• About
  • Angela Merkel is de enige in de EU en het Westen die Poetin afdoende kan bestrijden @fd @MicheleWaard @eu #rusland #nieuwekoudeoorlog @TimmermansEU
  • AquariusPolitiek is de politiek van deze nieuwe eeuw
  • De economische werkelijkheid is veel weerbarstiger dan de wetenschappelijke trends doen vermoeden #nrc #economie #bedrijvigheid #economischegezondheid
  • Nieuwe strategie van de oppositie: zo bot mogelijk optreden, want als er ledenvergaderingen van partijen het referendum (vooralsnog) alleen als bron van ellende zien vanwege misbruik ervan, dan kun je die partijen van arrogantie en elitair gedrag beschuldigen die democratisering tegenhouden via het ‘almachtige’ referendum; ‘Bravo’, knap bedacht en uitgewerkt en uitgespeeld!
  • Wat hebben we geleerd na tien jaar financiële crisis? @nrc @CoenTeulings #vroegoflaatopnieuwfalen #economischetheorie
  • ‘#IMF: meer groei in #China leidt tot meer risico’ #fd #mondialeeconomischeverhoudingen
  • ‘Burgerdienst in ruil voor baan’

AquariusPolitiek

~ De nieuwe wereld

AquariusPolitiek

Category Archives: hervormingen

‘Tusk wil in december speciale EU-top over eurozone’ @eu #institutioneel #toekomstEU

22 Friday Sep 2017

Posted by aquariuspolitiek in EU, Eurogroep, eurozone, hervormingen, institutionelehervormingenEU

≈ Leave a comment

Tags

EU

‘Tusk wil in december speciale EU-top over eurozone’ (Van onze correspondent  • Economie & Politiek/fd, 22-9-17)

De voorzitter van de Europese Raad, Donald Tusk, wil in december een speciale EU-top organiseren om te praten over de toekomst van de eurozone. Alle EU-landen kunnen daaraan deelnemen. Dat heeft Tusk donderdag laten weten.

De raadsvoorzitter stelde in een brief aan alle EU-leiders dat er ‘geen wondermiddel’ is voor een versterking van de Economische en Monetaire Unie (EMU) in Europa, maar dat er nu zoveel ideeën zijn geuit dat er meer discussie nodig is. Een prioriteit is in zijn ogen de voltooiing van de bankenunie. Ook liet hij weten wel wat te zien in een omvorming van het noodfonds ESM tot een Europees Monetair Fonds.

Snelle besluitvorming

De Poolse oud-premier, die sinds eind 2014 de Europese Raad voorzit, wil ook vaart zetten achter de besluitvorming. Uiterlijk volgend jaar juni zouden er knopen moeten worden doorgehakt over de wijze waarop de EMU moet worden versterkt.

De voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, deed vorige week stof opwaaien toen hij pleitte voor een uitbreiding van de eurozone. Alle EU-landen behalve het Verenigd Koninkrijk en Denemarken zouden in zijn ogen lid moeten worden, ook om de eenheid in de EU te versterken. Hetzelfde zou volgens Juncker moeten gelden voor de bankenunie.

Tusk lijkt zich daar nu bij aan te sluiten. De leiders van de inmiddels negentien eurolanden zijn de afgelopen jaren herhaaldelijk bij elkaar gekomen voor een aparte ‘eurotop’, maar nog nooit in het ‘inclusieve’ format dat de Pool nu voor ogen heeft.

Als het doel van deze speciale EU-top is om een bezinning – lees ook: evaluatie – te houden over de voorstellen die dit jaar en dan specifiek door Junck zijn gedaan, is het helemaal niet zo gek om alle EU-lidstaten daarbij te betrekken, maar dan wel in de vorm van een openbaar debat waar ook notulen van worden opgemaakt, omdat het voortaan alleen moet gaan om transparantie en openheid over de nieuwe EU-structuren. Maar de niet-eurolidstaten kunnen natuurlijk niet meebeslissen over de gang van zaken inzake de euro als munteenheid. Je bent immers opgenomen in de eurogroep of je bent het niet.

Meer optimisme

De belangrijkste EU-leiders buitelen nu bijna over elkaar heen met plannen voor de toekomst van de EU. Ze willen profiteren van de economische meewind en een beter politiek klimaat. Tusk constateerde donderdag dat ‘we nu met meer optimisme naar de toekomst kunnen kijken’.

Hierbij mogen de tegengeluiden – vooral in het voormalige Oost-Duitsland waar het extreem rechtse radicale geluid met de dag sterker wordt – niet vergeten want het gaat geestelijk nog helemaal niet goed in de EU als geheel en als zodanig. Voor het ‘beterwordingsproces’ zijn radicaal nieuwe voorstellen à la Macron noodzakelijk. Alle oude regeringsleiders vertegenwoordigen immers het oude denken (en de oude elites).

Volgende week zal de Franse president Emmanuel Macron zijn visie voor de EMU ontvouwen. Eerder heeft hij laten weten voorstander te zijn van een Europese minister van financiën en van een aparte begroting en een apart parlement voor de eurozone. De grote vraag is nu hoeverre de Duitse bondskanselier Angela Merkel met hem mee wil en kan gaan na de Duitse parlementsverkiezingen van komende zondag.

Bomvolle agenda

De regeringsleiders van de 28 EU-landen komen eind volgende week bijeen in Tallinn, de hoofdstad van de huidige EU-voorzitter Estland. Zij zullen dan hoofdzakelijk praten over digitale zaken, zoals cyberveiligheid, het belasten van grote internetplatforms en de digitalisering van de Europese industrie.

Maar er is in Tallinn ook een informeel diner gepland waar Tusk wil gaan praten over de werkwijze van de Europese Raad in de komende maanden. De agenda is bomvol. Tijdens een EU-top in oktober staat de brexit weer prominent op de agenda, evenals de moeizame relatie met Turkije.

In november wacht nog een top in het Zweedse Gotenburg, waar sociale kwesties worden besproken. Andere belangrijke gespreksonderwerpen in de komende maanden zijn versterking van de defensieve samenwerking en de toekomst van de Europese begroting nu de Britten hebben aangegeven de EU te willen verlaten.

Dit jaar 2017 wordt intellectueel een topjaar voor de EU, waarbij scherp opletten levensvoorwaarde nr 1 is omwille van een democratischer Europa.

https://fd.nl/economie-politiek/1219681/tusk-wil-speciale-eurotop-in-december

 

Advertisements

‘Adviesraad: volgend kabinet moet verzet tegen sterker Brussel laten varen’ @fd @aiv @eu #politiek

18 Friday Aug 2017

Posted by aquariuspolitiek in EU, hervormingen, institutionelehervormingenEU

≈ Leave a comment

Tags

EU, hervormingen

Ulko Jonker • Economie & Politiek/fd, 18-8-17

Nederland kan zich niet veroorloven aan de zijlijn te blijven staan als Frankrijk en Duitsland straks de gehavende Economische en Monetaire Unie (EMU) op sleeptouw gaan nemen. Dat vindt de Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV), de belangrijkste Haagse adviseur voor het buitenlands beleid, die vrijdag op verzoek van het kabinet met aanbevelingen komt over versterking van de muntunie.

Het nieuwe kabinet moet als het aan de AIV ligt plannen voor een Brusselse begrotingsbuffer, gezamenlijke schulduitgifte (‘eurobonds’), een Europese minister van financiën of de vorming van een Europees Monetair Fonds niet blijven afwijzen, zoals tot nu toe herhaaldelijk is gebeurd. De eurozone moet crisisbestendiger worden gemaakt.

Niet onlogisch. Met de betere staatshoofden als een Macron heeft een crisisbestendige aanpak kans van slagen.

‘Als we praten over verdieping en versterking komt er een moment dat je ja of nee moet zeggen. Het lijkt ons onvermijdelijk‘, zegt professor Alfred van Staden in een toelichting. ‘Nederland kan zich niet isoleren. Maar we verbinden zulke stappen wel nadrukkelijk aan een commitment van landen als Frankrijk en Italië tot economische hervormingen.’

Volkomen terecht opgemerkt.

‘Er is wel wat veranderd in Frankrijk‘, vindt hij. ‘We hebben te maken met een president die zijn politieke voortbestaan op het spel heeft gezet voor bezuinigingen en hervormingen en minder de gevangene is van belangengroepen dan Hollande en Sarkozy‘.

‘Gevangenen van belangengroepen’ zijn altijd politici zonder visie en Macron gaat daarentegen zijn onafhankelijke positie bewijzen.

Van Staden, vicevoorzitter van het adviescollege en emeritus-hoogleraar internationale betrekkingen in Leiden, meent dat er met het aantreden van de Franse president Emmanuel Macron minder reden is voor scepsis over de Franse hervormingszin. Van Staden gelooft dat landen door ‘leerprocessen’ gaan. De neergang in de invloed van Frankrijk ten opzichte van Duitsland, heeft een economische achtergrond en de Fransen zijn zich daarvan bewust. De kansen om dat te keren zijn volgens hem in ieder geval groter dan in het verleden. Als Parijs het been bijtrekt wordt Berlijn ook verlost van de ongemakkelijke positie waarin het als enige de leiding heeft in de verdere verdieping van de Europese samenwerking. ‘Het is veel comfortabeler voor Duitsland om Frankrijk weer langszij te hebben‘, zegt Van Staden.

Precies!

Duitsland en Nederland moeten op hun beurt een uitruil mogelijk maken, vindt de AIV. Ze moeten de binnenlandse vraag aanjagen, investeringen opvoeren en bevorderen dat de lonen omhooggaan. ‘Dat schept een klimaat dat het voor Macron ook makkelijker maakt om de Fransen door de zure appels heen te laten bijten’, aldus Van Staden. Dat dit gevolgen heeft voor de Nederlandse export is gezien de onevenwichtige betalingsbalans en het uitzonderlijk hoge overschot op de lopende rekening, voor de AIV juist een positief gevolg.

Die uitruil wordt mogelijk gemaakt door het nieuwe Europese evenwichtsgevoelen, dat aan het ontstaan is en de populisten in de EU terrein aan de verliezende hand zijn.

Eurobonds

De AIV vindt een eigen begrotingscapaciteit, een EU-belasting of een verhoogde afdracht aan Brussel en de mogelijkheid om gezamenlijk te lenen (‘eurobonds’), een prijs die door Nederland betaald moet worden als Duitsland daarin voorgaat, mits Frankrijk en de zuidelijke lidstaten hun huis zichtbaar op orde brengen.

Van Staden heeft hiermee in beginsel geen ongelijk, maar het dient ook veiliger en transparanter worden opgezet dan de EU tot heden heeft laten zien, omdat de ge- en beslotenheid de Commissie zelf de das om heeft gedaan. Belangrijk om op te merken in dit verband is dat die ‘eigen begrotingscapaciteit’ wat dat betreft als gelijkwaardig instrument worden beschouwd als de opzet en aanloop naar de EMU. En het grote verschil met die jaren negentig is vervolgens dat die nieuwe afspraken ook strikt nagekomen dienen te worden en niet aan de laars gelapt. En dus kan nu als lakmoesproef het vluchtelingenbeleid van de EU als maatstaf worden genomen. Als daarmee vorderingen worden gemaakt – ook wat betreft de medewerking van Middel- en Oost-Europese landen – met ook evenwichtige verdeelsleutel, dan kan vervolgens gewerkt gaan worden aan een eigen begrotingscapaciteit.

De AIV herhaalt daarnaast zijn pleidooi om een vicevoorzitter van de Europese Commissie tot de vaste voorzitter van de Eurogroep te maken. Ook zou het Internationaal Monetair Fonds niet langer betrokken moeten zijn bij steunoperaties in de eurozone. In plaats daarvan zou de eurozone op termijn zijn eigen Europees Monetair Fonds moeten instellen, waardoor noodoperaties op meer afstand kunnen worden gezet van de lidstaten.

‘Wij denken dat de euroscepsis over haar hoogtepunt heen is, ook door verbetering van de economische situatie. Dat helpt altijd’

Zulke aanbevelingen zijn dermate ingrijpend dat ze niet zonder verdragswijziging kunnen worden doorgevoerd. De regering vroeg haar adviseurs juist nadrukkelijk om maatregelen die zonder verdragswijziging kunnen worden doorgevoerd. Maar uiteindelijk is een ‘substantiële verdragswijziging‘ volgens de AIV onvermijdelijk. Van Staden vindt de huiver daarvoor in Nederland overtrokken.

