Tags
Prachtige samenvatting van een wijs rechterlijkbesluit. Mooier kan het niet geformuleerd worden.
11 Sunday Dec 2016
Posted proces-Wilders
inTags
Prachtige samenvatting van een wijs rechterlijkbesluit. Mooier kan het niet geformuleerd worden.
10 Saturday Dec 2016
Posted demagogie, Populisme, proces-Wilders
inTags
PVV spint garen bij rechtszaak (Romana Abels, Wilma Kieskamp, Nieuws/Trouw, 10/12/16)
# “Als het je gaat om het bestrijden van retoriek van politieke partijen die tot discriminatie aan zou zetten, is een proces geen effectief middel“, stelt hij [politicoloog Van Spanje].
# Dat gegeven maakte dat gisteren op het Binnenhof een merkwaardige stilte heerste. Hoewel een collega, een Nederlands politicus is veroordeeld, proberen zijn collega’s zich er zo kort mogelijk over uit te laten.
# Omdat er nog een hoger beroep zal volgen, zeggen sommigen dat ze vinden dat ze als politicus niet horen te reageren op een lopende rechtszaak. Maar de stilte heeft ook een andere reden: rumoer voedt de PVV, en dat weet Den Haag inmiddels.
Om moedeloos van te worden. De omgekeerde wereld.
05 Monday Dec 2016
Posted Populisme, proces-Wilders
inVrijspraak of veroordeling, democratie is de verliezer (John Jansen van Galen, het hoogste woord/Het Parool, 5 december)
Rechtszaak Wilders: Debat over beoogde ‘regeling’ is uitgebleven.
# Als Geert Wilders komende vrijdag wordt veroordeeld, gebeurt dat op een grondslag die niet in de Nederlandse wet voorkomt. Groepsbelediging of het aanzetten tot haat en discriminatie is volgens artikel 137 van het Wetboek van Strafrecht alleen strafbaar als dat betrekking heeft op a) het ras, b) de godsdienst, c) handicaps, d) de seksuele voorkeur en e) het geslacht van een groep mensen.
Deze ziekmakende openingszin(en) maken al dat ik geen zin heb het hele betoog te lezen, omdat het een vaktechnisch, want juridisch betoog is en niet naar de geest van de wet. Wilders schoffeert jaar in jaar uit minderheden in ons land en gaat steeds tot het gaatje en daarom is het terecht dat het OM deze rechtszaak heeft doorgezet, want er moet duidelijkheid ontstaan, die er nu niet is. De Kamer heeft deze kwestie ook niet durven aan te pakken, want ieder debat eindigt in dezelfde woordenstroom van de PVV’er die ieder ordelijk verloop van het debat onmogelijk maakt. Wilders maniakale gekte heeft niets met een inhoudelijk gedegen parlementair techniek te maken, want alleen maar demagogisch. Het parlement onwaardig, maar ‘alles moet kunnen in deze tijd’. Dat journalist Jansen van Galen hem dus op technische grond gaat verdedigen en de democratie verliezer noemt, vind ik een gotspe en zijn onwaardig. De democratie is gelukkig sterk genoeg om deze stormen te doorstaan. Maar dan zonder onzin. Er bestaat maar één waarheid en dat is dat de Kamer zelf laf is en Spaans benauwd voor de winst in de peilingen van die simpele – oneliners – zielen.
20 Sunday Nov 2016
Posted discriminatie, proces-Wilders
inTags
Mihai Martoiu Ticu − 14/11/16, 12:40
Paul Cliteur heeft het mis als hij zegt dat het bij de minder-minder-Marokkanen-uitspraak van Wilders niet over rassendiscriminatie gaat, betoogt filosoof en jurist Mihai Martoiu Ticu.
IVUR was het antwoord op de Holocaust, de apartheid in Zuid-Afrika, de segregatie in de Verenigde Staten en het kolonialisme
Auteur
Mihal Martoiu Ticu is filosoof en jurist
In zijn getuigenis in het proces Wilders, dat vandaag hervat wordt, betoogt professor Cliteur dat Marokkanen geen ras zijn, maar een nationaliteit. Wilders staat terecht voor belediging van een groep mensen wegens hun ras (artikel 137c) en van aanzetten tot haat en discriminatie (artikel 137d).
In deze artikelen, zegt Cliteur, staat niet nationaliteit, maar andere discriminatiegronden: ras, godsdienst, levensovertuiging, geslacht, hetero- of homoseksuele gerichtheid, lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap. Hij concludeert dat de wetgever de nationaliteit met opzet uit artikel 137 heeft weggelaten. Ik zal aantonen dat Cliteur zich vergist.
