In Den Haag (Aukje van Roessel, De Groene Amsterdammer, 15.01.15)
Tweedracht: Door ‘Parijs’ wordt op scherp gezet dat het Westen niet kan laten gebeuren dat vrijheden als die van meningsuiting en van godsdienst overboord worden gezet. Dat vergt van Nederlandse politici een duidelijk, eensgezind antwoord op Wilders.
‘(…)
‘Het is meteen het grootste en ingrijpendste politiek verschil van mening achter de eensgezinde afschuw over de terreurdaden. Wilders wil de islam weg uit Nederland, ook al druist dat in tegen juist die vrijheden waar het Westen voor staat: de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van godsdienst. Eigenlijk zegt Wilders dat je die vrijheid moet opheffen om haar te kunnen behouden. Je zou om die tegenstrijdigheid willen lachen, maar het is Wilders diepe ernst.
‘De komende tijd zal er op het Binnenhof volop gediscussieerd worden over hoe dit soort aanslagen als in Parijs te voorkomen. Politieke partijen zullen van mening verschillen over de vraag of er meer geld naar de veiligheidsdiensten zoals de AIVD moet of niet, of de AIVD teruggekeerde jihadstrijders wel goed op het netvlies houdt, of de grenscontroles aan de buiten- en zelfs binnengrenzen van de Europese Unie strenger moeten, of er meer aandacht en geld voor scholen en werk moet komen voor jongeren met een allochtone achtergrond, of buitenlandse geldstromen voor moskeeën moeten stoppen of niet. Dat is het gewone politieke handwerk, hoe vreselijk de aanleiding ook, vergeleken bij het politiek aanvechten van wat Wilders voorstaat, de de-islamisering van Nederland.’
Een aantal opmerkingen op deze passages.
In de eerste plaats hoeft er niet te worden gesproken over een beperking van de vrijheid van godsdienst in ons land omdat het overgrote deel van onze moslims zich gedraagt naar de normen en waarden van Nederland. Het zijn alleen de gefrustreerde en psychotische moslimjongeren die hun heil hebben gezocht bij ronselaars die potentiële jihadstrijders naar oorlogsgebieden willen sturen.
In de tweede plaats hoeft ons land niet ge-de-ïslamiseerd te worden omdat ons land nooit en te nimmer in meerderheid naar de islam zal overhellen of verlangen. De islam zoals dat momenteel in Europa ontwikkelt, is een provinciaals geloof omdat de moslim-migranten uit de rurale gebieden van hun geboorteland afkomstig zijn. Europa zal dus nooit overgaan tot de islam en dat is ook een volkomen uitgemaakte zaak en dat weet iedereen. Ons land is nog nauwelijks christelijk te noemen, maar vooral humanistisch en atheïstisch; en dat zal ook zo blijven omdat de traditionele kerkelijke instituten op sterven na dood zijn.
Als er de harde politieke eis wordt gesteld dat alle blijvende nieuwe medelanders hun eigen geloofsbeving zullen aanpassen aan de Nederlandse wet- en regelgeving, dan is er niets aan de hand. Islam en christendom zijn twee monotheïstische godsdiensten als twee loten van dezelfde boom en liggen in beginsel in dezelfde lijn, al lijkt het daar helemaal niet op. Maar op deze plaats zal de komende dagen worden uitgelegd waarom islam en christendom helemaal niet horen te strijden met elkaar. Conclusie is dat beide godsdiensten in vrede met elkaar kunnen leven en iedere godsdienstwetenschapper zal dat kunnen bevestigen, althans naar de bedoeling van de heilige geschriften uit beide ‘kampen’.
En tot slot de vrijheid van meningsuiting. Deze vrijheid is een ergernis van de Verlichting en die heeft Europa zijn ontwikkeling en economisch en wetenschappelijke vooruitgang gebracht. Dat was nooit mogelijk geweest onder het katholieke juk dat tijdens de middeleeuwen op onze schouders drukte. Dat katholicisme kan zeker erkend worden als een parallelle ontwikkelingsgang als de hedendaagse moslimcultuur. Maar ook de moslimwereld heeft een bloeiperiode van – afgerond – 700 tot 1300 meegemaakt en dat bewijst dat de islam ook groeipotentieel heeft, maar onder het huidige dogmatisme niet. De islamitische cultuur kan heel goed een nieuwe hervormingsperiode gaan meemaken en wie weet gebeurt dat ook nog.
Geen enkele reden om dus wakker te liggen van het islamitische gevaar dat uit het hedendaagse terrorisme blijkt. Dat zijn pure criminelen en misdadigers die gewoon hard moeten worden aangepakt met westerse rechters als hier in Europa aanslagen worden gepleegd. Maar deze zelfmoordenaars komen niet voor de rechter omdat ze, indien wel het geval, hebben gefaald in hun missie. Jihadisten horen dus ofwel direct levenslange gevangenisstraf te krijgen, of teruggestuurd naar land van oorsprong met een levenslang verbod enig EU-land te mogen binnengaan: ‘persona non grata’. Anders in afgezonderde toestand naar Sicilië sturen. Zo herstellen wij hier de orde na een soms mislukt integratieproject. Zo worden jihadstrijders direct hun paspoort ontnomen.