Stemmen voor het woonreferendum/woonvisie in Rotterdam. Nederland heeft overduidelijk een allergie ontwikkelt over referenda.

‘Dat heeft overduidelijk te maken met de allergie voor referenda die in Nederland is ontstaan. Wij denken dat de euroscepsis over haar hoogtepunt heen is, ook door verbetering van de economische situatie. Dat helpt altijd’. Van Staden meent dat verdieping en versterking van de muntunie een ‘sterke zaak’ is, zeker in het licht van de risico’s die er nog zijn als het gaat om hoge schulden, slechte leningen en divergerende economieën.

Dat er sprake is van divergerende economieën mag een schande worden genoemd aangezien dat duidt op een beleidsfout van de Commissie. Convergerende economieën waren immers de norm.

Kwaadwillende lidstaten

Zo’n verdragswijziging kan bovendien worden aangegrepen om het mogelijk te maken landen uit de eurozone te zetten. ‘Je moet het niet uitsluiten. Je moet de kans op moral hazard verkleinen. Je moet kwaadwillende lidstaten kunnen laten weten dat er een eind komt aan je begrip en bereidheid. Daarom vinden we het opportuun. Het is niet verstandig om het tot taboe te verklaren. Iemand moet het een keer zeggen’, aldus Van Staden.

Terecht opgemerkt.

‘Van de partijen die nu formeren loopt alleen D66 echt warm voor verdieping van de Europese samenwerking’

Er is een uitgelezen kans om nu door te pakken, vindt Van Staden. Het klimaat is ten goede gekeerd, ook doordat de Europese Commissie zich een stuk dienstbaarder en minder arrogant opstelt. ‘Ze heeft een luisterend en open oor. Ze wil heel geleidelijk en pragmatisch verdere stappen zetten‘. Maar is er in Nederland wel draagvlak voor de plannen? Van de partijen die nu formeren loopt toch alleen D66 echt warm voor verdieping van de Europese samenwerking?

Er doet zich historisch een merkwaardige tegenstelling voor tussen de politieke partijen: D66 had – bijna tegen beter weten in – gelijk met een drammerige pro-EU-standpunt en krijgt nu gelijk met haar onverzettelijkheid, terwijl de ‘voorzichtige en sceptische’ partijen die teveel door de populisten op sleeptouw waren genomen en terecht argwanend waren, nu dankzij de nieuwe Franse president op hun schreden zijn teruggekeerd. Zij hebben bij hun scepsis altijd de verkeerde argumenten gekozen om hun ‘bewijs’ te leveren. Kortom, provinciale versus globaliserende wereldbeelden. De overheid heeft decennialang haar voorlichtende taken verwaarloosd.

Van Staden: ‘Een jaar geleden zou ik een somber antwoord hebben gegeven. Maar Mark Rutte is een pragmaticus. Als hij ervan overtuigd is dat dit nodig is voor banen en veiligheid waar hij het afgelopen jaar zo op hamert, dan is hij een bondgenoot. Het CDA is heel zuinig geweest over Europa de afgelopen tijd. Het Oekraïne-referendum heeft er tot scherpe verdeeldheid geleid. Maar ik denk dat het CDA wel weer op het spoor is teruggekomen. En je moet ook geen federale vergezichten schetsen, maar wel beheerste stappen voorwaarts zetten’.

Deze beschouwing vanuit de AIV is een mooi startpunt voor een publieke discussie ‘Hoe nu verder met de EU na de opleving ervan door nieuwe, frisse want hervormende, geluiden (van Macron). Die opleving moet als kans worden benut.

Begrotingsunie

Om ‘asymmetrische schokken‘ op te vangen zou de eurozone volgens veel economen en de voorzitters van de Eurogroep, Europese Commissie, Europees Parlement en ECB-president, met een begrotingsbuffer een stabilisatiefunctie moeten kunnen vervullen. Die is niet bedoeld als ‘transferunie‘, waarin geld van noord naar zuid gaat, maar moet alle lidstaten in tijden van schokken bijstaan. Dat kan bijvoorbeeld in de vorm van een basis-werkloosheidsverzekering. De AIV vindt dat zulke plannen ‘serieuze nadere overweging’ verdienen, omdat ze de schokbestendigheid kunnen vergroten. Ze stelt wel voorwaarden:

  1. Ieder euroland blijft zelf verantwoordelijk voor zijn nationale begrotingsbeleid en landen met te hoge schulden mogen alleen tijdelijk worden gesteund;
  2. De buffer is alleen bedoeld voor situaties van overmacht, zoals natuurrampen, cyberaanvallen of selectieve sancties;
  3. Collectieve voorzieningen in het belang van alle EU-lidstaten, zoals opvang van vluchtelingen, vallen erbuiten;
  4. Financiering kan via een EU-belasting of hogere afdrachten. De AIV heeft de voorkeur voor financiering via kapitaalinleg;
  5. De democratische controle moet worden gewaarborgd.

Voor wat betreft dit laatste punt van de democratische controle wordt direct het grootste pijnpunt benoemd en terecht, want het zwakste punt uit de opbouwgeschiedenis van de Unie zelf en daarmee werd de ‘zelfgeschapen’ scepsis over die onzichtbare structuren van de EU ook ‘automatisch’ in het leven geroepen. De achtereenvolgende Commissies dragen hiervoor de grootste schuld. De Commissie moet nu gebruik gaan maken van het kantelpunt door een wetgevingsmachine te transformeren naar een voorlichtings- en communicatiemachine. Daarmee is iedere EU-burger gediend.

https://fd.nl/economie-politiek/1214697/adviesraad-volgend-kabinet-moet-verzet-tegen-sterker-brussel-laten-varen

‘Wij Europeanen zijn de slachtoffers van ons eigen succes’ @nrc @CarolineGruyter @eu #hervormingen

09 Sunday Jul 2017

Posted by aquariuspolitiek in EU, hervormingen, Mondialisering, Populisme

≈ Leave a comment

Tags

EU, populisme

Interview Philipp Blom Nu een populistische lente is uitgebleven, lijkt Europa even ‘gered’. Wishful thinking, zegt historicus Philipp Blom. ‘De onderstroom is nog niet goed.’

Caroline de Gruyter

16 juni 2017

Veel Europeanen zijn de afgelopen maanden een beetje optimistischer geworden. Bij de verkiezingen in Nederland, Frankrijk en Oostenrijk scoorden de populisten minder goed dan verwacht. Het politieke midden zegevierde. Ook de Duitse schrijver en historicus Philipp Blom haalt opgelucht adem. Tegelijkertijd bekijkt hij deze U-turn met scepsis. „Interessant idee,” zegt hij, „dat een paar verkiezingen onze structurele problemen kunnen oplossen. Dat kunnen ze natuurlijk niet. Europa is van een rigide onhervormbaarheid. Ik begrijp dat mensen blij zijn met iemand als president Macron. Maar denk je nu echt dat één man zoveel kan veranderen?”

Misschien is Macron het type charisma 2.0 die wel ‘zoveel’ kan brengen dat hij het machteloze Europa op slaaptouw kan nemen. Eens in de zoveel tijd heb je van die mensen die een gemiddeld veel grotere uitstraling hebben dan we gewend zijn, zoals een Barack Obama, maar die balanceerde teveel in een overgepolariseerd politiek bestel. Kan krijg je minder voor elkaar dan onder normale politieke verhoudingen.  

Blom (Hamburg, 1970) zit met een opschrijfboekje voor zich op het terras van artiestencafé Korb, in het hartje van zijn woonplaats Wenen. Hij drinkt citroenlimonade. Mensen lopen voorbij met grote kartonnen tassen van internationale modehuizen als Miu Miu en Armani, die hier de laatste jaren één voor één zijn neergestreken en de lokale middenstand tot een exodus hebben gedreven.

CV

Historicus en publicist Philipp Blom (Hamburg 1970) groeide op in Duitsland en studeerde in Wenen en Oxford. Hij schrijft vooral boeken die helpen de huidige tijd beter te begrijpen. Hij heeft zich ook verdiept in de Verlichting.

Blom is getrouwd met de Nieuw-Zeelandse historica Veronica Buckley met wie hij een boek schreef over collecties van het Weense Kunsthistorisches Museum. Hij vertaalde Geert Maks Een kleine geschiedenis van Amsterdam in het Engels.

Zoveel te verliezen

Het gespreksonderwerp is Europa. Waar gaat het heen? De wereld verandert snel; gaat het ons lukken Europa mee te laten veranderen? Blom lijkt het te willen geloven, maar het lukt hem duidelijk niet. Kijk naar de passanten hier op straat, zegt hij in vrijwel accentloos Nederlands (zijn moeder is Nederlands, zijn vader Duits). „We kopen, kopen, kopen. Europeanen hebben het veel te goed. We hebben zoveel te verliezen. Dan ben je niet in de mood om dingen te veranderen. Je wilt juist dat alles hetzelfde blijft. Voorlopig krijgen we geen revoluties, maar over ingrijpende hervormingen in Europa heb ik evenmin illusies.”

U heeft een boek geschreven over de politieke turbulentie in de jaren twintig en dertig: ‘Alleen de Wolken’. In het interbellum voedden economische crisis en politieke turbulentie nationalisme en protectionisme. Die parallel ligt er nu toch minder dan vorig jaar, het jaar van Brexit en Trump?

„De parallel was toen zeker sterker dan nu. Maar ik ben historicus. Ik kijk naar de longue durée, niet naar de politiek van de korte termijn. Ik zie op de korte baan inderdaad wat frisse lucht. Maar de onderstroom is nog altijd niet goed. Wat Europa nodig heeft, is democratische legitimatie. Met Europese kieslijsten en een direct gekozen parlement, zodat de EU niet staat voor lidstaten en regeringen, maar een bond is van Europese volkeren. Waarom kunnen Fransen alleen op Fransen stemmen en Duitsers alleen op Duitsers? Ik heb dat altijd bizar gevonden. We moeten de belangen van alle Europeanen bundelen en mondiaal verdedigen. Zo krijgen we een stem op het wereldtoneel.

Inderdaad krijgt de EU met alleen méér coherentie meer gezag in de wereld en dus een stem op het wereldtoneel. 

„Maar goed, dit gaat niet gebeuren. Lidstaten willen dat niet: het ondergraaft hun macht. Dus moeten we gaan voor second best: onze bestaande instituties zó hervormen dat ze ons kunnen helpen de enorme problemen die Europa heeft, op te lossen. Migratie. Klimaatverandering. De digitalisering. Energievoorziening. Jeugdwerkloosheid. De groeiende verschillen tussen rijk en arm. Enzovoort. Dit zijn grote kwesties. Hoe we dit met zijn allen aanpakken, bepaalt onze toekomst. Iedereen praat erover, maar we doen er vrij weinig aan. Want iedereen wil zijn privileges houden.”

Je kunt hier weer spreken van één van de ingebouwde weeffouten binnen de EU, de competitie tussen nationale lidstaatsoevereiniteit en de effectiviteit van die de EU als geheel kan genereren; die competitie of beter: tweestrijd kan allen worden bestreden als onze interne samenwerking groter wordt als de overige continentale machten een te grote concurrerende kracht worden voor de EU zelf. Maar ironisch genoeg laten zij het alsnog afweten terwijl het in de laatste decennia van de vorige eeuw wel anders uitzag als we terugdenken aan de Aziatische Tijgers.  

Vooralsnog is de voormalige concurrent van de VS, de Russische Federatie, niet gelukt om dé nieuwe wereldmacht te worden (terwijl geografisch toch groter dan de VS), maar de wanorde na de van de Berlijnse Muur heeft dat mogelijkerwijs tegengehouden.  

Maar China komt er wel aan maar ook daar kampen ze met een grote interne nationaliteitsverschillen die onder de pet blijven hangen. En zo kijkt Blom plotseling veel te pessimistisch aan tegenover de (potentiele staten)bond EU, dat best eens een realistische optie voor de EU kan blijken te zijn want dat zijn we verlost van het onwerkbare federatieve idee zonder draagvlak. Door een statenbond zijn we ook van het zogenaamde verlies van de nationale soevereiniteit af, al blijft dat een semantisch debat, want ‘we’ zijn als soevereine lidstaten geen soevereiniteit verloren. Welke nationale grondwet is gewijzigd? Precies, geen enkel. Het gaat in het kader van de EU om een internationaal verdrag dat volgens de grondwet boven de nationale wetgeving gaat en dus is er niets aan de hand, alle roeptoeters ten spijt.[1]  

De nieuwe Franse president Macron bereidt ingrijpende wijzigingen in de arbeidswet voor. Hij is de meest Europese president die Frankrijk sinds lange tijd heeft gehad. Is dat geen goed begin? 