Nederland heeft het verdrag tegen rassendiscriminatie (IVUR) in 1971 geratificeerd. Om zijn juridische plicht te vervullen heeft Nederland artikel 137 gemaakt. IVUR was het antwoord op de Holocaust, de apartheid in Zuid-Afrika, de segregatie in de Verenigde Staten en het kolonialisme.
De makers van het verdrag schrijven dat rassen niet bestaan in wetenschappelijk opzicht. Voor hen zijn rassen sociale constructies. Niet het begrip ‘ras’ staat centraal maar het fenomeen ‘rassendiscriminatie’, een specifieke manier om mensen te behandelen, als minderwaardig en rechteloos. Daardoor is het begrip ‘ras’ elastisch. In artikel 1 staat duidelijk dat ‘rassendiscriminatie’ ook discriminatie betekent op afkomst of nationale of etnische afstamming.
De rechters hebben onder ras van alles begrepen, ook afkomst, nationale of etnische afstamming, ‘buitenlanders’, ‘vreemdelingen’, ‘asielzoekers’ en Joden terwijl er geen Joods ras bestaat
Om wetten te interpreteren, kijken rechters ook naar de intentie van de wetgever. Bijvoorbeeld in de memorie van toelichting. In de memorie van artikel 137 staat evident dat men onder ras hetzelfde verstaat als IVUR. Men liet het woord ‘afkomst’ weg omdat de burger verkeerde dingen kan begrijpen: ‘b.v. maatschappelijk milieu of wettige, dan wel onwettige afstamming. Het woord “ras” … zal naar de kennelijke strekking van de in artikel 1 van IVUR gegeven opsomming moeten worden uitgelegd’. Dus de wetgever begreep onder ras ook afkomst en nationale of etnische afstamming.
De rechters hebben onder ras van alles begrepen, ook afkomst, nationale of etnische afstamming, ‘buitenlanders’, ‘vreemdelingen‘, ‘asielzoekers‘ en Joden terwijl er geen Joods ras bestaat. Zo moest de erevoorzitter van de Nieuwe Nationale Partij een boete van 660 euro betalen wegens discriminatie en aanzetten tot haat tegen Marokkanen, in 2002.
De Hoge Raad heeft in maart 2016 gezegd dat de rechters artikel 137 volgens de memorie moeten interpreteren en volgens IVUR, dus dat ras ook nationale of etnische afkomst bevat. Wat was er gebeurd? Een man was veroordeeld omdat hij tijdens een demonstratie riep “Ali B. en Mustapha, ga toch terug naar Ankara.” Ali B. is Marokkaan en hem aanmoedigen Nederland te verlaten is als Wilders die Marokkanen wettelijk wil aanmoedigen om te vertrekken.
Voor Cliteur telt dit niet. Immers Wilders deed zijn ‘minder’-uitspraak in 2014 en de Hoge Raad introduceerde de nationaliteit als discriminatiegrond pas in 2016, aldus Cliteur. Maar Cliteur vergist zich, om drie redenen.
Hoge Raad
Waarom zouden Joden, zwarten, katholieken, homo’s en gehandicapten dit mensenrecht hebben en Marokkanen niet?
Ten eerste deed de demonstrant zijn uitspraak in 2011 en dit is drie jaar voor Wilders. Als de demonstrant strafbaar was in 2011, was ook Wilders strafbaar in 2014. De Hoge Raad deed haar uitspraak weliswaar in 2016, maar de Raad beschrijft de wet zoals die was in 2011. Ten tweede, deze interpretatie betekent dat de wet zo is sinds 1971. Ten derde, stel je voor dat Wilders naar de Hoge Raad gaat. Zou de Raad zichzelf tegenspreken?
Het is beter dat rechters wetten in harmonie met verdragen interpreteren, omdat mensenrechten anders onbeschermd blijven; omdat een rechtsstaat volgens juridische regels handelt, moeten rechters veronderstellen dat de wetgever volgens de regels wil handelen; als de rechters verdragen schenden, kunnen zij Nederland in conflict brengen met andere landen.
Een wet bedoeld om discriminatie te bestrijden kan zelf niet discrimineren. Waarom zouden Joden, zwarten, katholieken, homo’s en gehandicapten dit mensenrecht hebben en Marokkanen niet?
17 Thursday Nov 2016
Posted groepsbelediging, proces-Wilders, Uncategorized
in‘Minder, minder’ was wel erg goed doordacht (Wilfred van de Poll, NIEUWS/Het Parool, 17 november)
De zaak-Wilders mag niet afdrijven van wat op 19 maart 2014 in een Haags café gebeurde, vindt het OM. Vandaag volgde de strafeis tegen Geert Wilders.
