Jesse is behalve een ‘bloedfanatiek politicus’ ook iemand die te laat beseft dat zijn droom in duigen viel #trouw #politiekbestel @groenlinks

Tags

informatie

‘Jesse’ laat vooral een bloedfanatiek politicus aan het werk zien (Nicole Besselink, nederland/Trouw, 5 september)

DOCUMENTAIRE | De publieke omroep wilde er na commotie over de onafhankelijkheid van de maker niet meer aan, dus ging de film ‘Jesse’ over GroenLinks-leider Klaver gisteren in première in 18 filmzalen.

# Zijn gezicht geeft geen kik bij het horen van de exitpoll, murw hoort hij hoe zijn moeder tegen hem zegt dat hij tevreden mag zijn. Klaver heeft de zetels dan al opgeteld en beseft dat zijn gedroomde centrum-linkse kabinet er van z’n lang zal z’n leven niet gaat komen’.

Het is logisch dat het campagneteam ‘natuurlijk’ uitgaat van een grote winst van GL en het ideaal van de grootste op links te worden, maar dat het electoraat desondanks naar rechts blijft verschuiven, zoals de trend al eerder liet zien, blijkt pas een vervelende consequentie te hebben als tijdens de formatie geen plan-B blijkt te bestaan: dat de formatie wat anders is en anders gespeeld moet worden dan de campagne zelf. De informatiefase laat zien dat onderhandelingen een volkomen andere behendigheid en vaardigheid is dan het vermaken van het electoraat: wat is wisselgeld en hoe houd je je staande als kleinste onderhandelaar. En dus de onvermijdelijkheid van een centrum-rechts kabinet; het noodscenario van de PvdA in 2012 doemt levensgroot op. En dus blijkt hoe ook Klaver vastzit aan die ‘historische’ praktijk en voor zichzelf niet tot de ‘innovatieve’ brille kan komen van een blijvende (en duurzame) serie van ‘meeting-ups’ om zijn fractiestandpunten te verdedigen. Hij laat zich klaarblijkelijk inpakken door de oude gestaalde kaders in zijn partij. En dus ging Jesse onderuit en de vraag is of hij zich daarvan kan herstellen. Ik ben pessimistisch omdat het politieke formatiespel daarmee nog nooit ervaring heeft opgedaan. ‘Foutje, bedankt!’

https://www.trouw.nl/home/-jesse-laat-vooral-een-bloedfanatiek-politicus-aan-het-werk-zien~a3ceefa1/

 

Advertisements

Aanvullende opmerkingen over mislukte informatie vanuit verslag @Trouw #mislukte-informatie @jesseklaver @tweedekamer

Tags

mislukte informatie

‘GroenLinks is nu al invloedrijker dan ooit’ (Bart Zuidervaart, nederland/Formatie na de breuk, Trouw, 18 mei)

Jesse Klaver stuurt mensen die vluchten voor oorlog niet weg (Trouw-online)

# “In onze politieke cultuur besmeur je elkaar niet. Ik ga geen kwaad woord spreken over de andere partijen. Sorry. Wat ik wel kan zeggen: informateur Schippers zei netjes dat het soms knetterde aan tafel. Dat heeft ze beleefd geformuleerd.”

Dit mag een nieuwsfeit worden genoemd als de informateur zich gedwongen zag zo ‘beleefd’ haar woorden te formuleren. Dat betekent ook dat deze onderhandelingen toch minder ‘vrijblijvend’ waren dan het publiek vermoedde. En zo zie je maar dat meer openbaarheid alleen maar winst oplevert. Wat de uitdrukking ‘beleefd geformuleerd’ niet teweeg kan brengen!

# In algemene zin vertelde Klaver daarover: “Het individuele recht op asiel moet gewaarborgd zijn. Mensen die vluchten voor oorlog sturen wij niet weg.” Het leverde hem een klaterend applaus op.

Wat heeft een ‘klaterend applaus’ voor zin als dat geen praktisch effect heeft. Met andere woorden: ‘wie stuurt oorlogsvluchtelingen weg’, behalve PVV en de rabiate rechtse FvD zoals we die nu hebben leren kennen. Het druist ook tegen de internationale wetgeving in, en dus was dat via ‘tussenstappen’ een oneindig debat geworden. En bij te harde opstellingen van VVD en CDA had dat publicitair uitgespeeld kunnen worden. Want waar dit publiek in het Paard van Troie geen rekening mee hield was dat de EU al meer dan alle overige werelddelen aan vluchtelingen heeft opgenomen; bij wijze van spreken had alleen de EU ‘recht van klagen’ vanwege het gebrek aan medewerking en hulpvaardigheid van andere continenten. Dat was dus te gemakkelijk applaus voor Klaver, die dit zonder meer beter had moeten uitspelen.

Jammer voor hem dat er geen publieke camera’s in de vergaderzaal aanwezig waren. Want dan had hij bij het juiste tegenspel het pleit kunnen winnen. VVD en CDA zijn veel gemakkelijker schaakmat te zetten dan Klaver zelf dacht. En dan nog een bijkomstig aspect na het Kamerdebat van gisteren: de SP heeft dus niet in de gaten dat zijn appel op het CDA om met de SP en zonder VVD in zee te gaan met nieuwe onderhandelingen, even amateuristisch was als zijn eigen rol tijdens deze afgelopen onderhandelingen. Een SP-leider had moeten weten dat zijn smeekbede aan Buma zinloos was met de CDA-strategie om VVD rechts te passeren. Dus hoe dom kun je zijn als SP om dat niet in de gaten te hebben.

