Tags
De grondstof is onmisbaar voor de productie van onze elektrische auto’s, en daarmee voor een schonere lucht. Maar het delven ervan gebeurt vaak onder mensonterende omstandigheden. Het FD reisde naar de kobaltmijnen van Congo. ‘De Chinezen manipuleren de weegschalen!’
Jeroen Groot, Expert/fd, 8-6-19 (https://fd.nl/weekend/1303528/de-vloek-van-het-kobalt)
‘Vanmorgen is Josué voor dag en dauw opgestaan. Drie kwartier lopen naar de mijn. De Kamilombe-mijn is niet meer dan een serie met de hand gegraven putten. Net breed genoeg voor een volwassen man als Josué. Hij houdt zich vast aan de houten latjes aan de binnenkant van de mijnschacht. De mijn is tientallen meters diep, Josué schat zeker zestig meter. Beneden hebben hij en zijn collega’s een gang gegraven. Die volgt een laag kobalt, opgesloten in het gesteente.’
‘Josué (32) is een ‘creuseur’, Frans voor graver en de gebruikelijke naam voor dit beroep in Congo. Het kobalt waar hij naar zoekt is een cruciale grondstof voor de batterijen in telefoons, laptops en elektrische auto’s. De Democratische Republiek Congo levert meer dan de helft van het kobalt in de wereld. Naar schatting 20% daarvan wordt met de hand losgebikt door Josué en zijn collega’s. Zijn enige gereedschap zijn een hamer, een beitel en een simpel zaklampje op zijn hoofd.’
Instortende mijnen
‘Het aantal creuseurs in Kolwezi en omgeving werd door mensenrechtenorganisatie Amnesty International in een rapport uit 2016 geschat op tussen de 110.000 en 150.000 personen. Onder hen ook vrouwen en kinderen. De vrouwen wassen het kobalt, kinderen dalen af in de mijnen of zoeken naar restjes mineralen tussen de hopen mijnafval die de grote, industriële mijnbouwers laten liggen.
‘De creuseurs hebben geen kaart, laat staan een duidelijk plan van de constructie van de mijn. Regelmatig storten amateuristisch aangelegde mijnen in.’
‘De inkomsten van Josué staan in schril contrast met de enorme weelde aan bodemschatten in Congo. Het land is zó rijk aan kobalt en andere mineralen dat geologen de Congolese bodem beschreven als een ‘scandale géologique,’ een geologisch schandaal. Koper, kobalt, cadmium, zink, goud, mangaan, zilver, germanium, wolfraam, diamanten: Congo zit er vol mee.
‘Tegelijkertijd scoort het land bijzonder hoog op alle verkeerde lijstjes. Het is één van de armste landen ter wereld, de corruptie viert er hoogtij en in sommige delen van het land zijn na jaren van burgeroorlog nog steeds gewapende groepen actief.
‘De combinatie van een zwak bestuur en een rijkdom aan grondstoffen blijkt een vloek.’
Ongetwijfeld zijn de Chinezen hier ook gretige afnemers.