„Ik zie hoeveel enthousiasme hij opwekt. Misschien krijgt hij iets in beweging. Ik hoop het. Maar mijn punt is: de uitdagingen zijn immens en de weerstand is groot. We moeten ons bijvoorbeeld voorbereiden op de digitalisering van de economie. Veel banen gaan verdwijnen of sterk veranderen. Dit maakt burgers angstig. Ze kijken met angst en beven naar de toekomst. Ze wíllen eigenlijk helemaal geen toekomst. Dat is treurig. Maar op zich hebben zij natuurlijk geen ongelijk. Ze hebben begrepen: ons businessmodel werkt niet meer.

Met het geduld en de bedachtzaamheid van een Angela Merkel krijgt Emmanuel Macron in Frankrijk alles voor elkaar dat hij zich – in positieve zin – wenst, want hij heeft het niet in zich om uit te groeien tot een nieuwe Zonnekoning, hoe vaak dat ook in Nederlandse kranten geschreven werd. Alleen door gemiddelde journalisten om den brode. Gelukkig lopen er ook nog andere journalisten rond! 

We zitten gevangen in een economie die op groei is gebaseerd. Dat kan niet eindeloos in dit tempo doorgaan. 

„Dertig jaar lang hebben we burgers als consumenten behandeld. Zolang de economie groeide en zij hun goodies kregen, accepteerden de burgers alles. We zitten gevangen in een economie die op groei is gebaseerd. Dat kan niet eindeloos in dit tempo doorgaan. De groei zwakt af en intussen vernietigen we de planeet. Het gevolg is dat je mensen vraagt alles te verbouwen en veranderingen te accepteren, terwijl ze er nauwelijks meer goodies voor terugkrijgen. Dit is nu de onderstroom. Het krachtenveld onder de Europese politiek.”

Maar die onderstroom is nu aanwijsbaar aan het veranderen: zie de Europese auto-industrie die overstapt op de elektromotor. 

Dus de vraag is wat we burgers kunnen bieden in ruil voor hun steun aan hervormingen? 

„Als je wilt dat ze ervoor gaan, moet je proberen hen ervoor te winnen. Hoe doe je dat? Door te laten zien dat ze er baat bij hebben. Vroeger kregen ze geld, goedkope kredieten bijvoorbeeld, om huizen en verre reizen te kopen. Nu krijgen ze vooral nog doemscenario’s aangeboden: ‘Accepteer hervormingen, anders gebeurt er iets vreselijks met ons allemaal.’”

Precies de verkeerde pedagogische aanpak; hoe stom kunnen die politici zijn! 

De economie in de eurozone trekt flink aan. We kunnen mensen toch helpen de draai te maken naar de nieuwe economie, bijvoorbeeld door te investeren in omscholing? 

„Ja. Die ruimte is er nu. De vraag is alleen: gebruiken we die ook? Ik zie het niet. Mensen zeggen weleens tegen me: ‘Wat ben jij apocalyptisch!’ Maar kijk naar de geschiedenis. Grote transformaties vergen veel tijd, ontzettend veel tijd, omdat mensen maar langzaam mee veranderen. En veel tijd hebben we nu niet.”

‘’Kijken naar de geschiedenis’ is de fout die de gemiddelde historicus maakt, en daarom wordt Blom als apocalyptisch gezien. Laat hij proberen om in termen van oud- en nieuw-denken over te schakelen en alleen maar de nadruk leggen op nieuw-denken en dus niet in links-rechts-termen, maar in de lijn van ons tijdsgewricht. Dan komt hij een stuk verder, aangezien hij verkeerde voorbeelden uit het verleden verder laat voor wat ze destijds waard waren. Nu niets meer. Klaar. Punt! Overstappen op de nieuwe tijd en dat consequent blijven volhouden. 

Uw laatste boek, De Opstand van de Natuur, gaat over een korte ijstijd die Europa veranderde. Hoe lang duurde dat? 

„Ruim honderd jaar, van 1570 tot 1685. Veranderingen in de natuur brachten een kentering teweeg in de feodale, vroeg-industriële samenleving. Alles was toen geconcentreerd op landbouw. Op graan. Klimaatverandering, een verkoeling van de aarde met twee graden, veroorzaakte een grote landbouwcrisis. Die leidde tot sociale en politieke onrust in alle lagen van de bevolking, van landeigenaren tot horigen. Uit pure noodzaak moest de maatschappij omschakelen naar iets anders. Nederland is zich toen gaan focussen op handel. Dat heeft het land voor altijd veranderd.”

Weer een bewijs dat de EU het moet hebben van crises, het liefst zo intensief mogelijk, zoals de banken-, schulden en eurocrisis, elkaar opvolgend in chronologische volgorde! 

Dat was het begin van een bloeiperiode voor steden als Amsterdam. 

„Ja. De beurs werd opgezet. Markten kwamen op. Allerlei regels moesten worden opgetuigd, om te zorgen dat het geen chaos zou worden. Het is fascinerend om te zien hoe werkelijk alles veranderde. Mensen moesten overleven, en dat deden ze. Maar het mercantilisme, dat toen opkwam, creëerde ook problemen: de logica van economische groei was voor een deel gebaseerd op uitbuiting van de armen. Het was een keiharde maatschappij in dat opzicht. Net als onze maatschappij nu. Je komt in een welvaart terecht die zo succesvol is dat ze je uiteindelijk nekt.

De Wet van de remmende voorsprong kun je dat noemen! 

 “Wij Europeanen zijn de slachtoffers geworden van ons eigen succes. Nu krijgen we de backlash.” 

„Destijds vond de uitbuiting grotendeels plaats bínnen onze eigen maatschappij. Nu is de uitbuiting veel meer extern. In Afrika. In Azië. Je kunt het migratieprobleem of de schaarste aan grondstoffen niet los zien van ons economische model. Het energieprobleem, de werkloosheid en terrorisme ook niet. Wij Europeanen zijn de slachtoffers geworden van ons eigen succes. Nu krijgen we de backlash. Met populisten, die mensen manipuleren met slogans, samenzweringstheorieën en religieuze wereldbeelden. Zij maken dankbaar gebruik van de ineenstorting van sociaal gezag.”

Ook uitbuiting in Europa en VS overigens, want hier de overmaat aan uitzendwerk,  flexbanen en in de VS de overmaat aan slecht betaald ongeschoold werk. Beide continenten zuchten onder een onderklasse die nauwelijks kunnen rondkomen in een waanzinnig dure consumptiemaatschappij.  

Denkt u niet dat het populisme op zijn retour is? 

„Nee. De populisten raken een snaar. De laatste helft van de twintigste eeuw stond in het teken van de emancipatie. We hebben de dekolonisatie gehad, vrouwen kregen gelijke rechten, de sociale controle is enorm teruggeschroefd. Het goede was dat we ons bevrijd hebben van het paternalisme en van de macht van de kerk. Maar het gevolg is ook dat er geen gemeenschappelijke richting meer is, weinig sociale cohesie. Mensen zijn niet meer bereid om te doden of sterven[2] voor de gemeenschappelijke zaak. Tegelijkertijd zijn mensen tribale aapjes. Ze willen hun stam terugvinden. Ik ben bezig met een nieuw boek, dat hierover gaat. Hoe angstiger de aapjes worden, hoe kleiner ze de stam willen hebben. Daar spelen de populisten gretig op in.”

Een aardige parallel met populisten als nationalisten: grenzen dicht want anders dreigt de nationale staat en identiteit te exploderen door een dreigende culturele mix!  

Tegenwoordig identificeren veel mensen zich met koopwaar. Met merken. Je bent Nike of Adidas, Coke of Pepsi 

Er komt volgens Blom nog iets bij: de kerk van vroeger is nu verplaatst naar de commercie. „Tegenwoordig identificeren veel mensen zich met koopwaar. Met merken. Je bent Nike of Adidas, Coke of Pepsi. Je kunt tegenwoordig op grond van de wijk waarin iemand woont of met één blik op het merk shirt dat hij draagt, al voorspellingen doen over zijn stemgedrag, over de boeken die hij leest, enzovoort. De mens is altijd door zijn structuren beperkt. Vroeger waren dat sociaal-religieuze structuren. Nu zijn het commerciële structuren. Zolang ze geloofden dat groei oneindig was, was dat een min of meer acceptabel surrogaat. Maar sinds de crisis is die zoektocht naar de stam goed begonnen.”

Juist geformuleerd ofwel een goede sociaal-psychologische waarneming! 

Het uiteenvallen van de Finse populistische partij of de afkalving van de Duitse AfD zeggen dus niet zoveel? 

„Nee. Dit zijn ups en downs, momentopnames. De zoektocht van de aapjes is nog in volle gang.”

Nog even terug naar de kleine ijstijd. Als we onszelf toen bijna opnieuw konden uitvinden, waarom zouden we dat nu dan niet kunnen? 

„Niet iedereen veranderde toen even makkelijk, hoor. De Ming-dynastie werd gedecimeerd. In Rusland verhongerden tienduizenden mensen. Ons is het gelukkig wél gelukt. Maar lukt dat nu weer? Er zijn belangrijke verschillen tussen het Europa van toen en het Europa van nu. De schok kwam toen van buiten, uit de natuur. Nu wordt ze door mensen veroorzaakt. Een tweede verschil is dat alles toen langzamer ging. We hadden honderd jaar om ons aan te passen aan de nieuwe realiteit. We konden nadenken over wat we moesten doen, regels opstellen voor geaccepteerd gedrag in de nieuwe situatie, enzovoort. Nu gaat alles pijlsnel; we hebben hooguit één generatie. En de elite heeft grote moeite andere burgers te overtuigen dat hervormingen nodig zijn.”

 “Ik dacht altijd van mezelf dat ik niet in een ivoren toren leefde. Nou, nu weet ik: het is wel zo.” 

Duikt de elite te veel weg? 

„Ja. De sociale consensus is ernstig verzwakt. Laatst had ik een gesprekje met iemand in de Weense metro. Toen we het over politiek kregen, zei hij: ‘O jammer. Ik had je bijna een leuke vent gevonden’. Dan gaat er echt een luik dicht. Dat maakt het zo moeilijk om debatten te voeren. Bijna iedereen praat alleen maar met gelijkgestemden. Ik ben een poosje geleden naar een volkswijk verhuisd. Mensen denken hier compleet anders dan in mijn oude wijk. Ik had niet gedacht dat het verschil zo groot zou zijn. Ik dacht altijd van mezelf dat ik niet in een ivoren toren leefde. Nou, nu weet ik: het is wel zo. U en ik behoren maar tot een klein groepje.”

Dat grote verschil is bij ons nu zichtbaar op de buis en de radio. Zelfs de journalistiek heeft zich moeten aanpassen aan de wensen van de vrije meningsvorming, die in de regel rabiaat rechts zijn. 

Wat is het verschil tussen u en deze buurtgenoten? 

„We zijn allemaal even intelligent. Maar we informeren onszelf via andere kanalen en maken andere keuzes. Ik probeer rationeel te denken, zij veel minder. Dat baart me zorgen. Ratio is ontzettend belangrijk in een democratie.”

Dit is een heel nuttige waarneming, aangezien de democratie in een crisis is beland doordat niet alleen de ratio van levensbelang is, maar ook onderscheid kunnen maken tussen feiten en meningen. Sinds de opkomst van fact-free politics na het aantreden van Trump is de wereld mentaal op z’n kop gezet en wie weet waar dat gaat eindigen. 

Historicus Philipp Blom: „Onze leiders zijn meer managers. Ingrijpende veranderingen hoeven we van hen niet te verwachten”.

Foto David Payr

 

Nu populistische partijen in Europa stemmen verliezen, zeggen velen juist dat de democratie weer even rustig kan ademhalen.  

„Dat klopt. Maar de polarisatie is niet weg. Iedereen zit in zijn eigen bubbel. Dat hindert de democratie. Bovendien is het politieke partijlandschap een beetje dood. Outsiders winnen overal, vooral als ze een ‘beweging’ opzetten. Dat gebeurde in de jaren dertig ook. Macron, Wilders en Trump: allemaal staan ze vervolgens aan het hoofd van een partij die ze dan volledig naar hun hand zetten. Dat kan goed aflopen, als de leider een deugdzaam democraat is. Maar voor hetzelfde geld is hij dat niet. Trump laat zien hoe snel het kan gaan, hoe belangrijk het dan is dat je sterke instituties hebt met mensen die terugvechten.”