# Klaver gebruikte de avond ook om te verkondigen dat de ‘beweging’, zoals hij partij graag aanduidt, eigenlijk nog in de kinderschoenen staat. Volgend jaar zijn de gemeenteraadsverkiezingen en dan wil Klaver opnieuw toeslaan. “We zijn nu al groter en invloedrijker dan ooit.”

Dat Klaver zijn partij aanduidt en erkent als ‘eigenlijk nog in de kinderschoenen staat’ getuigt van de broodnodige nuchterheid die hij mét zijn partij zo hard nodig heeft. Maar… dan moet hij zijn oude denken, zoals dat uit de laatste zin klinkt “We zijn nu al groter en invloedrijker dan ooit”, laten varen, want dat geldt alleen voor de oude politieke verhoudingen en als hij die aan de onderhandelingstafel niet weet uit te buiten, dan houdt alles op. Nieuw realisme betekent simpelweg dat je nooit uit eigen beweging opstaat en wegloopt. Dat zijn de nieuwe spelregels die in deze reeks van onderhandelingen geopenbaard worden.

# Maar op het Binnenhof past hem op dit moment bescheidenheid. De Kamerverkiezingen winnen is wat anders dan de formatie winnen. Of Klaver denkt dat GroenLinks op enig moment terugkomt aan de formatietafel? “It ain’t over till the fat lady sings.”

Klaver kan die hoop alleen blijven koesteren als anderen de fouten maken die hij nu zelf heeft gemaakt en in het oude stramien van denken verankerd blijven zitten. En dat is in ons verkalkte politieke systeem – met overigens wel een Kamer die gezegend is met een briljant Reglement van Orde die iedere chaos smoort – garant staat voor snelle nieuwe fouten van nieuwe onderhandelaars, maakt het alleen lachwekkend omdat Italiaanse toestanden dreigen in ons eigen parlement. Wie had dat ooit gedacht, want ons motto luidde: onze democratie is beter dan in andere landen, waarbij vooral België altijd een mikpunt van homerisch gelach was.

https://www.trouw.nl/home/jesse-klaver-stuurt-mensen-die-vluchten-voor-oorlog-niet-weg~afda3834/

De nieuwe regels van het formatiespel luiden dat politieke principes ongeldig zijn geworden vanwege het gefragmenteerde politieke veld @volkrant #mislukteformatie #GLdusuitgeschakeld @jesseklaver @tweedekamer

Tags

mislukte informatie

Jesse Klaver voelt zich ‘goed klote’ (Raoul du Pré, Ten eerste/de Volkskrant, 18 mei)

Als de GroenLinks-leider één ding heeft geleerd van het mislukte formatie-avontuur, dan is het dat de partij nog groter moet worden. Klavers boodschap tijdens zijn jongste meet-up: ‘Onze idealen zijn te mooi voor de zijlijn.’

# Veel vragen zijn er in de achterban over de achtergronden van de formatiebreuk. Maar Klaver lijkt in elk geval het juiste breekpunt te hebben gekozen om zich hier te kunnen verantwoorden. Nee, hij gaat geen kwaad woord over VVD en CDA spreken, maar dit wil hij toch kwijt: ‘We moeten een realistisch asielbeleid voeren. Maar het recht om te vluchten moet gewaarborgd zijn. Wij sturen mensen die uit de oorlog vluchten niet weg. Daar stonden wij voor 15 maart voor en nu nog steeds.’ Een guller applaus zal hij vanavond niet krijgen uit de zaal.

Omdat iedere fractie zulke overwegingen in huis heeft, heeft deze redenering geen geldigheid meer want het gevolg is dat iedere grens een uitsluiting van deelname betekent. Dat zijn nu de nieuwe politieke wetten geworden, zonder dat de Kamermeerderheid daarover besloten heeft. Dat kán ook niet vanwege de ‘beroemde’ ongeschreven regels en wetten. Maar Klaver is de eerste die hiervan de gevolgen ervaart en hij had zijn denkknop moeten omzetten: alles is bespreekbaar geworden en dan maar eindeloos lang alles uitonderhandelen opdat er toch een pragmatisch compromis wordt gevonden.

‘Stap nooit op uit eigen beweging’, wordt dus het nieuwe motto want dat betekent het einde van eigen deelname aan de huidige onderhandelingen.’ En dus weer de volgende oppositieperiode. Dit vanwege de volgende overweging: geen partij of fractie heeft klaarblijkelijk de consequenties van deze nieuwe politieke ontwikkelingen (sinds Rutte2) overdacht.

We kunnen nu vanwege het versplinterde veld niet eindeloos blijven formeren vanwege de principiële bezwaren van de ander. Blijven de onderhandelaars blind voor deze nieuwe feiten, dan zullen de onderhandelingen voor de (nabije) toekomst met publiekscamera’s worden afgehandeld, zoals bij openbare zittingen van parlementaire enquêtes, waarover ik gisteren al schreef. Want wat dat bij die enquêtes de gewoonste zaak van de wereld is, is er geen – behalve het simpele gebruik ervan in het verleden – argument om dat niet toe te passen op formatieonderhandelingen. Dan kan het publiek zich een oordeel vormen van die gesprekken die namens het electoraat aan tafel zitten, en is er geen intermediair als journalistiek meer nodig om het publiek op de hoogte te houden.

Jesse Klaver voelt zich ‘goed klote’ na formatie-avontuur © ANP

De teleurstelling is voelbaar, bij hem en in de zaal

De wolken van ‘het moment’ zijn voorbij en de realistische nuchterheid is weer aan de orde van de dag. Daarmee zullen ook de grootste idealisten op dit toneel rekening mee moeten houden.

