn. Veel moslims hebben een aanvaardbare, geruststellende boodschap voor de buitenwereld maar denken ondertussen iets anders.”
‘Al-Husseini groeide niet op in Gaza, waar Hamas de dienst uitmaakt, maar op de Westelijke Jordaanoever. Daar is het gezag, in ieder geval in theorie, seculier. “Ik had niet gedacht dat ik achter de tralies zou belanden. Maar mijn blog werd enorm veel gelezen en daardoor werd ik een probleem voor de autoriteiten.”
Hieruit blijkt dat de islamitische bevolkingsdeel – en wie had wat anders verwacht? – over een sterk collectivistische cultuur beschikken, waar niemand omheen kan: ‘: vrijwel alle moslims zijn ervan overtuigd dat de profeet niet mag worden beledigd en dat de moorden dus gerechtvaardigd zijn.’
En zijn geluk was (en is) dat het Palestijnse bestuur streeft naar internationale erkenning en dan past zou buitenbeentje als een atheïstisch geworden moslim niet tot de juiste beeldvorming naar buiten:
‘Uiteindelijk bracht hij tien maanden in de gevangenis door, waar hij fysiek en mentaal werd gemarteld. “Mijn geluk was dat de Palestijnse staat streeft naar erkenning. Iemand in de cel zetten omdat hij niet gelooft, dat komt president Mahmoud Abbas niet goed uit. Frankrijk bood mij politiek asiel aan en nu verblijf ik alweer meer dan twee jaar hier.”
En dan blijkt dezelfde president Mahmoud Abbas een hypocriet van de eerste orde te zijn die naar Parijs kwam voor de herdenking van de slachtoffers:
‘Dat Abbas zondag vooropliep in de historische mars, vindt Al-Husseini ‘ongelooflijk’. “Abbas was er alleen omdat hij steun nodig heeft. Met de vrijheid van meningsuiting heeft deze man helemaal niets.”
Al-Husseini blijkt een heel bewuste atheïst te zijn geworden en dat bewijst toch maar eens dat er onder de moslims ook heel kritische geesten kunnen rondlopen:
‘Als puber ontdekte Al-Husseini dat er ‘iets mis was’ met de religie van zijn ouders. “Ik vroeg op school waarom de Koran beweert dat de loop van ons leven bij voorbaat vaststaat, terwijl de profeet zegt dat we verantwoordelijk zijn voor onze daden. Ik kreeg te horen dat ik maar vooral veel moest bidden en dat mijn vragen waren ingefluisterd door de duivel.”
‘Daarna begon Al-Husseini aan een zoektocht waarbij hij zich door alle heilige teksten en zoveel mogelijk commentaren werkte. “Wat ik ontdekte was dat de islam helemaal geen godsdienst is van vrede, vergeving en barmhartigheid zoals mij altijd was verteld. Vanaf het begin draait het om oorlog, bloedbaden en vrouwenonderdrukking. Ik wil met mijn boek moslims aanmoedigen zelf na te denken over hun religie zodat ze daadwerkelijk vrij kunnen worden. Wie tegen geweld en voor gelijkheid en rechtvaardigheid is, ontkomt er niet aan de islam kritisch te ondervragen.”
Het is mij bekend dat de Palestijnen in Israël maar ook in de bezette gebiedsdelen een hoogstaande intellectuele achtergrond hebben, en tegen die achtergrond is Al-Husseini geen uitzondering, maar zo de confrontatie via een publicatie met de islamitische wereld en dus mondiaal aan te gaan, is bewonderenswaardig. Er is dus een groot schrijver en denker geboren binnen het Palestijnse volk. Bravo.
Deze tekst is vanavond nagenoeg identiek in Het Parool verschenen:
‘De islam is helemaal geen religie van vrede en vergeving’ (Kleis Jager, buitenland/Het Parool, 14 januari)
