Tags
Hokjesonderwijs? Kom als gemeente in actie (Bram van Welie en Paul Scharff – directeuren R’dams VO -, Opinie & Debat/de Volkskrant, 29-11-19)
‘Het onderwijs is de motor van groeiende kansenongelijkheid’, verzuchtte econoom Barbara Baarsma laatst in een interview in deze krant (O&D, 20 september). Keer op keer laat onderzoek zien dat de schoolkeuze op ongeveer 11-jarige leeftijd in het nadeel werkt van leerlingen die meer tijd nodig hebben om het niveau te bereiken dat past bij hun mogelijkheden. Dat is verspilling van talent. Vaak is taalachterstand de oorzaak. ‘We zouden leerlingen niet zo snel in een hokje moeten stoppen’, is een veelgehoorde mening.
Je zou dus denken dat directeuren en bestuurders massaal overgaan tot langere brugperiodes waar geen of minder selectie vooraf plaatsvindt. Het tegendeel gebeurt. Ouders van potentiële havo/vwo-leerlingen vrezen dat brede schoolklassen niet gunstig zijn voor hun kind en zijn zeer gewild bij directeuren, ‘status’en ‘niveau’ zijn immers goed voor het imago. Dus aparte vwo-klasjes of ten minst aparte havo/vwo-klasjes.
Vanuit eigen schoolcarrière en als oud-docent VO kom ik tot een geheel andere conclusie dan beide schooldirecteuren en Barbara Baarsma, namelijk dat deze geciteerde opvattingen allemaal modellenwerk is en dus te technisch-organisatorisch gedacht. Mijn schoolcarrière verliep uiterst moeizaam want gebrek aan concentratievermogen en ik had een zekere leesblindheid dat tegenwoordig dyslexie wordt genoemd; in mijn jeugd onbekend. Maar met mijn innerlijke gedrevenheid heb ik die handicaps zelf overwonnen omdat ik een uiterst nieuwsgierig kind – en later volwassene ben geworden.
Daarom schrijf ik hier uit eigen ervaring dat een traag leerproces op school en vervolgopleiding nog niets zegt over je latere arbeidscarrière want het is met mij goed geëindigd en ben nu als pensionado bezig aan mijn eerste boek en hier op deze plaats eindeloos veel blogs aan het schrijven.
Het leven in de zin van een levensloopvoorspelling is dus volkomen onmogelijk en daar waar ik een ‘slechte’ middelbare scholier was die met hangen en wurgen zijn diploma behaalde, hoop ik in de nabije toekomst meer dan één boek op mijn naam te hebben geschreven. De schoolcarrière en ‘achterstanden’ in het onderwijs zeggen dus niets. Zo goed als ‘diploma-loze’ schoolverlaters ook perfecte ondernemers kunnen worden.
(…)
https://krant.volkskrant.nl/titles/volkskrant/7929/publications/810/articles/1040789/25/1