# Nog maar nauwelijks was deze week bekend dat Klavers formatiepoging met VVD, CDA en D66 was mislukt, of de partij boekte het Haagse Paard van Troje om verantwoording af te leggen aan de kiezers. De kiezers, niet persé de partijleden – dat onderscheid wil Klaver ook na de verkiezingen blijven maken in zijn streven naar een beweging die veel verder reikt dan de gestaalde kaders van GroenLinks. Ook daarom is de setting gewoon weer een popzaal, waar het publiek staand samendromt voor het podium. Prince en Pearl Jam stonden hier ook.

Ik behoor zelf dus ook tot die categorie ‘niet persé partijleden’ maar ik maakte al gebruik van dit sociale medium om mijn commentaar op de lopende gebeurtenissen te geven. En dat blijf ik nu doen opdat de politiek het bewustzijn zal ontwikkelen dat ze op hun vingers worden ‘gekeken’, dat alles (nauwkeurig) gevolgd wordt en dat over alles verantwoording zal moeten worden afgelegd.

# Er zijn toch nog zevenhonderd belangstellenden komen opdagen op deze snikhete lenteavond. Zij horen Klaver welwillend aan als hij vertelt hoezeer hij zijn best heeft gedaan aan de onderhandelingstafel. Maar de teleurstelling is voelbaar, bij hem en in de zaal. Voor de verkiezingen vroeg Klaver de kiezers zonder blikken of blozen om zijn beweging de grootste te maken op 15 maart (‘Samen gaan we meer doen dan we ooit hebben gedaan’), nu wordt het waarschijnlijk weer gewoon de oppositie. En afwachten hoeveel de ChristenUnie gaat doen.

Wat was ik trots op 15 maart — Jesse Klaver

Inmiddels verleden tijd, want zelf nieuwe randvoorwaarden scheppen (omdat de oude niet meer voldoen), betekent ook daarbij meer professioneel denkwerk inbrengen. Geen principiële blokkades kortom, maar tegenover toegeven ook meer eisen stellen op andere dossiers.

# Dat doet pijn, erkent de partijleider, want niet eerder had GroenLinks een kans als deze om zich te ontworstelen aan het imago van de getuigenispartij die gelijk hebben prefereert boven gelijk krijgen. ‘Wat was ik trots op 15 maart’, zegt Klaver. ‘Een historische uitslag. Ik was trots op al die mensen die geloofden dat verandering mogelijk was. Maar dat was de campagne. Toen kwam het puzzelen.’ En na twee maanden alsnog de buitenspelval.

Die  veranderingen zijn en blijven ook mogelijk, maar dan als pluchezitter in de regering en niet als plucheklever. De naam Klaver garandeert dat dat van dit laatste nooit sprake zal zijn, wil hij zijn achternaam niet te grabbel gooien! Iedere partij moet dus vanaf deze formatieonderhandelingen andere verkiezingsprogramma’s gaan schrijven die gericht zijn op uitwisselbaarheid van thema’s, en niet op principiële stellingnames, die hooguit als preambule kunnen dienen. En dat kunnen de refo’s in ons politieke bestel (SGP en CU) zich aantrekken aangezien zij ook de waarheid – laat staan de absolute waarheid – in pacht hebben, waarvan iedere seculier overtuigd is. Maar bij dezen verklaar ik dit bekende uitgangspunt niet alleen voor ‘seculieren’ en mogelijk ‘humanisten’, maar ook voor buitenkerkelijk christenen, met hun innerlijke belevingsgezag. Daarmee houden de refo’s nooit rekening en die ‘principiële’ gronden zijn volstrekt onjuist.

# Kon dat echt niet anders, is de terugkerende zaal uit de vraag: ‘Dat immigratiebeleid waarom je wegliep, dat komt er nu toch. En wat je op andere terreinen wel had kunnen doen, gebeurt nu niet. In de oppositie bereik je hoe dan ook minder.’

Exact! Ik had het niet beter kunnen formuleren.

We konden niet verder. Als het enigszins had gekund, hadden we dat gedaan

Onjuist omdat Klaver nog niet voelde aankomen – dat er geen absolute ondergrenzen (meer kunnen) bestaan. Aangezien nu ook ChristenUnie in de gaten gaat – of zal gaan – krijgen dat ook hun idealen geen vrijbrief meer betekenen naar regeringsdeelname en datzelfde geldt ook voor D66, wordt het nu een kwestie van alleen die partijen aan de onderhandelingstafel die geen grenzen stellen en alles gaat uitruilen. Niet op pragmatische grond, maar vanwege zoals eerder gezegd het versplinterde politieke veld. Dat heeft consequenties. Al die 13 fracties in de Kamer zijn wel prima op zichzelf, maar wel met aangepaste spelregels.

# Klaver: ‘Dat is precies het dilemma. De duurzaamheidsagenda moet nu van start gaan. Daarom waren we bereid compromissen te sluiten. Maar niet alles is uit te ruilen. Dan kun je zeggen: zonder ons gaan ze toch ook wel door. Maar ik stap niet in een coalitie vanuit de motivatie om het beleid iets minder erg te maken. Er zijn grenzen waar we niet overheen willen gaan. Heel veel dingen kun je uitruilen. En sommige niet.’