Een andere grote handicap van onze democratie, zegt Blom, is dat de sociale ongelijkheid toeneemt. „Wat we vooral nog hebben, is twee dingen: de markt, waarop het recht van de sterkste heerst, en de burcht, een soort vesting waarin mensen zich terugtrekken om terug te gaan naar een verleden dat er nooit is geweest. Een van de belangrijkste kenmerken van de democratie is Machtsverzicht. Dat je de macht ook weer kunt loslaten. Dat mijn clan zich aan de regels van de democratie houdt als jouw clan die regels ook respecteert. Je hebt hier vertrouwen voor nodig. Je moet die andere clans als het ware kunnen lézen.”

Kunnen goede leiders vertrouwen terugbrengen? 

„Jazeker, kijk naar Nelson Mandela. Maar ik zie geen generatie van presidentiële giganten, momenteel. Onze leiders zijn meer managers. Bestuurders, die tegelijkertijd vertegenwoordigers zijn van economische belangen. Ingrijpende veranderingen hoeven we van hen niet te verwachten.”

Denkt u echt dat ze allemaal over één kam te scheren zijn? 

„Ik zie dat iemand als Macron eilandjes van hoop probeert te creëren. Van initiatief. Van kansen. Dat is uitstekend, want je moet het blijven proberen. Het geeft mensen hoop. Dan zetten ze zich in voor iets dat groter is dan zijzelf en hun zorgen. Wie weet steekt het anderen aan.”

Maar u houdt er een hard hoofd in.  

„Waar we naartoe moeten, is een samenleving waarin solidariteit en milieubewustzijn zozeer tot het gemeenschappelijk belang horen dat mensen er offers voor willen brengen. Daar zijn we verre van.”

Wat ziet u als het grootste risico? 

„Dat er nog een crisis komt zoals die van 2008. Volgens Ian Kershaw, de Britse historicus die veel over nazi-Duitsland heeft geschreven, hebben vier factoren er tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog voor gezorgd dat de democratie ten onder ging: racisme, territoriale conflicten, klassenstrijd en een diepe crisis van het kapitalisme. Ik zie in Europa nu geen nieuw Weimar. Zoals gezegd, we hebben te veel te verliezen. Maar als er nog een crisis komt, zal de klap harder aankomen. Landen hebben miljarden verloren aan bailouts van banken. Dat kunnen ze niet nog eens. Dan kunnen we in een situatie terecht komen waarbij mensen niet veel meer te verliezen hebben. Hou je dan maar vast.”

Dank je wel Caroline voor dit uiterst waardevolle en nuttige interview – van een kleine maand geleden -, verplichte kost eigenlijk voor iedereen. Uit dit vraaggesprek blijkt  dat academici gemakkelijker tot visievorming komen dan politici. Misschien moeten politici zich toch maar wenden tot bekende boekenschrijvers voor de echt originele visies! Maar omdat Rutte ook een historicus heb ik de hoop opgegeven dat een langdurig verblijf in de politiek ooit nog tot een visie kan leiden, en zeker niet als je dat begrip haat… 

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/06/16/mensen-zijn-aapjes-op-zoek-naar-een-stam-11115166-a1563335

 

[1] https://www.denederlandsegrondwet.nl/9353000/1/j9vvihlf299q0sr/vi4db0qeu8gb

[2] Dus wordt bedoeld: geen bereidheid tot oorlogvoering? Dat lijkt alleen maar een gezonde ontwikkeling, beschouwd vanuit het perspectief dat oorlogen alleen machtsmiddelen van de politieke en economische elite waren. De nieuwe wereld kan daarop niet gebouwd zijn. Hoe eerder die uitwassen (zelfs in de moderne variant van het flitskapitalisme van de laat 20e eeuw) voorbij zijn, hoe gezonder onze gemeenschappelijke mondiale toekomst wordt!

Conventioneel programma van Forum voor Democratie en dus contrast met felle publicist/polemist Thierry Baudet @nrc #politiekhervormer #nieuwaccent? #raadsel

29 Thursday Sep 2016

Posted by aquariuspolitiek in ForumvoorDemocratie, hervormingen, PolitiekeCultuur, politiekeevolutie, PolitiekeRenovatie, ThierryBaudet, TK2017, TweedeKamer

≈ Leave a comment

Tags

ForumvoorDemocratie, politiek, PolitiekBestel

Baudet @nrc #politiekhervormer #nieuwaccent? #raadsel

De vele ideeën – en vrienden – van Baudet (Wilmer Heck en Derk Stolmans, Binnenland/NRCHANDELSBLAD, 29 september)

Portret Thierry Baudet Zijn politieke programma mag dan weinig origineel en zouteloos overkomen, Thierry Baudets openbare uitingen, contacten en uitlatingen op internet zijn dat allesbehalve. Maar meent hij ook wat hij zegt?

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/28/de-vele-ideeen-en-vrienden-van-baudet-4508787-a1523858

# (…) vooralsnog een behoorlijk conventioneel programma. Een betere overheid, hervorming van de EU, betere leraren voor de klas, strenger en selectiever asiel- en immigratiebeleid – baanbrekend zijn deze posities niet te noemen.

Laat nu iedereen gedacht hebben dat Baudet een EU-hater was, maar hij blijkt dus alleen anti-euro te zijn. De indruk die Baudet via zijn publieke optredens en interviews heeft opgebouwd zijn dus niet consistent met dit programma. Geen wonder dat deze krant met een vilein oordeel komt:

# Zo lijkt Baudet, die bredere bekendheid vergaarde als een van de boegbeelden van het Oekraïnereferendum, inhoudelijk weinig toe te voegen aan het Nederlandse politieke spectrum. Hij heeft vooral zichzelf in de aanbieding.

Dit lijkt een terechte inschatting en alleen Baudet zelf kan in de komende verkiezingscampagne met een meer inhoudelijk constructieve opstelling zijn waarde als charismatische, nieuwe generatie politici gaan bewijzen. Maar met dit programma staat – lees: heeft – hij zichzelf al op achterstand gezet en of hij als rechtse Jesse Klaver hem kan verslaan is maar de vraag.

Zwitserland heeft ons de niet begaanbare weg gewezen waar het om eigen soevereiniteit gaat #eu #euregelgeving #zwitserlanddeklos

03 Wednesday Jun 2015

Posted by aquariuspolitiek in Democratisering, EU, hervormingen, Zwitserland

≈ 1 Comment

Tags

Democratisering, EU, hervormingen, Zwitserland

Ook ‘uit de EU’ bepaalt Brussel ons lot (Marnix Amand, Opinie/NRC Handelsblad, 3 juni)

Zwitserse alleingang pakte helemaal verkeerd uit, meent Marnix Amand.

# Voor wie uit de EU wil stappen: kijk naar Zwitserland. Dat heeft alles wat het eurosceptische hartje begeert: eigen munt, soevereiniteit, directe democratie. Toch is ze elke sturing over haar lot kwijt. De Zwitserse centrale bank (SNB) dacht met een eigen munt haar eigen beleid te kunnen voeren en legde in 2011 een wisselkoersplafond op om de export te beschermen. De markten dachten er anders over en ‘drukten’ tegen het plafond aan, tot de SNB in januari brak; de berg euro’s die de SNB moest opkopen om de koers van de frank laag te houden was onhoudbaar hoog geworden. Resultaat: 50 miljard euro verlies (!) voor de Zwitserse belastingbetaler en een peperdure Zwitserse export, de frank is in een paar maanden met 20 procent gestegen. De dure les is dat een eigen munt nog geen eigen monetair beleid betekent.’

Dus heeft Zwitserland de hele dure les gekregen dat de financiële markten alles over een natiestaat te zeggen hebben en niemand anders. Geen econoom die dit dus wist want anders had de Zwitserse centrale bank het besluit niet genomen. De wereld zit grillig in elkaar.

# Van de Zwitserse soevereiniteit is ook bar weinig over. Zeker, in tegenstelling tot Nederland mag Zwitserland in principe doen en laten wat zij wil met haar regelgeving. Maar zo makkelijk kom je niet onder Brussel uit. Onbelemmerde toegang tot de Europese markt is namelijk essentieel voor de Zwitserse economie, meer dan de helft van de export gaat naar de EU. En om vrij met de EU te mogen handelen moet je de Europese regelgeving overnemen. Zodoende betaalt Zwitserland ‘vrijwillig’ mee aan de Europese structuurfondsen en wordt het handelsrecht direct overgeschreven uit de Europese richtlijnen.’

# En nu de laatste illusie, die van de democratie. In Zwitserland is via volksraadplegingen de burger vaak aan het woord. Maar in Europees verband is dit betekenisloos. Over handelsverdragen met de EU wordt uiteraard gestemd, maar de EU vertelt er bij dat indien het volk ‘nee’ stemt, alle verdragen met Zwitserland opgeschort worden. De zogenaamde guillotineclausule. Het beeld is duidelijk: een eigen munt, maar de financiële markten laten je geen eigen monetair beleid voeren. Formele soevereiniteit, maar je kunt niet afwijken van de Brusselse regelgeving. Een directe democratie, zolang je maar stemt wat Brussel voorschrijft. Dit is ook wat ons te wachten staat bij uittreding.’

Zou het TTIP-verdrag waar nu over onderhandeld wordt, ook over deze clausules beschikken?

Weeffouten EU prima door Boris van der Ham beschreven #nrc #groeiproblemen #eu

03 Wednesday Jun 2015

Posted by aquariuspolitiek in Democratisering, Den Haag, EU, hervormingen

≈ Leave a comment

Tags

Democratisering, Den Haag, EU, hervormingen

Tijd voor een veel zakelijker debat over Europa (Boris van der Ham, Opinie/NRC Handelsblad, 3 juni)

Thierry Baudet ageerde tegen de EU, Linda Senden ervoor. Boris van der Ham pleit voor ‘afrekenbaarheid’ in Europa.

# Hoewel een referendum per definitie een bot paardenmiddel is, was dat hard nodig om het vacuüm te doorbreken waar het EU-debat zich destijds in bevond.

De vraag is of het de toenmalige regering aan te wrijven was dat er helemaal geen publiek debat of voorlichting op gang kwam

# Tot 2005 leed de discussie, ook in Nederland, aan gebrek aan zakelijkheid. Dat leidde in 2003 tot de toetreding van Roemenië en Bulgarije tot de EU, hoewel die landen bij lange na niet voldeden aan de strenge voorwaarden die vooraf gesteld waren. Goede ‘intenties’ bleken opeens genoeg. Ook de afspraken over de euro zijn voortdurend geschonden zonder dat dit gevolgen had voor de schenders. Het romantische idee van samenwerking werd belangrijker geacht dan het feitelijk nakomen van die afspraken. De negatieve gevolgen van de te vroege toetreding van Roemenië en Bulgarije werken nog steeds door en het wanbeleid rond de euro heeft Europa zelfs in een diepe financieel-economische crisis gestort.

# Uit onderzoek blijkt dat veel Nederlanders de meerwaarde van EU en de euro zien, maar dat de wijze van uitvoering hun vertrouwen daarin heeft gebroken. Het gebrek aan zakelijkheid van de romantische pro-Europeanen heeft dus meer schade gedaan aan het draagvlak voor de Europese samenwerking dan eurosceptici ooit hebben kunnen aanrichten.

# Hetzelfde gebeurde bij de ‘Lissabon-agenda’ voor een Europese kenniseconomie. Opnieuw werden de afspraken niet nagekomen. Nederland is, ondanks het referendum, ook steeds weer akkoord gegaan, wetende dat dit onherroepelijk tot volgende ontgoochelingen zouden leiden.

# Nederland moet in de EU afdwingen dat landen niet afhankelijk hoeven te zijn van de minst betrouwbare of minst ambitieuze schakel. Maar ook hier verkiezen opeenvolgende regeringen en vele politieke partijen – waaronder de mijne – de lieve vrede boven vernieuwing. Het is winst dat er sinds het referendum een scherp debat is ontstaan over de wenselijkheid van verdere Europese samenwerking. Pro-Europeanen en eurosceptici moeten echter samen optrekken voor een belangrijk zakelijk principe: Europese afspraken dienen gepaard te gaan met afrekenbaarheid. Zo niet, laat landen dan vrij en hol de geloofwaardigheid van de Unie niet verder uit.

