Tags
Stelling: Waarom is het Midden-Oosten zo’n explosief gebied waar maar weinig nodig is om het kruitvat tot ontploffing te laten komen? Ofwel, wat is de overeenkomst tussen islamitische landen en – nota bene – Israël? Bijna allemaal officiële theocratische landen ofwel natiestaten die als gemeenschappelijk kenmerk hebben dat er geen scheiding tussen religie en staat kennen/hebben. Daardoor is dat gebied te beschouwen van het laboratorium van het ‘politiek dogmatisme’, en nog niet eens dogmatisch-autoritaire ideologie – en daarom niet gerekend mag worden tot échte ideologieën als logische en consistente en coherente visievorming -, omdat dit laatste begrip z’n hoogtepunt beleefde met de Russische Revolutie van 1917, en daarna instortte onder het communisme dat als een nationalistische ‘eenheidsstaat’ met een dictatoriale trekken van de gedwongen eenheidspartij iedere nuance en individualiteit onmogelijk maakte en uit de weg ruimde.
Maar die dictatuur of autoritaire staat kreeg weer een nieuwe kans in de olierijke islamitische staten in het Midden-Oosten omdat met alle olie-inkomsten een nationalistisch beleid kon worden dat militair kon worden ‘uitgebuit’ door stevige en grootschalige ïnvesteringen, zodat daarmee regionale grootmachten konden worden opgebouwd, niet op westerse democratische grondslag, maar op islamitisch nationalisme.
Dat was de ‘black box’ in het westerse (diplomatieke) denken omdat daarin geen plaats was ingeruimd voor religieuze bewegingen, die binnen het door ‘westerse’ secularisme (waaronder WO2-overwinnaar orthodox Rusland) gedreven grootmachten, blind waren voor die ‘minderheden’ en dus in het diplomatieke verkeer geen rol van betekenis konden spelen. Dat breekt nu is het Palestijns/Israëlische conflict op, zodat Wilders zelf – op persoonlijke basis van sympathie met het jodendom én Israël-vriend – én de migratiecrisis, omdat alle islamitische landen met hun soenitische en sjiitische vlagvertoon potentiële conflicthaarden zijn, die vooral in Afrika en Syrië grote migratiestromen veroorzaken en op gang brachten vanwege nota bene de westerse ‘marktwerking’ (criminelen die misbruik maakten van ‘koopkrachtige’ vluchtelingen).
Bij Wilders zijn vermoedelijke persoonlijke achtergronden oorzaak van zijn anti- vluchtelingendenken en dus anti-migranten die zelfs in zijn ogen – en volkomen in strijd met internationale verdragen – uit die landen enerzijds én een Israël-liefde anderzijds, beide takken van dezelfde boom van de theocratische natiestaten. Daarom ‘weg’ met dat duivelse en seculiere en dus ongelovige westen, maar mét het naar westerse joden gerichte karakter komt Wilders in een eigen spagaat terecht. Want joden zijn voor een belangrijk deel orthodox ingesteld en dat speelt de Amerikaanse republikeinen in de kaart. Zo worden zelfs democratische presidenten gevangen in diezelfde spagaat – ‘prisoners’-dilemma, waardoor ook Biden geen kant (meer) op kan en gedwongen wordt tot diplomatiek geschutter. Daarom is het Midden-Oosten een onoplosbaar conflict, tenzij de meest ‘rechtvaardige’ oplossing wordt gekozen door het tweestatenmodel van een Joodse staat naast de Palestijnse, én dat het westen afleert om eenzijdig voor Israël te kiezen, en ook Netanyahu blijft steunen en wegkijkt van zijn orthodox-geïnspireerde oorlogsmisdaden in Gaza, zodat iedere redelijke oplossing onmogelijk wordt gemaakt.
‘Onredelijkheid’ in de Leer der Internationale betrekkingen blijft dus troef in handen van de commentatoren die manipulerend – eenzijdig – hun oordelen kunnen blijven uitdragen zonder enige nuance. Zo komen we geen stap verder. Met de enige conclusie die mogelijk is, te weten dat Internationale diplomatieke denken volkomen achterhaald is geraakt, zoals we dat pas in het volgende decennium zullen ontdekken vanwege alle ingebouwde traagheid van denken, dat dan pás zul kunnen geconstateerd. Dus tot die komende tijd van ‘bevrijding van het oude denken’, mag Wilders verdergaan met zijn loze beweringen en foutieve standpunten, gedreven door het egoïsme van ‘het volk’. Vanwege die volkomen achterhaalde standpunten. Daardoor loopt ook onze ‘politiek’ volkomen vast.