Het oude denken klinkt hierin nog steeds door: ‘duurzaamheidsagenda moet nu van start gaan. Daarom waren we bereid compromissen te sluiten. Maar niet alles is uit te ruilen.’ Onjuist Jesse, want zeker het laatste – ‘niet alles is uitruilbaar’ – is vanaf heden alleen in abstracto juist, maar niet in de praktijk. Dit waren de principes uit het verleden, in het oude denken, terwijl de nieuwe realiteit best wel eens zou kunnen uitwijzen dat ‘nieuw voor oud’ veel beter kan zijn. Waar getuigenispartijen altijd als ‘Don Quichottes’ (zo ook de SP) opereerden, daar moet nu gedacht gaan worden in mondiale verhoudingen en dat was vroeger niet zo. En zeker met het grote bedrijfsleven zoals sinds kort als ‘breder draagvlak’, wordt die factor nu genegeerd. Kortom, de GroenLinksachterban moet nu ook volwassen worden.

# Zowaar onthult hij na twee dagen stoïcijns zwijgen iets van de concessies die hij bereid was te doen. ‘In het klimaatbeleid is ons doel heel helder: zo snel mogelijk naar het Verdrag van Parijs. Maar de concrete maatregelen, daar zat ruimte. Het rekeningrijden (een wens van GroenLinks, red.) was voor andere partijen een springend punt. Daar was best een compromis mogelijk. Maar niet op alle punten. We konden niet verder. Als het enigszins had gekund, hadden we dat gedaan.’ En nog maar een keer voor alle duidelijkheid: ‘Er is een principiële ondergrens.’

Geen ‘springende’ punten meer en geen ‘principiële’ ondergrens, want dat werkt niet meer. Nu wordt in de praktijk van het meeregeren gevraagd om zwaardere concessies op andere thema af te dwingen, zodat er in het publicitaire naspel een evenwichtige balans ontstaat.

Onze idealen zijn te mooi voor de zijlijn

Dit soort uitlatingen kunnen ook opgevat worden als eigendunk en dat levert een riekende indruk naar andere partijen! Dus de strategie voor de toekomst aanpassen na de gemaakte fouten van dit moment. Een debatcultuur intern ontwikkelen waarbij partijgenoten de rol van ‘tegenpartij’ kunnen spelen en daadwerkelijk verwoorden. Een socratisch gesprek leren voeren.

# Het uitzicht op de Trêveszaal is voorlopig verdwenen, de hoop daarop niet. Want de beweging, zegt Klaver keer op keer, die gaat dóór en zal groter moeten worden. Het is de belangrijkste les die hij heeft getrokken: een van de redenen dat hij nu niet meer aan tafel zit en Rutte en Buma nog wel is het gebrek aan massa. GroenLinks kon makkelijk worden ingeruild.

Een beweging wordt alleen maar groter als aan de juiste randvoorwaarden wordt voldaan.

# ‘Het laat zien hoe belangrijk het is om een grote partij te zijn als we de machtsbalans in Den Haag echt willen laten doorslaan. Onze idealen zijn te mooi voor de zijlijn. Die moeten op het hoofdveld spelen.’

Alleen een grote partij en dus kwantiteit zal geen doorslaggevende rol (kunnen) spelen, want dat bewijst PVV. Het gaat ook om kwaliteit van argumenten. Die waren in het besluit van Jesse om terug te treden, niet aanwezig, zoals ik hierbij heb geprobeerd duidelijk te maken. ‘Oude’ argumenten zijn immers geen kwalitatieve juiste argumenten meer.

http://www.volkskrant.nl/binnenland/jesse-klaver-voelt-zich-goed-klote-na-formatie-avontuur~a4495561/

GroenLinks blijkt z’n hand te hebben overspeeld @JesseKlaver @GroenLinks @VVD @CDA @D66

Tags

informatie

Hand overspeeld, Vandaag, de Telegraaf, 05:30

Den Haag –  Het vastlopen van de formatie komt op het conto van GroenLinks. Dat valt bij VVD, CDA en D66 te horen nu de coalitiebesprekingen onder leiding van informateur Edith Schippers zijn mislukt. De PvdA, de SP en de ChristenUnie komen nu in beeld als mogelijke coalitiepartners. Ook de PVV steekt zijn vinger op.

Het ging aan de onderhandelingstafel mis op het migratiebeleid. Meerdere aspecten daaraan bleken onoverbrugbaar voor de vier.

GroenLinks moest naar verluidt niets hebben van het idee om vergelijkbare deals te sluiten zoals eerder met Turkije, waardoor migranten niet verder naar Europa kunnen doorreizen.

Een betrokkene rept van een totaal andere benadering van VVD en CDA enerzijds en D66 en GroenLinks anderzijds. De eerste twee partijen richtten zich op het beperken van de komst van migranten, de andere twee richtten zich juist op de opvang ervan. GroenLinks zat hier het felst in en zou met zijn eisenpakket zelfs D66 zijn kwijtgeraakt. Voor GroenLinks wacht nu de oppositie, want de drie andere partijen kijken al naar een nieuwe kandidaat als vierde coalitiepartner.

Als dit waar is en de Telegraaf juist is geïnformeerd, dan heeft GL alleen al door ‘hier het felst in zou zitten’, al ongelijk, want een onjuiste houding tijdens onderhandelingen. Hier breekt het amateurisme kortom GL weer op, het risico dat je altijd loopt met idealisme aan de onderhandelingstafel. Dat werkt niet; rationeel de argumenten wikken en wegen is de enige juist houding tijdens onderhandelingen en die ervaring heeft GL nog nooit opgedaan, zoals nu pijnlijk duidelijk wordt. Weer een lesje geleerd GroenLinks![1] De volgende keer beter.