Prima suggestie om ons land de EU te laten afdwingen dat landen niet afhankelijk hoeven te zijn van de minst betrouwbare of minst ambitieuze schakel. En: Europese afspraken dienen gepaard te gaan met afrekenbaarheid.

Dit weerwoord aan Thierry Baudet is ter zake afdoende want precies gericht op Baudets tekortkoming, dat hij als historicus alleen de neiging kent om in nostalgie terug te blikken. Hij bedrijft politieke ficties.

Dit weerwoord is ook gericht aan het adres van Linda Senden, die zich als een kritiekloos pro-Europeaan heeft laten kennen (voor de buitenstaanders die krantenlezers zijn). dat komt het debat niet ten goede, omdat het alleen tot de formulering van uiterste standpunten aanleiding geeft. Kortom, polarisatie waarmee niemand gediend is. Samenwerking tussen die uitersten die Van der Ham aanbeveelt, is inderdaad de enige juiste route.

In feite is het Britse #referendum voor eind 2017 een ideale basis voor een herijking en herbronning van de #EU #nrc #duidelijkheidscheppeninzakeEU #VK

28 Thursday May 2015

Posted by aquariuspolitiek in Cameron, Den Haag, EU, herbronning, hervormingen, VK

≈ Leave a comment

Tags

Cameron, Den Haag, EU, herbronning, hervormingen, VK

De premiers bellen vaak en ze zeggen Mark en David tegen elkaar (Mark Kranenburg, Binnenland/NRC Handelsblad, 28 mei)

Cameron vandaag in Den Haag. In troonrede kondigt zijn nieuwe regering het Brexit-referendum aan

Vandaag luncht premier Rutte in het Catshuis met Britse collega Cameron, die steun zoekt in zijn ‘strijd tegen Brussel’.

Cameron wil weten welke prijs Rutte wil betalen om Britten bij EU te houden

Parallelle standpunten tussen VK en ons land:

  1. Beiden zien ze de Europese Unie in principe als afzetmarkt, die niet gehinderd moet worden door al te veel regels.
  2. Ook zijn beide politici het erover eens dat Europa niet te veel mag kosten.
  3. Gezamenlijk vechten zij jaar in jaar uit voor een lagere Europese begroting.
  4. De EU-visie van Cameron kan als volgt worden getypeerd: De EU moet nauwgezet onderzoeken welke taken Europa als geheel moet verrichten en wat de Unie vooral niet meer gezamenlijk moet doen.

Deze vier punten worden, gelet op het groeiende euroscepsis, EU-wijd breed gedragen en dat betekent dat ons land Cameron volledig kan steunen in zijn hervormingsplannen, met uitzondering van de uitzonderingsbepalingen voor het VK die al in het verleden zijn afgesproken:

‘Cameron wil uitzonderingsbepalingen voor zijn eigen land afspreken. Daarvoor voelt Rutte niets. Als er afspraken worden gemaakt om bepaalde zaken niet meer Europees te regelen, moeten die gelden voor alle lidstaten van de Unie, niet alleen voor de Britten. Die hebben al voldoende opt outs voor zichzelf bedongen.’

De vraag is alleen welke nieuwe uitzonderingen Cameron voor zijn land wil bedingen en waarom hij dat wil. Maar duidelijk is ook dat de Britten in een soortgelijke dwarse positie in de EU zitten als de Fransen, wegens hun fundamentele andere economische zienswijze dat verband houdt met hun etatisme. De Britten zijn nog steeds niet geheel van hun oude empire-ego verlost en wensen daarom alleen met grote tegen- en weerzin met de EU te blijven participeren. Maar in onze pers is tot nu weinig belangstelling geweest voor de moeilijke politieke positie van Cameron binnen zijn land dat eigenlijk zich fundamenteel niet in de EU thuis voelt. En daarin zijn de behoorlijk halsstarrig en hebben een misplaatste zelfgenoegzaamheid opgebouwd, waar Cameron het ook moeilijk mee heeft.

De enige conclusie is dat er nu alle reden is om Camerons ‘operatie’ referendum van harte te steunen om daarmee de hervormingen in de EU af te dwingen die het democratisch tekort binnen de Unie dienen op te heffen. Daar kunnen de Britten een handje in meehelpen en dat zou positief in hun houding kunnen uitpakken. Twee vliegen in één klap dus!

Nuttige aanvullende informatie in Het Parool van vandaag: Uitstappen of in EU blijven? van Sander Becker.

‘Het liefst zou hij [Cameron] over elke Europese wet een veto kunnen uitspreken en zelf bepalen waar zijn land wel en niet aan meedoet. Maar Groot-Brittannië onttrekt zich nu al aan veel gezamenlijke initiatieven, zoals de euro (niet als enige in de EU] en het Schengenverdrag, dat het vrije verkeer van personen binnen de EU regelt.’

De vraag bij dit laatste is waarom de Britten deze uitzondering wensten. Willen ze geïsoleerd blijven of hebben ze al te veel voormalige ex-koloniale burgers in hun land wonen, zodat de Britse bevolking al veel pluriformer/veelkleuriger is dan de rest van Europa? Daarover zouden alle EU-lidstaten over moeten meespreken en een eigen oordeel vellen poer referendum over het VK.

Eerste Kamer, redelijk bizar en dan nog pretenderen een politiek lichaam te zijn ook #nrc #eerstekamer #tweekamerstelsel

28 Thursday May 2015

Posted by aquariuspolitiek in Democratie, Den Haag, EersteKamer, hervormingen, Staatsrecht

≈ Leave a comment

Tags

Democratie, Den Haag, EersteKamer, hervormingen, Staatsrecht

Eerste Kamer, redelijk bizar (Commentaar, In het nieuws/NRC Handelsblad, 28 mei)

‘Het gaat erom dat de Eerste Kamer over een te grote formele macht beschikt. Zij wordt door Provinciale Staten gekozen, indirect dus en op een ander moment dan waarop de kiezers voor de Tweede Kamer naar de stembus gaan. Terwijl deze statenleden primair gekozen om beleid te maken voor hun eigen provincie, bij verkiezingen met een relatief lage opkomst. De Eerste Kamer is in wezen een archaïsch instituut, ooit voortgekomen uit de behoefte van koning Willem I om via dit orgaan macht te kunnen uitoefenen.

‘Rutte wilde er vier jaar geleden geen energie in steken om aan deze situatie een einde te maken. Gelukkig heeft een partijgenoot van hem, VVD-senator Loek Hermans, het initiatief genomen voor de instelling van een staatscommissie. Zij kan nuttig werk verrichten ten dienste van de regeerbaarheid van Nederland.’

Het is volkomen terecht opgemerkt dat de Eerste Kamer nu over een te grote formele macht gaat beschikken omdat anders wetsvoorstellen door de Tweede Kamer aangenomen bij meerderheid van die Kamer, vervolgens op soms dubieuze, want persoonlijke gronden kunnen worden afgestemd. Het belangrijkste argument tegen deze ontwikkeling wordt door NRC zelfs niet eens genoemd, namelijk dat Europese richtlijnen en ontwikkelingen binnen de EU geen uitstel van besluitvorming velen en daarmee een zeer hinderlijk oponthoud kunnen veroorzaken.[1]

Dat de senaat een volslagen archaïsch politiek lichaam is, dat de toeschouwer ook volledig in het ongewisse laat over de formele bezwaren tegen de rechtsstatelijkheid, rechtmatigheid, doelmatigheid en uitvoerbaarheid.[2] Daarover wordt niet gesproken. In plaats daarvan worden ellenlange en dodelijk saaie teksten voorgelezen die net zo goed in de Tweede Kamer hadden kunnen worden uitgesproken. Duidelijke doublures dus van de Tweede Kamer, waar het echte politieke debat behoort plaats te vinden en niet in de Eerste, die alleen maar tot taak heeft om het handwerk van de Tweede te controleren op inconsistenties en andere ondeugdelijke besluitvorming als gevolg van de op het scherpst van de snede gevoerde debatten en stemmingen in de Tweede Kamer.

Dit is dus geen politiek orgaan, maar een controleur op staatsrechtelijke zuiverheid en juistheid van producten uit de Tweede Kamer. Het feit dat met name de SP constant rond toetert dat de senaat volgens de grondwet een politiek orgaan is, tekent ook het conservatisme en machtswellust van die partij, want als je nooit regeringsverantwoordelijkheid draagt, heb je als senator wel een plaatsvervangende macht binnen handbereik. En zeker nu de SP in grootte de PvdA gepasseerd heeft binnen de nieuwe samenstelling. De vraag is echter bij de verkiezingen van 2017 als het er echt om gaat, de SP groter blijft dan de PvdA. Dat is pure speculatie, mogelijk gemaakt door Provinciale Statenverkiezingen, die een marginale betekenis hebben. Gezichtsbedrog dus.

Logisch ook dat Rutte er vier jaar geleden geen energie in wilde steken om aan deze situatie van een coalitieminderheid in de senaat een eind te maken, omdat hij stellig verwachtte dat deze situatie een eenmalige zou zijn. die verwachting werd nu gelogenstraft. De fragmentatie blijft nu als een veenbrand in de Nederlandse politiek dooretteren en de bankencrisis in 2008 heeft laten zien op welke korte termijn maatregelen dienen te worden goedgekeurd in beide Kamers. Kortom, de Eerste Kamer wordt een steeds duidelijker politieke peuterspeelzaal, waar de burgers ook geen boodschap aan hebben.

Nog een opmerking bij een andere opmerking in de krant:

‘Vanzelfsprekend is het uit democratisch oogpunt toe te juichen als een kabinet in het parlement naar een meerderheid voor zijn voorstellen moet zoeken – liever dat dan dichtgetimmerde regeerakkoorden die het debat overbodig maken. Dat overleg heeft plaats in en rond de Tweede Kamer, de rechtstreeks gekozen volksvertegenwoordiging, waarbij bij implicatie wordt aangenomen dat in geval van een akkoord dezelfde partijen ook in de Eerste Kamer het kabinet steunen. ‘

Twee samenvattende opmerkingen:

1. Is het vanuit democratisch oogpunt toe te juichen als een kabinet in het parlement naar een meerderheid voor zijn voorstellen moet zoeken, dan te werken vanuit dichtgetimmerde regeerakkoorden? Ja en nee. Dat de praktijk van functioneren en debatteren in de Tweede Kamer steeds meer gepolariseerd en omslachtig en hyperig via pers en sociale media is geworden, dat ligt aan de huidige generatie volksvertegenwoordigers zelf. Om die reden haken ook steeds meer burgers af op dit ‘Haagse gedoe’. Er valt dus niets toe te juichen, en het enige dat geconstateerd moet worden is dat het politieke bestel zichzelf volkomen belachelijk heeft gemaakt.

  1. De Eerste Kamer heeft zich ook in dat proces laten meevoeren en is even ego-tripperig geworden als de collega’s aan de overzijde. Maar dat de senatoren nu steeds vaker menen dat ze evenwaardige politici zijn geworden, is een groot misverstand als zuiverheidscontroleurs van wetsteksten die in de Tweede Kamer zijn aangenomen. De senatoren maken zichzelf op een andere manier even belachelijk als de ware volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer met het zuivere politieke primaat. Deze senaat is rijp voor opheffing.

[1] “De behandeling in de Eerste Kamer is één van de laatste fases van een langdurig proces dat onder andere de indiening door de regering, de behandeling door de Tweede Kamer en de inwerkingtreding omvat.” (bron: https://www.eerstekamer.nl/begrip/werkwijze_eerste_kamer)

[2] https://aquariuspolitiek.wordpress.com/2015/01/10/politiek-machtsmisbruik-van-eerste-kamerleden-wordt-bevestigd-fd-denhaag-eerstekamer-staasrecht/

https://aquariuspolitiek.wordpress.com/2014/12/12/zwicht-de-eerste-kamer-of-is-de-senaat-een-achterhaald-orgaan-van-staat-geworden-fd-deeltijdpolitici-versus-professionaliteit/

https://aquariuspolitiek.wordpress.com/2014/12/22/het-bewijs-is-nu-geleverd-dat-het-politieke-toneel-volledig-verziekt-is-door-toedoen-van-de-drie-dissidenten-die-van-het-staatsrecht-en-modern-management-niets-hebben-begrepen-deel-3-nrc-zorgcrisi/

Tom Leijte (JOVD) stipt terecht de vooroordelen van Brussel aan #nrc #cameronshervormingen #eu

12 Tuesday May 2015

Posted by aquariuspolitiek in Cameron, Democratisering, EU, hervormingen

≈ Leave a comment

Tags

Cameron, Democratisering, EU, hervormingen

Britten hebben gelijk en verdienen steun in de EU (Tom Leijte, Opinie/NRC Handelsblad, 12 mei)

Nederland moet de dreiging van de Britten om uit de EU te vertrekken aangrijpen om de macht uit Brussel te spreiden, vindt Tom Leijte.