Wilders formeert ‘gewoon’ weer mee, maar blijft ontevreden over asiel (Puck Sie, Binnenland/fd, 17-4-24)
In het kort:
- PVV-leider Geert Wilders blijft ontevreden over het onderwerp asiel aan de formatietafel.
- Maandag liep hij boos weg, maar dinsdag gingen de gesprekken mét hem gewoon door.
- De informateurs spreken van ‘stevige gesprekken’, maar zeggen een stapje verder te zijn met de puzzel.
Geert Wilders is nog steeds ontevreden over de gesprekken over asiel aan de formatietafel, nadat hij een dag eerder de onderhandelingen vroegtijdig had verlaten. ‘Het ziet er niet florissant uit op asiel’, zei de partijleider van de PVV dinsdag na een nieuwe gespreksronde. ‘Maar ik ben er nog, dus ik ben nog altijd vol hoop dat het lukt.’
Wilders verliet maandag naar eigen zeggen ‘boos’ de gesprekken, omdat hij het gevoel had dat hem op zijn belangrijkste punt — asiel — niet genoeg werd gegund. Op X schreef hij daarna: ‘Ik ben klaar met alleen maar concessies doen. Ze moeten nu leveren.’ Bij de talkshow Beau reageerde VVD-leider Dilan Yesilgöz die avond verbaasd. Ze snapte niet waarom Wilders was weggelopen, want er zou een ‘stevig pakket’ aan asielmaatregelen op de onderhandelingstafel liggen.
PVV, VVD, NSC en BBB spraken dinsdag opnieuw over asiel, maar ook over financiën en landbouw. Volgens Wilders zijn er ook positieve geluiden te melden, maar zijn de vier partijen op het gebied van asiel nog niet veel opgeschoten.
Het probleem
Gevraagd naar de opstelling van zijn gesprekspartners zei Wilders dinsdag dat de VVD ‘niet zozeer’ het probleem is. Hij wilde niet zeggen of hij daarmee doelt op de houding van Nieuw Sociaal Contract (NSC). De partij van Pieter Omtzigt gaf eerder herhaaldelijk aan dat zij moeite heeft met hoe de plannen van de PVV soms met de rechtsstaat botsen. Vooral vanwege de zorgen van NSC hebben de vier partijen afgesproken om het internationale recht te respecteren.
NSC-leider Omtzigt wilde niet ingaan op de vraag of zijn partij de PVV dwarsboomt bij afspraken over migratie. ‘We hebben gewoon een discussie over asielmaatregelen’, zei Omtzigt. Volgens hem zijn de partijen vandaag verder gekomen met de onderhandelingen, maar hij wilde daar verder niets over loslaten.
‘Stapje verder’
Het waren dinsdag stevige gesprekken, maar ‘boos is geen emotie aan tafel’, zei informateur Richard van Zwol. Volgens zijn collega-informateur Elbert Dijkgraaf hoefden de vier fractievoorzitters ‘s ochtends dan ook niets bij te leggen na het vertrek van Wilders en de uitspraken van Yesilgöz aan de talkshowtafel. Dijkgraaf: ‘We zijn vanochtend gewoon begonnen met de financiële plaat. Daar hebben we over onderhandeld en zijn een stapje verder in de puzzel gekomen.’
De partijen ‘naderen elkaar ook op grote delen’, voegde Van Zwol toe. Er volgde wel een nuancering. Het kan gebeuren dat drie van de vier formerende partijen elkaar een heel eind kunnen vinden, maar dat de vierde aarzelt of er een andere mening op nahoudt, wat de onderhandelingen compliceert. Over de inhoudelijke verschillen tussen de vier partijen wilden de informateurs niets zeggen.
‘Scherp gespeeld’
Yesilgöz, eerder nog kritisch op het vertrek van Wilders, stond de pers dinsdag niet te woord. Caroline van der Plas van de BBB toonde begrip voor Wilders’ actie. Asiel is een belangrijk onderwerp voor de PVV, zei zij. ‘Ik denk dat we het heel scherp hebben gespeeld maandag. En voor Wilders is het een reden om even de zaken op een rij te zetten.’ Over landbouw, voor Van der Plas het belangrijkste thema, waren de gesprekken volgens haar dinsdag goed en constructief.
De twee informateurs moeten op 15 mei hun verslag inleveren over deze informatieronde. Volgens hen is die deadline aan de krappe kant, maar nog altijd reëel. Ze praten woensdag afzonderlijk met de BBB. Daarna praten ze gezamenlijk met de vier partijen over goed bestuur en wonen.
https://fd.nl/politiek/1513817/wilders-formeert-gewoon-weer-mee-maar-blijft-ontevreden-over-asiel