Dinsdag buigt de Tweede Kamer zich over de vraag hoe het nu verder moet. Mogelijk wordt er opnieuw een verkenner aangesteld.

http://www.telegraaf.nl/binnenland/28168936/__Formatie__Klaver_overspeelt_hand__.html?utm_source=telegraaf-gesprekvandedag&utm_medium=email&utm_campaign=20170516091501_gesprekvandedag&utm_content=telegraaf_gesprekvandedag&utm_term=&EMAIL_SK=SK952730

[1] Zie mijn blog van vanochtend: https://aquariuspolitiek.wordpress.com/2017/05/15/rutte-mislukken-formatie-is-jammer/?preview_id=5704&preview_nonce=04da030432

https://aquariuspolitiek.wordpress.com/2017/05/16/bewijs-dat-gl-zich-te-gemakkelijk-uit-onervarenheid-heeft-laten-piepelen-is-snel-geleverd-informatie-gl-deregt_%e2%80%8f-regt58-d66-vvd-cda/

Bewijs dat GL zich te gemakkelijk – uit onervarenheid – heeft laten piepelen is snel geleverd #informatie @GL @deregt_‏ @regt58 @D66 @VVD @CDA

Tags

informatie

Jesse Klaver schreef als excuus voor de mislukte formatiepoging van verkenner/informateur Schippers de volgende vooral vage – en naar mijn smaak te vage – verklaring op zijn Facebookpagina:

• Een eerlijker, duurzamer en empathischer Nederland. Dat was de inzet van GroenLinks in de onderhandelingen voor een nieuw kabinet. Dat is waarvoor we campagne hebben gevoerd.

We wisten van te voren dat de verschillen groot waren. Met name op het terrein van ongelijkheid, klimaat en vluchtelingen. We hebben oprecht geprobeerd er uit te komen met elkaar. Ik wil mijn collega’s van VVD, CDA en D66 bedanken voor de open houding waarmee ze hebben geprobeerd de verschillen te overbruggen. Maar helaas is het niet gelukt.

Onze inzet was verandering. We willen de inkomensverschillen verkleinen, het meest ambitieuze klimaatbeleid en een humaan vluchtelingenbeleid. Op dat laatste bleken de inhoudelijke verschillen uiteindelijk te groot.

Onze strijd voor verandering gaat door. We zullen ons blijven inzetten voor een eerlijker, empathischer en menselijker Nederland. Of dat nu in het kabinet is of daar buiten.

We gaan kijken hoe we zo snel mogelijk een Meetup kunnen organiseren. Ik houd jullie op de hoogte.

Toen ik op radio1 hoorde dat ‘migratie’ het breekpunt was geworden vermoed ik dat dit mogelijk werd door vanwege de inzet was ‘humaan vluchtelingenbeleid’, dus migratie waarop de onderhandelingen zijn gestrand. Ik ben dus benieuwd naar de inzet van GL vooral op het punt van  ‘geven en nemen’ als het centrale kenmerk waar onderhandelingen altijd om draaien. Waar precies heeft GL ‘gegeven’, dus terughoudend is geweest in haar overmatig aanwezige idealisme, terwijl ze tijdens de campagne al wisten dat dit in ons versplinterde land dat steeds rechtser wordt, erg moeilijk verwezenlijkbaar is. Want met ‘humaan’ vluchtelingenbeleid aan tafel met rechtse VVD en CDA, en ook ‘het meest ambitieuze klimaatbeleid’ is het vanzelfsprekend noodzakelijk een kwestie van ‘minderen’, op het rempedaal trappen, om aan de anderen tegemoet te komen. Ben dus benieuwd waar GL concessies heeft gedaan aan de anderen.

Waarom vind ik dat GL deze onderhandelingen niet slim heeft aangepakt en zou ik als GL-stemmer boos zijn op de beide GL-onderhandelaars? De bovenstaande te vage verklaring is zoals gezegd nietszeggend. GL had het scherp moeten spelen want aan een dergelijke tafel wordt men geacht professioneel en hard te onderhandelen. GL had om deelname aan het kabinet te (kunnen) garanderen, twee prioriteiten moeten inslikken ten gunste van de derde. Waarschijnlijk en vanzelfsprekend het klimaat, maar omdat nu de migratie breekpunt is geworden, had daarop moeten worden ingeleverd om in ieder geval 1 ander hoofdthema veilig te stellen. Dan had men geschiedenis geschreven.

De essentie voor GL was om als junioronderhandelaar één winstpunt binnen te halen om daarmee publicitair alles binnen te halen en te verdedigen wat aan compromissen is uitontwikkeld. Dan is het genereren van publiciteit – beter dan Eimert van Middelkoop als eerste CU’er in Balkenende IV – uit te buiten. Dan had de achterband wat om trots op te zijn en nu is het waarschijnlijk (weer) oppositie geblazen vanwege dit soort onervarenheid. Je mag best een en ander inleveren om er als politicus aan de knoppen wat van te maken. dit heeft GL laten liggen en ik kan me het dus niet voorstellen dat dit in uiterste harmonie is verlopen. Weliswaar zijn er geen harde woorden gevallen, maar de vraag is nu of gebrek aan regeringservaring GL heeft opgebroken, dan wel of er alleen in de oppositie aan een verdere groei van GL gewerkt kan worden. De volgende deelnemer aan de onderhandelingstafel zal het wel uit zijn hoofd laten om af te haken en zich te laten inpakken. Klaver heeft dus ten aanzien van zijn eigen achterban geen waar leider getoond, alleen een goede stemmentrekker. In dit versplinterde klimaat benut je je schaarse mogelijkheden om écht iets neer te zetten, te presteren, beter dan nu gedaan is.