# Een van de gespreksonderwerpen zal uitkeringstoerisme zijn. het Verenigd Koninkrijk kent geen systeem van sociale premies, zoals Dui9tsland, dus iedere Europese immigrant heeft op grond van het vrije verkeer van goederen [bedoeld wordt: personen] recht op dezelfde uitkeringen. Dit drukt flink op de begroting. Dat de Britten dit soort problemen eindelijk aan willen pakken, mag geen nationalisme heten.

Leijte heeft hiermee gelijk en meer dan dat: hier wordt de vinger gelegd op de achterstand die Brussel heeft opgelopen om sociale en economische wetgeving van de lidstaten op elkaar af te stemmen en te harmoniseren. Zolang dat niet gebeurt, blijven de Britten – en zij niet alleen gelet op de goedkope contracten van vrachtwagenchauffeurs vanuit Oost-Europa – dit soort problemen houden. In plaats van overbodige richtlijnen uit te vaardigen dient de Commissie eerst prioriteit te stellen aan de broodnodige harmonisatie van nationale wetgeving.

# Als de EU meewerkt met Cameron en de Unie hervormt, zal de Conservatieve leider campagne voeren om in de Europese Unie te blijven. Als de hervormingen mislukken of te weinig verstrekkend zijn, voert Cameron campagne voor het verlaten van de EU. In Brussel wordt dit ervaren als chantage.

Het is natuurlijk te zot voor woorden dat Brussel dit als chantage opvat. Er is nooit behoorlijke – lees: begrijpelijke en voor het grote publiek behapbare – voorlichting vanuit Brussel verschenen, en dat betekent dus dat de pot de ketel verwijt dat hij zwart ziet. Hoe durft met zo te denken in de EU-hoofdstad? Het is op zichzelf al een bewijs hoe groot de kloof is tussen de Commissie en de lidstaten en daar hebben achtereenvolgende Commissies het zelf naar gemaakt.

# Weinig is er geschreven over de kansen die de huidige situatie biedt om de Europese Unie daadwerkelijk te hervormen. In plaats van meegaan met de Europese status quo, is de onvrede over de Europese Unie in Nederland ook gegroeid. Het referendum over de ‘Europese Grondwet’ in 2005 w2as het begin van die onvrede.

Sterker, er is zelfs geen sprake van ‘weinig is er geschreven over de kansen om de EU daadwerkelijk te hervormen’, er is zelfs sprake van geen enkele behoefte vanuit enige Commissie om te hervormen want die behoefte vanuit de lidstaten werd altijd stelselmatig ontkend of genegeerd. De Commissie heeft nooit anders dan als een stel 17e eeuwse regenten opgetreden en gehandeld, regenten die geen enkele behoefte hadden aan het bieden van inspraak aan de lidstaten. De huidige identiteitscrisis komt dus geheel op conto van deze regentenklasse.

Na mijn blog van vanochtend is dit commentaar op de nuttige tekst van Tom Leijte afdoende. Inhoudelijk bestaat er op alle door hem genoemde aspecten die bedoeld zijn als kanttekeningen op de houding van de Commissie, overeenstemming tussen ons. De conclusie luidt dat, als – lees: mits – Cameron zijn hervormingsplannen in alle redelijkheid en billijkheid zal gaan presenteren aan de Commissie, Brussel zelf geen poot aan de grond zal krijgen en de Brit het pleit met het grootste gemak zal winnen omdat de lidstaten een dergelijke hervorming met de grootste instemming zullen verwelkomen en omhelzen.

Dat is de werkelijke stand van zaken in de EU van dit moment. De Commissie Juncker kan de geschiedenis van de EU geheel gaan herschrijven en doet alleen dan goede zaken die zich wereldwijd zal doen laten gelden. Pas dan heeft de Commissie de status van grootmacht verworven. Anders zal het nooit meer lukken.

update: Dat de corruptiebestrijding in #Griekenland hapert bewijst de ontoelaatbaar zwakke toelatingsprocedures uit het verleden van de #EU. De vraag is of er nu uit geleerd is met de potentiele #nieuwe lidstaten in de huidige procedure. #fd #eu #corruptiebestrijding #begrotingsnormen

11 Monday May 2015

Posted by aquariuspolitiek in EU, Griekenland, hervormingen

≈ Leave a comment

Tags

EU, Griekenland, hervormingen

update: Dat de corruptiebestrijding in Griekenland hapert bewijst de ontoelaatbaar zwakke toelatingsprocedures uit het verleden van de EU. De vraag is of er nu uit geleerd is met de potentiele nieuwe lidstaten in de huidige procedure. #fd #corruptiebestrijding #begrotingsnormen

Corruptiebestrijding hapert (Shereen El Sherbini, Voorpagina/fd, 11 mei)

Innen van belastingen kost Griekse overheid nog grote moeite

http://fd.nl/economie-politiek/1103346/belastingontduikende-griek-is-in-het-vizier-maar-wil-nog-steeds-niet-betalen

https://aquariuspolitiek.wordpress.com/2015/05/11/dat-de-corruptiebestrijding-in-griekenland-hapert-bewijst-de-ontoelaatbaar-zwakke-toelatingsprocedures-uit-het-verleden-van-de-eu-de-vraag-is-of-er-nu-uit-geleerd-is-met-de-potentiele-nieuwe-lidstate/

Dat de corruptiebestrijding in Griekenland hapert bewijst de ontoelaatbaar zwakke toelatingsp… http://wp.me/p3sIHP-vG via @wordpressdotcom

Wat zijn de toelatingsprocedures voor nieuwe lidstaten-EU onvoorstelbaar slordig geweest. Maar deze bevindingen in het heden kunnen de EU-burgers de instrumenten in handen geven hoe de huidige EU verbeterd en hervormd kan (en moet) worden. Burgers: grijp uw kans op de macht!

Toch blijkt er historisch gesproken geen sprake te zijn geweest van ‘slordige’ besluitvorming, aangezien oude krantartikelen laten zien dat er sprake was van twijfels over de invoering van de EMU

Op 22 april 1997 verschenen er de volgende drie artikelen over de EMU in NRC Handelsblad:

Roel Janssen, Europese zondaars betalen voor de deugdzamen (column Op weg naar de euro)

Michele de Waard, Tietmeyer: mogelijk uitstel EMU

Tessa Blackstone (Labour-politica), Een stem op Major is een stem tegen Europa (in het kader van de Britse verkiezingen op 1 mei van dat jaar).

En tot slot in Het Parool van dezelfde datum:

(redactie economie): Duisenberg ziet al weer donderwolken (met als speciaal advies:

“We moeten streven naar een tekort van nul procent of zelfs een plus op de begroting. Dat zijn afspraken die gemaakt zijn voor landen die aan de euro willen meedoen”, aldus Duisenberg.’ ‘De bankpresident vindt het slecht dat ‘in een tijd van hoogconjunctuur’ het begrotingstekort ongeveer op hetzelfde niveau blijft: 2,3 procent van het bruto nationaal product vorig jaar, 2,25 procent in 1997 en 2,2 procent in 1998. “De toekomstige generaties krijgen al te maken met hoge lasten vanwege de toenemende vergrijzing, dan moeten wij hen niet ook nog eens opzadelen met een blijvend te hoge schuldenlast.”

Advertisements

Subscribe

  • Entries (RSS)
  • Comments (RSS)

