Waarom werd de kredietcrisis een systeemcrisis? (bron: Willem Middelkoop, Overleef de kredietcrisis. Nieuw Amsterdam uitgevers, 2009, p.24)
‘De kredietcrisis die in de zomer van 2007 begon, in de herfst van 2008 een bankencrisis werd en in 2009 een wereldwijde economische crisis, is feitelijk een echte systeemcrisis. Simpel gezegd is dat een crisis die niet alleen bepaalde banken of landen, maar het complete financieel-economische systeem bedreigt. Na het omvallen van Lehman Brothers op 15 september 2008 ontstond een kettingreactie, als van omvallende dominostenen. Alle financiële instellingen wereldwijd dreigden met een allesvernietigende klap ineen te storten. Daarmee is de val van Lehman Brothers een mijlpaal in de tijdlijn van de kredietcrisis, omdat op dat moment de ernst en omvang van de ellende plotseling voor iedereen zichtbaar werd. In de weken erna nam de financiële paniek, na wereldwijde verkoopgolven, dermate grote vormen aan dat zoals gezegd de CEO van het grootste Amerikaanse obligatiehuis Pimco, Mohammed El-Erian, zijn vrouw zelfs opdracht gaf om zo veel mogelijk geld te pinnen uit angst voor een systeemcrash, een wereldwijde ineenstorting van het totale financiële systeem. Hij was niet de enige insider die bang was voor een systeemcrash.’