Ik ben dus afsluitend benieuwd naar de nieuwe verklaringen en toelichtingen van Jesse. Die moeten inhoudelijker zijn dat de Facebooktekst van – inmiddels – gisteren. N laat de partij GL hiervan geleerd hebben. Een grote verkiezingswinst levert ook een nieuwe verantwoordelijkheid op, namelijk onderhandelingen succesvol af te sluiten. Zicht op een eeuwige oppositie is er namelijk altijd al, maar op meeregeren niet.

‘Heikele dossiers komen op GL af’ @trouw #informatie @groenlinks #politiekbestel #rutte3

Tags

GL, informatie

Is GroenLinks al volwassen? (Nicole Besselink en Bart Zuidervaart, Katern de Verdieping/Trouw, 8 april)

KABINETSDEELNAME | Ruim vijfentwintig jaar na haar oprichting zit GroenLinks aan de onderhandelingstafel. Twee keer eerder was de partij in beeld om te regeren, even zo vaak liep het verkeerd af. Is GroenLinks inmiddels volwassen genoeg om mee te regeren?

# Hoewel GroenLinks als kleinste partij in de beoogde coalitie alleen maar meer heikele dossiers op zich af zal zien komen – van inkomensverdeling tot integratie – moet samenwerking in Den Haag kunnen lukken, denkt de Utrechtse fractievoorzitter Bekkers.

Omdat de thema’s inkomensverdeling en integratie al decennia in de koelkast zijn opgeborgen door de gevestigde politiek, zal het een dankbaar onderwerp zijn door de radicale democraten van GL om deze thema’s af te stoffen en eindelijk aan een doorbraak te helpen, waarmee GL zich onsterfelijk zal maken. Ook al betekenen beide thema moeilijke worstelingen waarbij vooral het conservatieve electoraat het zal laten afweten, maar de intelligentsia zal ermee gediend zijn.

En wat integratie betreft zal er een nieuwe formule en inhoud van de waarde rechtvaardigheid moeten worden ontwikkeld, waarmee de gehele samenleving gediend zal zijn en dus ook een perfect thema voor de deelname aan de coalitie. De partij zal ongetwijfeld genoeg specialisten in huis hebben om voor echte, vooral creatieve doorbraken te zorgen. We hoeven ons dus niet ongerust te maken.

(…)

# De vraag is of de achterban ermee uit de voeten kan. Het is een testcase: hoe volwassen zijn we?

Gelukkig heb ik al eerder – zie noten in vorige blog – beschreven welke fundamentele fout het PvdA-bestuur heeft gemaakt door de achterban niet – tijdens de rit van Rutte2 – voor te bereiden op het nieuwe politieke tijdperk van het versplinterde parlement, waardoor er nooit meer ‘zuivere’ linkse of rechtse coalities mogelijk zijn. De PvdA had dus vanaf die start van Rutte2 een serie cursussen moeten organiseren om de achterban en dus ledenbestand op deze ontwikkeling te ‘prepareren’, voor te bereiden op deze structurele verandering van ons politieke toneel. Dat is niet gebeurd en daarmee heeft de PvdA de ramp zelf over zichzelf afgeroepen. GL kan van deze dramatische les de vruchten plukken, door hun mission statement aan te passen en met deze nieuwe omstandigheden te leren omgaan door in werkgroepen na te gaan welke consequenties dit voor de partij zal hebben. Ik wens ze daarbij veel succes toe! Bewijst uw volwassenheid!, zo roep ik de partij toe. Ons land is ermee gediend. Geen verkiezingen om het jaar vanwege Italiaanse toestanden!

‘Mensen zijn ook niet goed toegerust voor grote vraagstukken’ @bureaudehelling @lotvanhooijdonk @groenlinks #deliberatievedemocratie

Tags

deliberatie, referendum

Interview met Lot van Hooijdonk: Het referendum is fastfood; deliberatie is slow politics (Socrates Schouten, de Helling, nr 1 2017, p.9)

‘Onze politieke kwesties worden steeds complexer en houden zich niet aan grenzen. Mensen zijn ook niet goed toegerust voor grote vraagstukken: veranderingen zijn moeilijk, rekening houden met de toekomst is moeilijk, korte-termijn-beloften zijn verleidelijk… zo zitten wij psychologisch in elkaar. De politiek volgt hierin steeds vaker de wegen van de marketing, wat tot brokken leidt. Het goede nieuws is dat het oerbrein ook haakjes biedt voor empathie en solidariteit. (…)’

Dit zijn juiste en waardevolle, maar vooral ook wijze uitspraken in deze wereld die geregeerd wordt door trends van de dag, die al dan niet de waan van de dag zijn, zoals in mijn opinie de waan van het Oekraïne-referendum. Maar wat is het ‘oerbrein’, dat ben ik nog nergens tegengekomen… en volgens mij zijn empathie (eigenschap) en solidariteit (waarde) gewone menselijke begripseigenschappen of waarden waarbij geen oerbrein aan te pas hoeft te komen. En, ‘haakjes bieden’, bedoel je daarmee uitgangspunten?

Ik vond het jammer dat het GL-congres het referendum heeft afgevoerd, want ik geloof heilig in referenda als het politieke besluitvormingsinstrument van de toekomst (zie op deze, mijn site bij de categorie ‘referendum’), maar dat wel veel beter georganiseerd en uitgevoerd via een compleet juiste wet, want daar schortte het aan in het genoemde referendum. Populisten gingen ermee aan de haal.