Archives

  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013

Categories

  • #AdBroere
  • #AlgemeneRekenkamer
  • #israel
  • #middenoosten
  • #Obama
  • #SaskiaStuiveling
  • 21evariantarbeiderszelfbestuur
  • 4 en 5 mei
  • 5G
  • 5Scenario's
  • 9/11Parijs
  • aanpassingsproblemen
  • aanvullingopvertegenwoordigendedemocratie
  • aardbevingen
  • Aardgas
  • AbelHerzberglezing
  • ABN Amro
  • ABNAmro
  • ABNAmrodebat
  • absolutewaarheidsclaims
  • accountants
  • ACM
  • affaires
  • afgang
  • afgebrokenonderhandelingen
  • aflossingschulden
  • aflossingsverplichting
  • AFM
  • afnemen paspoort
  • Afrika
  • afscheid Diederik Samsom
  • aftreden Hennis
  • agreekment
  • Air France
  • Air France-KLM
  • AIVD
  • Alaska
  • Alexandr Dugin
  • AlgemenePolitiekeBeschouwingen
  • AlgemeneRekenkamer
  • algoritme
  • Alliander
  • Alliantie noordelijke lidstaten
  • Alphena/dRijn
  • alternatief is kernfusie
  • Altijd aan beloften gebonden?
  • AmartyaSen
  • ambitie
  • ambtelijkechaos
  • ambtenarij
  • Amerikaansepresidentsverkiezingen
  • amsterdam
  • AngelaMerkel
  • AngelsaksischeCultuur
  • Angelsaksischmodel
  • anti-establishment
  • anti-intellectualisme
  • antibeschaving
  • antidemocratisch
  • antidiscriminatie-op-arbeidsmarkt
  • antieuro
  • antiislamisme
  • antimensenrechten
  • apb
  • Apple
  • arbeidsbeleid
  • Arbeidsmarktbeleid
  • arbeidssatisfactie
  • arbeidsverhoudingen
  • Archief
  • argumentenbepalend
  • ArieSlob
  • Armageddon
  • Armoede
  • Armoedebestrijding
  • as Merkel-Macron
  • asBerlijnParijs
  • Asean
  • asielzoekers
  • asociaal
  • assad
  • autocratischleiderschap
  • autoindustrie
  • autolobby
  • automatisering
  • AZC's
  • Azie
  • Azie/Australie
  • BaltischeStaten
  • bancairewereld
  • Banken
  • Bankencrisis
  • Bankenredding
  • bankwezen
  • basisinkomen
  • BedBadBrood
  • bedrijfsethiek
  • bedrijfsleven
  • Begrotingsbehandelingen
  • begrotingsbeleid
  • begrotingsdebat
  • belangentegenstellingen
  • belastingdeals
  • Belastingdienst
  • Belastingharmonisatiebedrijven
  • belastinghervorming
  • belediging
  • beleggers
  • Belgie
  • Beloningsbeleid
  • beloningsstructuren
  • Benjamin Barber
  • benoeming nieuwe Kamervoorzitter
  • benoemingSelmayr
  • beroepsprocedure
  • beschavingsnormenvaststellen
  • bestaanscrisis
  • Bestrijdingsmiddelen
  • bestuursmanagement
  • Bevrijdingsdag
  • bezinning
  • bezoekvluchtelingen
  • bezuiningsopdracht
  • BigBrother
  • bitcoin
  • Blanchard
  • bodemverzakking
  • Boerenprotest
  • boerkini's
  • Bonusbeleid
  • bonuscultuur
  • Bootvluchtelingen
  • botsende beschavingen
  • botsingmetpolitici
  • bozeburgers
  • BredeMaatschappelijkeDiscussie
  • Bremain
  • Brexit
  • brics
  • Britseverkiezingen
  • Brussel
  • Brusselseangsten
  • budgetdiscipline
  • buitenaards leven
  • buitenlandsbeleid
  • buitensporigtekort
  • bullshit
  • Buma
  • burgerlijke deugden
  • Burgeroorlogen
  • Cameron
  • Canada
  • Catalonie
  • Catalunya
  • CBS
  • CDA
  • Ceta
  • China
  • christelijkeomwenteling
  • christendom
  • ClaudiadeBreij
  • clientalisme
  • CO2
  • Coalitie
  • coalitievorming
  • Commissie Remkes
  • communisme nieuwe stijl
  • computersimulaties
  • conflicthaardenpermanentofniet?
  • conservatisme-versus-modernisme
  • consolidatieEU
  • constitutionele monarchie
  • constitutionelecrisis
  • Contracoup
  • contraterreur
  • controle
  • controversiele themas
  • Cooperswereldmodel
  • corruptie
  • corruptiebestrijding
  • coup
  • Coupverdachte
  • cpb
  • criminaliteit
  • Criminaliteit versus Veiligheid
  • Crisis
  • crisisbeleid
  • Crisismaatregelen
  • CROipvCEO
  • CU
  • Cultuur
  • Cultuurcriticus
  • Cultuurkritiek
  • cultuurverschillen
  • Cybercrime
  • Cyberspace
  • D66
  • DDD
  • debat
  • debatcultuur
  • debattechniek
  • Decadentie Maatschappij
  • Decadentie Politiek
  • Decadentie Sport
  • defensie
  • defensiebegroting
  • Defensiebudget
  • deflatie
  • Deletefacebook
  • deliberatie
  • deliberativfe
  • demagogie
  • demagogiedoorextremiteiten
  • Democraten VS
  • Democratie
  • democratieversuspopulisme
  • democratischeopvoeding
  • democratischeverkiezingen
  • democratischevorming
  • democratischtekort
  • Democratisering
  • democratiseringvanemotie
  • demografischeontwikkelingen
  • Den Haag
  • denhaag
  • DENK
  • Denk-in-beklaagdenbank
  • denktank
  • detentie&vrijlating
  • deugdelijkebeloften
  • dictatuur
  • diederiksamsom
  • dieselfraude
  • digitaalgeld
  • DigitaleRevolutie
  • digitalisering
  • Dikke Ik normen-en-waarden-debat
  • Dikke-Ik-debat
  • diplomatie
  • directedemocratie
  • discriminatie
  • dividendbelasting
  • dividenddebat
  • DNA-mutatie
  • DNB
  • Dodenherdenking
  • Domheid troef
  • Donorregistratie
  • drama
  • Dreigendesanering
  • dreigingen
  • Drugbeleid
  • drugsbeleid
  • dualisme
  • dubbelepaspoorten
  • Duits Constitutioneel Hof
  • Duits-Franse-as
  • Duitsland
  • Duitsland & Nederland voortrekkers eurozone
  • Duitslandboeman
  • Duurzaamheid
  • Ebru Umar
  • EbruUmar
  • EC
  • ECB
  • economen
  • Economenstrijd
  • Economie
  • economischehervormingen
  • Economischetheorie
  • Economischevluchtelingen
  • economischherstel
  • economischhestel
  • economisme
  • EdmundFawcett
  • EEG
  • eenvoudigbereikbaar
  • eerbied
  • EersteKamer
  • Eerste_Kamer
  • effectenwereldwijd
  • EG
  • eigenbelang
  • eisen
  • electedpresidentTrump
  • electorale verhoudingen
  • electronica
  • Emmanuel Macron
  • emotie-emancipatie
  • EMU
  • endrachtmaaktmacht
  • Energie
  • EnergiebeleidEU/DenHaag
  • energietransitie
  • EnergieWende
  • EP
  • Erdogan
  • Erdogansegotriomfeert
  • eredivisie voetbal
  • Erste_Kamer
  • ESM
  • Esoterie en Gnostiek
  • ethiek & normatiek
  • Ethiek&Moraal
  • EU
  • EU-Grondwet
  • EU-papers
  • EU-referendum
  • EU-richtllijnen
  • EU2005
  • EUdebat
  • Euratom
  • euro
  • Euro-invoering
  • Eurocrisis
  • Eurogroep
  • eurokramp
  • Europees Hof voor de Rechten van de Mens
  • europees parlement
  • EuropeesHof
  • EuropeesLeger
  • EuropeesParlement
  • EuropeseCommissie
  • EuropeseRaad
  • eurozone
  • EUstatistieken
  • euthanasie
  • EUtop
  • EUtopBratislava
  • EUvernieuwing
  • Evaluatie
  • evaluatie rutte2
  • evaluatiecrisisaanpak
  • evaluatiecrisisbeleid
  • Evaluatienoodzakelijk
  • evolutie
  • export-en-importlanden
  • Facebook
  • factcontrollingverkiezingsprogrammas
  • faillissementvanstaten
  • farmaceutische-industrie
  • farmaceutischeindustrie
  • FarmaIndustrie
  • fascisme
  • fed
  • Feyenoord
  • filibuster
  • financieelbeheer
  • financielecrisis
  • FinancieleWereld
  • Fink
  • Finland
  • fiscalewetgeving
  • flexwerk
  • flitskaitaal
  • Flitskapitaal
  • flitslidPvdA
  • flop
  • formatie
  • ForumvoorDemocratie
  • Fossielebrandstoffen
  • fossielversusduurzaam
  • Frankrijk
  • fransduitse-as
  • fraude&bedrog
  • fundamentele tegenstellingen
  • FvD
  • Fyra
  • G20
  • G7
  • gasbeleid
  • gaswapen
  • gaswinning
  • gebiedsverbod
  • gedoogbeleid
  • geenvooruitgang
  • geertwilders
  • Geesteswetenschappen
  • geldschepping
  • geldstelsel
  • geloof
  • gemeentebesturen
  • gemeenten
  • gemeenteraad
  • Geneesmiddelen
  • genetica
  • genocide
  • Geopolitiek
  • geothermie
  • geprivatiseerdenutsbedrijven
  • geschiedenisEU
  • geschiedenislessen
  • geschiedkundigeverslagen
  • geschiedschrijving
  • gevoelswereld
  • Geweld
  • Gewetensvrijheid
  • gezondheid
  • Gezondheidszorg
  • giraalgeldverkeer
  • GL
  • glazenbolTeeven
  • Globalisering
  • godsdienstalswetenschap?
  • godsdienstfilosofie
  • godsdienststrijd
  • godsdienstvrijheid
  • godsdienstwetenschap
  • goedkopeleningen
  • golfoorlog
  • GR2018
  • gratis geld in ontwikkelingslanden
  • GreetHofmans
  • GreetHofmans-affaire
  • grenzendicht
  • Grenzeninnovatie
  • Grexit
  • Griekenland
  • groee
  • groeiede kloof tussen burgers en elite
  • groepsbelediging
  • GrondstoffenversusDuurzaamheid
  • grondstoffenwinning
  • Grondwet
  • Grondwetstoetsing
  • Grondwetwijzer
  • Groningen
  • Groningergas
  • Groteongelijkheidcatastrofaal
  • Grotestedenproblematiek
  • Gulenbweging
  • Haagse Stemming
  • haatimam
  • Hamburg
  • handeldrijven
  • handelsoverschot
  • handelsverdragen
  • hangjongeren
  • Harmonisatie
  • Hegel
  • Helmut Kohl
  • Hennis-Plasschaert
  • herbronning
  • herdenking coup
  • HermanVanRompuy
  • hernieuwdintegratiedebat
  • herorientatie
  • hersenonderzoek
  • herstelvermogen
  • Herstructurering Defensie
  • hervormen
  • hervormingen
  • hervormingstatuten1948
  • herzieningnoodzakelijk
  • hetzetegenvermeendeGulenaanhangers
  • historischeterugblik
  • hofcrisis
  • Hongarije
  • hoogmoed
  • HoorzittingTK
  • HSL
  • ICT
  • idealewijzevanbedrijvenpolitiek
  • idealismebinnenpolitiek
  • Identiteit
  • Identiteitscrisis
  • identiteitspolitiek
  • ideologie
  • ideologischeaanpassingPaars
  • imamopleding
  • IMF
  • impasse
  • IN G
  • inburgeren
  • inburgering
  • Inflatie
  • informatie
  • informatiedebat TK
  • informatiefase
  • infrastructuur
  • ING
  • Inkomens- en vermogensbelasting
  • inkomensbeleid
  • inkomensongelijkheid
  • inkomensontwikkelingen
  • inkomensverhoudingen
  • inlichtingenwereld
  • Innovatie
  • innovatieveeconomie
  • inspraakgelegenheden
  • installatie
  • institutionelehervormingenEU
  • Integratie
  • internationaalrecht
  • InternationaalStrafhof
  • internationaalvluchtelingenverdrag
  • internationaleverdragen
  • intersubjectiviteit
  • intolerantie
  • Intrekkingswet
  • investeerders
  • Irak
  • Iran
  • IS
  • islam
  • Islamisme
  • islamisme
  • islamitischfundamentalisme
  • islamitischonderwijs
  • islamkritiek
  • Islamofobie
  • Italie
  • Italie onder Renzi
  • JaarlijksdebatEUwaarden
  • jaarterugblikken
  • JacksonHole
  • Japan
  • JesseKlaver
  • jihadisme
  • jihadistenprobleem
  • journalistiek
  • jubileum Verdrag van Rome
  • Juliana
  • Juliana en Greet Hofmans
  • Justitie
  • Kabinetsbeoordeling
  • kalifaat
  • Kamerdebat
  • KamerdebatTurkije
  • kandidaatlidmaatschapEU
  • kandidaatlidMacedonie
  • kapitaal&arbeid
  • kernenergie
  • kernramp
  • Kernvraag: gelijkwaardig aan de mens?
  • Kernwedloop
  • Kersttoespraak WA
  • Khadija Arib
  • KI
  • kiesdrempel
  • kieslijst
  • Kiesstelsel
  • Kieswet
  • kijkcijfers
  • Klaver en GL
  • kledingvoorschriften
  • klimaatonderzoek
  • klimaatprobleem
  • KlimaattopParijs2015
  • klimaatuitspraakrechter
  • klimaatverandering
  • klimaatverdragParijs
  • klimaatwet
  • klimaatzaak
  • klimatologischeveranderingen
  • kloof besluitvormende elite versus machtelozen
  • kloofrijkdomenarmoede
  • kloontechniek
  • knelpunten
  • knvb
  • koerden
  • Koerdistan
  • koeweit
  • kosmopolitisme
  • Kredietbeoordelaars
  • Kredietcrisis
  • krijgsmacht
  • Kroatie
  • kunstmatigeintelligentie
  • kwaliteit of afwezigheid daarvan
  • kwaliuteit
  • laatsteloodjes
  • lafheid
  • landbouwbeleid
  • landbouwbeleidEU
  • langetermijnvisie
  • lastigetegenspelers
  • ledenraadPvdA
  • legteconomieaandochteruit
  • leiderschap