‘De pijn bij velen zit in het over één kam scheren van de gehele bevolkingsgroep’
# Het OM legde gisteren vooral het theoretische kader voor strafeis neer. Met een uitvoerige ronde langs discriminatiezaken die in het verleden dienden bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, wilde het OM laten zien dat het recht op vrije meningsuiting groot is, maar niet onbeperkt, zeker niet als het gaat om het belasteren van minderheidsgroepen of het aanwakkeren van intolerantie. Voor een politicus is er e’, en tegen een decor van sociale spanningen is een discriminerende uiting nog laakbaarder. Het Europees Hof is ‘in het bijzonder gevoelig voor uitspraken die een gehele bevolkingsgroep aanvallen of in een negatief daglicht plaatsen’.
Het hier gestelde, dat het Europese hof representeert, getuigt van wijsheid en van evenwichtigheid aangezien hier een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen de vrijheid van meningsuiting en een uiting van groepsbelediging. Waar de vrijheid van meningsuiting verder dan vroeger gebruikelijk was kan worden opgerekt door een psychologische houding van ‘hoor wie het zegt’, of van ‘ik voel me in het geheel niet aangesproken’ en een beledigende opmerking van je schouders laten afglijden in de veronderstelling dat de uiting voor iemand anders bedoeld was, daar geldt die extra ruimte niet voor een groepsbelediging. Waar tijdens de uitslagenavond van 2014 sprake was van de aanloop naar landelijke verkiezingen van 2017, was die scherpe uitspraak in een ludieke café-setting na het verlies van PVV in Den Haag[1] gunstig om de aandacht op een landelijk thema te vestigen, hetgeen dus ook geschiedde.
Maar als verschillende kranten beweren dat de gewraakte uitspraak in net verkiezingsprogramma van PVV thuishoort, en dus in het debat van de Tweede Kamer en dus op politieke toneel, realiseren de zegslieden niet dat ‘Minder Marokkanen in Nederland’ nooit een verkiezingsthema kan zijn, laat staan de conclusie ‘Dat gaan we dus regelen’. Waarom kan dit nooit een uitgangspunt in een programma zijn? Omdat daarvoor nooit een parlementaire meerderheid te verwachten is. Het huidige verkiezingsprogramma (op 1 A4tje) bewijst dus dat PVV geheel buiten de politieke werkelijkheid staat en dat Wilders de illusie koestert met alleen maar onzin de grootste partij van ons land kan worden, zoals toevalligerwijs nu Donald Trump de overwinning heeft gehaald in de VS. Maar de VS zijn Nederland niet.
En juist om deze – nergens in kranten genoemde – argument is het volkomen terecht dat het OM de groepsbelediging dit keer prioriteit heeft gegeven boven de vrijheid van meningsuiting, dat in deze situatie zelfs een bewijs van decadentie is geworden: moeten wij in ons land toewerken naar de politiek van onzinnigheden? Een bananenrepubliek. Nee toch? Daarom heeft het OM gelijk en is dit proces van een geheel andere orde dan het vorige Wilders-proces, waarin het ging om de vrijheid van meningsuiting. Toen heeft de rechtbank het juiste oordeel uitgesproken. Nu dient de rechter het OM gelijk te geven vanuit politiek filosofisch ofwel rechtsfilosofisch oogpunt. Ik verschil dus van mening met Paul Cliteur.
Ook ten aanzien van een bijkomend aspect heeft het OM gelijk:
# Uit de jurisprudentie blijkt volgens het OM nog een aantal zaken die voor Wilders slecht uitpakken. Zo wordt het gebruik van een discriminerende slogan in verkiezingstijd als extra ernstig gezien, omdat de impact groter kan zijn. De drietrapsraket van Wilders’ ‘minder’-vragen heeft daar iets van, vindt het OM.
Van Wilders zijn we inmiddels ‘alles’ gewend, zodat we als Nederlanders niet eens meer schrikken van ‘minder, minder’, maar de kwalijke is dat het voor iedereen duidelijk zal zijn dat als Marokkanen wordt vervangen door andere bevolkingsgroepen, zoals dat in de laatste oorlog gebeurde, de wereld te klein was geweest. Die parallel geeft de doorslag en daarom heeft het OM een goed doortimmerd betoog gehouden en is de eis gerechtvaardigd.
[1] http://app.nos.nl/datavisualisatie/gemeenteraadsverkiezingen-2014/index.html