Een slotvraag: ik heb geprobeerd deze tekst op de site van bureaudehelling.nl te vinden, maar dat is me niet gelukt. Klopt dat, of zocht ik verkeerd?

Hartelijke groet, Jan Willem (partijloos)

Gelet op traditionele bezwaren van conservatieve partijen VVD en CDA tegenover milieu en klimaat is het pleidooi van Van Oord voor GL een fris geluid @trouw #outoftheboxdenken #ééndimensionaalversusmeerdimensionaal @tweedekamer

Tags

coalitievorming, klimaatverdrag, Milieu

Baggeraar Van Oord beveelt GroenLinks van harte aan (Koos Swartz, economie/Trouw, 22 maart)

ENERGIEBELEID | Van Oord pleit ervoor veel meer windparken op zee te bouwen. Eigenbelang is de baggeraar daarbij niet vreemd: het betekent meer offshorewerk.

Stelling: Alleen al deze positiebepaling van Van Oord zou VVD en CDA moeten aanspreken tijdens de huidige coalitievorming. Maar op de radio hoor je de achterban over het traditioneel wantrouwen bij beide partijen over de ‘geiten wollen sokken’ en ‘linnentasjes’ van GroenLinks. Angst is een slecht raadgever, maar het toont ook dat het nieuwe ‘imago’ van GL opgebouwd tijdens de campagne nog niet ingedaald bij de gevestigde orde. Weer een minpuntje voor die gevestigde orde dus, want milieu- en klimaatbeleid zijn onvermijdelijke dossiers geworden in dit nieuwe tijdperk. Ieder conservatief geluid is een bewijs dat de tekenen des tijds net verstaan worden. En dat geldt met name de achterban die naar rechts is afgegleden vanwege het groeiend populisme. Principeloze politiek blijft zo de heersende trend, maar blijft een nagel aan hun doodskist.

# Het gebeurt niet vaak dat bestuursvoorzitters van grote bedrijven publiekelijk uitgangspunten van GroenLinks loven en prijzen. Pieter van Oord, topman van baggerbedrijf Van Oord, deed dat deze week wel. ‘Ongelooflijk blij’ is hij met de ambities van GroenLinks op het gebied van energie.

Of het nu ‘Eigenbelang is (dat) de baggeraar daarbij – lees: daardoor gedreven wordt – is niet vreemd: het betekent meer offshorewerk’, en daarmee heeft de Trouw-redacteur volkomen gelijk. Daardoor wordt dus de spagaat van de klassieke achterban van VVD en CDA aan de kaak gesteld. Ook oud-minister Ed Nijpels gaf dezer dagen aan dat de milieuparagrafen van VVD en GL goed in te passen zijn in het nieuwe regeerakkoord. Het moet dus komende dagen duidelijk worden of de onderhandelaars in de coalitiebespreking vertrouwen hebben in de gezagspositie van Klaver naar zijn eigen achterban toe. Mocht het niet lukken dat vertrouwen door VVD en CDA op te brengen, is dat weer een sterk minpuntje aan hun adres. Dan is bewezen dat ze zijn blijven steken in het ‘oude’ politieke ééndimensionale denken van afgelopen decennia. Dan weet iedereen waar we aan toe zijn: blijven steken in de oude orde.

https://www.trouw.nl/home/baggeraar-van-oord-beveelt-groenlinks-van-harte-aan~afc57270/

Tekenend voor het amateurisme van GroenLinks dat de enige specialist moet vertrekken @fd #kieslijsten @GroenLiesbeth #proLiesbeth

Tags

GL, kieslijst

Een gebrek aan zichtbaarheid is wel het ergste wat je als politicus kan overkomen (Alexander Weissink, Nieuwsweek/fd, 26 november)

https://fd.nl/Print/krant/Pagina/Nieuwsweek/1177243/een-gebrek-aan-zichtbaarheid-is-wel-het-ergste-wat-je-als-politicus-kan-overkomen

Als buitenstaander van de GroenLinksintriges, maar als toeschouwer die genoot van de inbreng van Liesbeth als de enige Kamerlid, die de ambtelijke energiespecialisten van minister Kamp kon verslaan, is er geen grotere woede mogelijk over een fractie die na de donkere jaren van voorheen de fractie als geheel niet in takt kon laten – want de enige logische stap – en om dan maar een naam te noemen: Bram van Ojik terughaalt in plaats van Liesbeth op de lijst te houden. Wat een puinhoop wordt dit GL van Jesse, die de grootste blunder uit zijn carrière heeft gemaakt, want hij als enige is hiervoor verantwoordelijk. Bahhh… Noem mij dus nooit meer de naam van Klaver, want die jongensachtige branie is nu zelf doorgeslagen. Zo is dat en niet anders.

Marike Stellinga heeft deels gelijk maar ook deels ongelijk met haar beschrijving van valse karikatuur van Jesse Klaver #nrc #denhaag #nieuwelan #oudegarde @jesseklaver

Tags

Den Haag, GL, JesseKlaver

De valse karikatuur van Jesse Kalver (Column Marike Stellinga, Katern Economie/NRC Handelsblad, 27 juni)

Jesse Klaver maakt van zijn politieke tegenstanders een stelletje Neanderthalers

‘Klaver loopt al lang mee op het Binnenhof en weet vast zelf ook wel dat hij overdrijft. Hij schetst een valse karikatuur. Hij zegt: de overheid mag best activistisch zijn. Hij doet alsof hij daar niet bang voor is en andere politici van de middenpartijen wel. Maar de overheid is al activistisch. Op tv noemde Klaver het voorbeeld van de pakjes sigaretten. “Als ik aan iedereen hier sigaretten uitdeel, is dat goed voor de economie maar slecht voor onze gezondheid.” Ja Jesse, en daarom is belasting op de pakjes immens en staat er in koeienletters op ROKEN IS DODELIJK. Dit soort inzichten hebben je collega’s in de politiek ook al een tijdje.’