  • Letland
  • levensbeeindiging
  • Liberaal
  • Liberalisme
  • lidstatenEU
  • lijsttrekkerstrijd
  • links
  • links en rechts machteloos
  • links versus rechts
  • Lissabon
  • list&bedrog
  • lokaledemocratie
  • lokalisering
  • loonontwikkeling
  • lopenderekening
  • luchtvaart
  • luchtvervuiling
  • Luther
  • maakbare mens
  • maakecoomie
  • MaastroClinic
  • maatschappelijke zingeving
  • macht
  • manipulatie
  • Mansveld
  • MarioDraghi
  • marktdenken
  • Marokkaansejeugd
  • Marshallhulp
  • Meativa
  • Meavita
  • media
  • medisch-ethische zaken
  • medische ethiek
  • meerjarenbegrotingenEU
  • megastallen
  • megestallen
  • meningen
  • mens & maatschappij
  • mens & techniek
  • mensenafserveren
  • Mensenrechten
  • mensensmokkelaars
  • metdewijsheidvanheden
  • MiddellandseZee
  • Midden-Oosten
  • migranten
  • migrantencrisis
  • migrantenstromen
  • migratiebeleid
  • migratiebewegingen
  • migratiecrisis
  • migratiestromen
  • Mijnafval
  • mijnbouw
  • Milieu
    • vluchtelingen
  • milieuschade
  • minderhedenbeleid
  • mislukt raadgevend referendum
  • mislukte informatie
  • mislukteDerdeWeg
  • mislukteEUtop
  • mismanagement
  • mismanegement
  • MKB
  • ModerneSpiritualiteit
  • modernetijden
  • modernisme
  • moeizameprocedures
  • mogelijke impeachment
  • Monasch
  • monateraire verrruiming
  • mondialewaarschuwing
  • Mondialisering
  • moordendeconcurrentie
  • Moslimcultuur
  • multicoalities
  • Multiculturelemaatschappij
  • multidimensionaaldenken
  • multinationals
  • MUMC
  • Natiestaat
  • natiestaten
  • Nationaaldenken vanuit natiestaat
  • Nationalisme
  • natuurbehoud
  • natuurgeweld
  • Natuurreservaat
  • Navo
  • Nederturken
  • Neoliberalisme
  • neomarxisme
  • nepnieuws
  • Netanyahu
  • netbeheerders
  • netwerkeconomie
  • neurobioloog
  • Nexus
  • NicolaSturgeon
  • nieuw ontwikkelingsbeleid
  • nieuwe diplomatie
  • nieuwe politiek
  • Nieuwe samenleving
  • Nieuwebalans
  • nieuwefeiten
  • nieuwekandidatenPvdA
  • NieuweKoudeOorlog
  • nieuwelingen
  • nieuwemaatschappelijkeinzichten
  • nieuwemensheid
  • nieuweverhoudingen
  • nieuwlichterij
  • nieuwrealisme
  • nikab
  • Nobelprijs
  • Nokia
  • noneurolandenbeteraf
  • noodopvang
  • noodzaakpolitiekehervormingen
  • NoordKorea
  • Noorwegen
  • normeringtopinkomens
  • NPO
  • NS
  • nuitdebout
  • Obama
  • Obama als commentator
  • Obamacare
  • Obstfeld
  • oceanen
  • Oekraine
  • Oekraine-referendum
  • Oeso
  • Olie-en-gaswinning
  • Olieverslaving
  • oligarchenstaat
  • onafhankelijkejournalistiek
  • onafhankelijkewetenschap
  • onafhankelijkheidisschaars
  • onbalanswereldwijd
  • Onderwijs
  • onderwijsvernieuwing
  • Onderzoek
  • onevenwichtigheden
  • Ongelijkheidnormaal
  • ongelijkheidsdreiging
  • ongelijkheidsgroei
  • ongeplande gevolgen
  • onhoudbareschulden
  • onmenselijk
  • OnsGeld
  • ontboezemingen
  • Ontstaansgeschiedenis
  • ontwikkelingsland
  • ontwikkelingssamenwerking
  • onverdoofde rituele slacht
  • onzichtbare hand
  • oorlogingerommeld
  • Oorlogsvluchtelingen
  • Oorspronkelijk en Postmodern/Populistisch
  • Oostenrijk
  • openheid
  • oplossinggezocht
  • Opstand der Horden
  • Oranje
  • Oranje Leeuwinnen
  • Oranje leeuwinnnen
  • Oranjeuitgeschakeld
  • orkanen en cyclonen
  • oud en nieuwdenken
  • Oud versus Nieuw
  • oude politiek
  • Oudejaarsconference
  • Oudjaar
  • outoftheboxdenken
  • OV
  • OV-concessies
  • Overheid
  • overheidsaandelen
  • Overheidssteun
  • overlast
  • Overwinningsdag
  • Paars
  • Paarse-veren
  • Packer
  • Parijs 13/11
  • parlementaire controle
  • parlementairecontroleinpraktijk
  • parlementairefragmentatie
  • parlementairehervorming
  • Participatie
  • Partij voor de Dieren
  • Partijenbestel
  • partijenstelsel
  • partijkartel
  • partijleiding
  • patstelling
  • PaulMason
  • Paus
  • pensioenharmonisatie
  • pensioenstelsel
  • Pentagon
  • perestrojka
  • Pers en journalistiek
  • personeelsselectie
  • persvrijheid
  • Pestgedrag
  • pgbdebat
  • Piketty
  • PKK
  • plan-Juncker
  • pleur op
  • pluimveesector
  • plunderingen
  • Poetin
  • polarisatie
  • polderoverleg
  • Polen
  • politie
  • politieacties
  • politiebegeleiding
  • politiebegeleiding-en-inzet
  • politiek
  • PolitiekBestel
  • politieke aardverschuiving
  • politieke agenda
  • Politieke en Economische Wetmatigheden
  • Politieke filosofie
  • politieke selectie
  • politieke-misleiding
  • politiekeagenda 21e eeuw
  • politiekebewegingen
  • politiekecampagne
  • PolitiekeCultuur
  • politiekeeconomie
  • politiekeevolutie
  • Politiekemidden
  • PolitiekeRenovatie
  • politieketaboes
  • PolitiekeVorming
  • politiekezuiverheid
  • politieklooptaltijdachterdefeitenaan
  • PoolsePolitiek
  • Populisme
  • Postbank
  • Postcommunistisme
  • postcrisisbeleid
  • Postindustrielesamenleving
  • Postkapitalisme
  • premodernisme
  • presidentTrump
  • PrimairOnderwijs
  • principeakkoord
  • principes
  • prinsjesdag
  • Privacy
  • privatisering
  • proces-Wilders
  • professioneeladviesaanEU
  • profielen
  • ProgrammeerbareWereld
  • ProRaildebat
  • PROTEST
  • provincie
  • PS2015
  • psychologie
  • Psychologischefactoren
  • PubliekDebatNoodzakelijk
  • PubliekeOpinie
  • PvdA
  • PVV
  • QE
  • raadgevendreferendum
  • raadgevendreferendumGeenPeil
  • Racisme
  • radicalisme
  • Rajoy
  • ratingbureaus
  • Rationaliteit
  • ratrace
  • reanimatieOccupy
  • Rechter
  • rechtsstaat
  • rechtszaak
  • Rechtvaardigheid
  • Rechtvaardigheid-of-Gerechtigheid
  • redding sociaaldemocratisch gedachtegoed
  • reele_economie
  • referendum
  • referendum2017VK
  • Reformatie
  • regelgeving
  • regelstijdensverkiezingsstrijdnodig
  • regeringsbeleidtenuitvoergebracht
  • Regeringssamenwerking
  • regeringsverklaring
  • religie
  • Religie en geloof
  • Religiedebat
  • Religiekritiek
  • religie_en_geweld
  • renteverhoging
  • Renzi
  • reorganisatie Defensie
  • respect
  • retoriek
  • revolte
  • revolutionairehervormingen
  • rijksuitgaven
  • Rijnlandsmodel
  • risico
  • risicovol
  • robotica
  • robotisering
  • Roemenie
  • Romano Prodi
  • romantiek
  • Rottenberg
  • Rusland
  • Russischecrisis
  • Rutte
  • Rutte3
  • salafisme
  • Salarissen- en beloningsstructuren
  • ScenariosJuncker
  • Schaliegas
  • Schauble
  • scheidingvangeloofenstaat
  • Schengen
  • Schoo-lezing
  • schoolvoorbeeld
  • schuldaflossing
  • schuldeisers en geldschieters
  • schuldenaflossing
  • Schuldencrisis
  • Schuldensanering
  • SCP
  • Segregatie
  • SGPstabiliteitsgroeinormen
  • shariarecht binnen EU
  • Shell
  • ShellinArctischAlaska
  • Sierakowski
  • signalementen
  • Singapore
  • sleepwet
  • smalendegodslastering
  • SNP
  • sociaal-democratie
  • socialemedia
  • SocialePartners
  • socialerechtvaardigheid
  • soevereiniteit
  • solidariteit
  • SP
  • spanje
  • spiritualiteit
  • sport
  • staalindustrie
  • Staat van de Unie
  • StaatderNederlanden
  • staatsbank
  • staatsinrichting
  • Staatsrecht
  • stabielewinnaar
  • stagnatie
  • stappenplan
  • State of the Union
  • statistiekenCPB
  • statusverandering
  • Steenbergen
  • Stelsel fosfaatrechten
  • stemgedrag
  • stemmingen
  • SterkLinksIsIllusie
  • sterkte/zwakteanalysevansectoren
  • Stiglitz
  • stilzwijgendgewijzigd
  • strijdigegrondrechten
  • StudentenProtest
  • superkapitalisme
  • Swaab
  • syrie
  • Systeemcrisis
  • Szasz als Liberaal monetarist
  • taalbarriere
  • technischverwijtbareongelukken
  • technologie
  • Teerzandwinning
  • tegengasgeven
  • terrorisme
  • The Economist
  • ThierryBaudet
  • Thorbecke
  • TK2017
  • toekomstEU
  • toekomstigesteden
  • toekomstmaatschappij
  • toekomstmodel of utopie
  • toekomsvisieEU
  • toelatingnieuwelidstaten
  • toelatingscriteriaEU
  • toelatingsprocedure
  • toelatingsprocedureEUzwak
  • toelatingsprocedurenieuwelidstaten
  • toezichthouders
  • tolerantie
  • tolplan
  • tolwegenDuitsland
  • Top Europese Raad
  • traageconomischherstel
  • Transformatie
  • transitie
  • transparantie
  • Trojka
  • TTIP
  • Tunesie
  • Turkije
  • turkijerel
  • Turksejeugd
  • Turkseverkiezingen
  • Turksgrondwetreferendum
  • TweedeKamer
  • ufo's
  • uitbreidingEU
  • Uitdaging of bedreiging?
  • uitvalleerkrachten
  • Uitverkiezing tot politicus van het jaar
  • Ultraorthodoxemoslims
  • Uncategorized
  • Universele betekenis
  • Universiteit
  • Universiteitsbestuur
  • Urgenda
  • Urgendaberoep
  • Utopia
  • UvA
  • vaccinatie
  • valseverkiezingsbeloften
  • Van Rijn
  • varoufakis
  • Veiligheid&Justitie
  • veiligheidsbeleid
  • veranderendpolitieklandschap
  • Verantwoordingsdebat
  • verborgenarmoede
  • Verdraagzaamheid
  • Verdrag van Maastricht
  • Verdrag van Rome
  • verdragswijzigingen
  • Verenigd Koninkrijk
  • Vergelijkendperspectief
  • verkeersveiligheid
  • verkenning
  • Verkiezingen
  • verkiezingen2017
  • verkiezingsbeloften
  • Verkiezingscampagne
  • verkiezingsuitslag
  • Verloedering
  • vermeendeonkwetsbaarheidwankelt
  • Vermogensongelijkheid
  • Vermogensontwikkeling
  • verouderingsproces
  • Versplintering
  • versus neoliberalisme
  • vertrekregelingBelastingdienst
  • Vervangingseconomie
  • Verzorgingsstaat
  • VestagerMargretheEU
  • VijfPresidentenRapport
  • virtueelkapitaal
  • virtuelewereld
  • virtuelewerkelijkheid
  • Visegradlanden
  • Visiegevraagd
  • visserij
  • VK
  • Vliegindustrie
  • Vliegverkeer
  • Vluchtelingen
  • vluchtelingendeal
  • vluchtelingenopvang
  • vluchtelingenstromen
  • vluchtelingenstroom
  • vluchtelingenverdrag
  • vluchtellngen
  • VN
  • VN United Nations
  • VOC-mentaliteit Gouden Eeuw
  • voedselindustrie
  • voetbalvandalisme
  • voetbalwedstrijden
  • Volkswagen
  • voltooiingEMU
  • voorgaandeCommissies
  • voorverkiezingen
  • vpro
  • VR
  • vrijhandel
  • vrijheid
  • vrijheid van meningsuiting
  • VrijheidenVrijheidsbeleving
  • VrijheidOpbouwen
  • vrijheidsbeleving
  • vrijheidvangodsdienst
  • vrijheidvanmeningsuiting
  • vrijheidvanonderwijs
  • vrouwenvoetbal norm
  • VS
  • VVD
  • Waalsgewestelijkparlement
  • Waalsparlement
  • waarden-normen-debat
  • waardengemeenschap
  • waarheid
  • WankeleWereldorde
  • wapengekletter
  • warsvanduurzamewinning
  • watervoorraad
  • wederzijdsrespect
  • Weeffouten
  • welvaartsbehoud
  • Welzijn
  • werelderfgoed
  • Wereldgodsdiensten
  • wereldhandel
  • wereldhandelsbewegingen
  • wereldorde
  • wereldvisie
  • Wereldvrede
  • WereldwijdeCrisis
  • Werkgelegenheid
  • werkgevers
  • werkloosheid
  • werknemers
  • werknemersmedeeigenaar
  • westerseknelpunten
  • Wetenschap
  • wetenschapindienstvancommercie
  • wetenschappen
  • Wetenschapsgeschiedenis
  • wetgeving
  • wetgevingsmachine
  • Wijsheid
  • Wim Kok
  • WimKok
  • Windmolens
  • winstuitkering zorg
  • woningmarkt
  • WRR
  • Yezidi's
  • Zaanstreek
  • zakelijke_instelling
  • zonderdogma's
  • zorgenkind
  • zorgmacht
  • zorgsector
  • Zorgverzekeraars
  • zorgwet
  • ZuidAfrika
  • ZuiverheidversusPopulisme
  • zuiveringen
  • zwakkeloonstctuur
  • Zwitserland

Meta

  • Register
  • Log in

Blog at WordPress.com.