Tags
Stelling: Een column over een onderzoeksaanvraag (voor sessies op een Europees congres over milieugeschiedenis) deed mij herinneren aan mijn eigen studieperiode waarin ik onderzoek deed naar de parlementaire geschiedenis in de 19e eeuw, om de toenmalige parlementaire debatten te analyseren. Dit in het kader van mijn doctoraalscriptie politicologie (1980) en specialisatie politieke filosofie. Ik schrok in positieve zin: de wijsheid en het letterlijke filosofische niveau in die eeuw, waarin de democratie werd opgebouwd. Ik sloeg stijl achterover van het niveau in vergelijking met onze huidige ‘moderne’ tijd(en). De 19eeeuw versloeg ‘onze’ moderniteit met vlag en wimpel. Hoe is dat mogelijk, vraag ik me retorisch af, want ons parlementaire niveau van debatteren is schrikbarend achteruitgegaan. En die tekst heb ik gelukkig nog op een usb-stick staan omdat ik decennia terug nog plannen had om te gaan publiceren maar dat kwam er niet meer van. En als gepensioneerde ben ik nog steeds te druk bezig…
Diversiteit, inclusiviteit en safe spaces (Column Lotte Jensen, hoogleraar Nederlandse literatuur- en cultuurgeschiedenis, Wetenschap/de Volkskrant, 30-12-20)
de wetenschapper beziet de wereld
(…)
‘Dat neerlandici bescherming verdienen, is nu trouwens ook officieel erkend door de Tweede Kamer, die 1,5 miljoen euro uittrekt om de opleidingen neerlandistiek in stand te houden en te versterken. Een verrassend eindejaarsgeschenk! Intussen is diversiteit natuurlijk wel belangrijk. Alleen een Bilderdijk-journaal is ongehoord. Ook de absolute tegenpool van Bilderdijk verdient een eigen uitzending, Maria Aletta Hulshoff (1781-1846). Zij was voor democratie, tegen de monarchie en voor vaccinatie. Ze schreef in 1827 een vlammend pamflet, waarin ze Amsterdamse moeders aanmoedigde hun kinderen te laten inenten tegen koepokken. Bilderdijk vond haar maar een ‘hysterische dweepster’. Wij weten wel beter.’
*Deze slotalinea is, zo realiseer ik mij, zo los moeilijk te begrijpen zonder de hele tekst te hebben gelezen, maar is voor de belangstellende in de sociale geschiedenis wel duidelijk genoeg. Alleen al de typering als ‘vlammende pamfletten’ zegt al meer dan genoeg omdat ze nu niet meer voorkomen. Onze huidige maatschappij kan alleen nog technisch als ‘vooruitgang’ worden beschreven, maar dat geldt alleen in kwantitatieve en dus niet in kwalitatieve zin. Dat is schokkend.
https://krant.volkskrant.nl/titles/volkskrant/7929/publications/1142/articles/1272546/29/2