Grappig is dat: ‘Klaver loopt al lang mee op het Binnenhof’. Dat lang meelopen is betrekkelijk, aangezien dat ruim vijf jaar is. Maar vijf jaar geldt dus vandaag de dag al als een soort veteraanachtig uithoudingsvermogen. Indirect is dat wat langer vanwege zijn lidmaatschap van de SER, maar het typerend hoe snel iemand aangemerkt wordt als ‘lang ergens meelopen’.

Maar tot de kern komen we pas met een tweetal punten dat noch door Stellinga, noch door Klaver worden genoemd als het om de politieke cultuur (‘Neanderthalers’) en activistische overheid (rookbeleid) gaat. Klaver is op dit moment het uitgesproken voorbeeld van iemand die meer elan en idealisme in de politiek wil brengen, en roept daarbij JFK en Obama aan. Dat is volkomen terecht, maar de vraag is hoe lang Klaver dat volhoudt. Nu als jonge en getalenteerde politicus is het een uitgelezen moment om je zo te profileren als nieuw verkozen fractievoorzitter en het is niet niks als je de jongste ooit in de parlementaire geschiedenis bent ingegaan.

Maar die frisheid en dat elan moeten worden volgehouden. Daartoe zou hij best eens in staat kunnen zijn, maar dan op veel gedegener basis dan de beelden van De Balie-rede toonden. Inderdaad te veel van papier gelezen en geen juiste dictie. Veel te snel sprekend en daarmee vervalt hij geheel in dezelfde fouten als zijn collegae in de Kamer. Zo hou je het dus niet lang vol en zeker niet als je geconfronteerd wordt met onverwachte vragen. De basis van de Balie-rede kan goed dienen als uitgangspunt om de politiek goed op te schudden, maar daar moet vervolgens nog behoorlijk aan gesleuteld worden om de nieuwe visie goed tot ontwikkeling te brengen en dat betekent duurzaam en voldragen te maken. Daar schort het nog aan. Zijn komende boek zal ik met grote belangstelling lezen en er commentaar op geven.

Het voorbeeld van een activistische overheid in de vorm van rookbeleid is door Stellinga is goed gekozen, maar als ik de interviews van Klaver goed heb gevolgd, ben ik erg benieuwd wat voor financiële consequenties dat activistische beleid van de overheid betekent; gaat betekenen. Niet dat ik nu op de boekhouderstoer ga, integendeel, maar ik wil weten van Klaver, wat van de bezuinigingen uit de afgelopen jaren wordt – of dient te worden – teruggedraaid en hoe dat budgettair wordt ingekleed, aangezien we wel binnen de begrotingsnormen van 3% moeten blijven. Inzicht op dat punt moet naar buiten worden uitgedragen, want dan pas ben je transparant en eerlijk bezig, in tegenstelling tot de geheimtaal en warrige boekhoudersformules – procenten en procentpunten – op het Binnenhof. ‘Moeten blijven binnen de 3%’ kan op tweeërlei wijze worden opgevat: a. dat je het geheel met die 3%-norm eens bent en b. daarmee niet eens bent en naar bijvoorbeeld 4% (en dus veel socialer beleid binnen de EU) wil, zal dat geagendeerd moeten worden voor de toekomst op de EU-agenda, als die dat toelaat na afloop van de Griekenland-crisis; welke volgend crises volgen nog? Maar zeg daar dus wel iets over als je een grote jongen bent.

En dit geldt niet alleen voor Jesse Klaver, maar ook voor alle andere linkse partijen, die zich in de afgelopen jaren sterk hebben afgezet tegen alle bezuinigingen. Of zijn zij ook op de Griekse Syriza-toer, dat alles teruggedraaid moet worden? Over rechts kunnen we in dit verband kort zijn, want geen discussie waardig: neoliberalen van uiteenlopend snit zijn – op verschillende wijze – allemaal voor een minimale overheid en daarom zijn de allemaal feitelijk anachronistisch bezig, opvattingen die in het museum thuishoren. Want rechts wordt het wel erg gemakkelijk gemaakt door de oppositie die nog geen agendering van rechtvaardige inkomens(verdeling) eist en de hogere inkomens niet zwaarder worden belast waardoor socialer beleid kan worden gevoerd. Links is dus dezelfde puinhoop als rechts.

Kortom, Klaver is een verademing zoals het zich nu laat aanzien, maar hij kan net als Obama gemangeld worden door zijn politieke en ideologische tegenstanders en op die wijze vermalen worden. hij kan alleen maar slagen in deze missie als hij zich voortreffelijk zal voorbereiden en intuïtief aanvoelt hoe hij dan aanpakt en ook het juiste netwerk heeft van kritische specialisten om zich heen, want anders lukt het dat van zijn levensdagen niet. Zoals het Obama niet is gelukt met alle parlementaire tegenwerking, zo ook zal Klaver falen in wat dan achteraf als naïef idealisme kan worden bestempeld. Wijsheid komt immers pas met de hogere leeftijd – niets geen jarenlang ‘meelopen’ Marike! – en velen voor hem waren ook snel opgebrand. Zijn wetenschappelijk bureau van GL zal hij hard nodig hebben als sparringpartners.