‘Wij Grieken wijzen altijd naar een ander. We zijn nog niet rijp’ (Marc Leijendekker, Buitenland/NRC Handelsblad, 4 augustus)
Griekenland | De Grieken lijden ook psychisch zwaar onder de aanhoudende crisis. Psychiaters schetsen van portret van een radeloos volk; hoeveel geld verdween er van Griekse rekeningen?
# Grieken houden wel van een revolte, maar bereiden zich niet voor op wat er na zo’n revolutie moet gebeuren. Er is geen plan. Het is altijd tégen de ander. Door al de oorlogen uit het verleden, door al het verraad, zijn mensen erg defensief. Hoe kun je er nu als land uit komen als je steeds met jezelf in conflict bent?”
# Met hetzelfde voorbehoud als Gkiastas ziet Peppou [beiden psychiaters, jw] ook een aantal gemeenschappelijke Griekse trekken. “Als je mij vraagt naar een psychologisch profiel van Griekenland, antwoord ik: het land is niet rijp. We lijken soms wel een groep adolescenten. In Griekenland geven we bijna altijd de schuld aan anderen, in plaats van zelf een oplossing te verzinnen. Het is natuurlijk zo dat Europa ons geld heeft gegeven om daarmee zijn eigen banken heeft willen redden, maar toch: als we zelf onze financiën op orde hadden kunnen brengen, hadden we geen probleem gehad.”
# Een andere karakteristiek, volgens Peppou: “We zijn hulpeloos en hopeloos, en dan word je emotioneel. we zijn impulsief. We willen tegenstrijdige dingen, zoals in de eurozone blijven zonder door te gaan met bezuinigingen. We hebben niet het vermogen door te denken, en kennen weinig zelfkritiek.”
# De geestelijke gezondheid van de Grieken is niet geholpen met de opstelling van premier Tsipras, vindt Peppou. “De regering zegt A en doet B en zegt dan dat dit nu eenmaal bij democratie hoort. Al die gemengde signalen, die tegenstrijdige boodschappen vergroten de angst en de verwarring. Tsipras doet alsnog er een magische oplossing is. Maar ik merk bij mijn patiënten dat wie de crisis niet ontkent maar zich aanpast, er veel beter uit komt.”
# Maar ook hij constateert een enorme verwarring, die vaak leidt tot scepsis. In zijn ogen is Europa daar medeschuldig aan. “Europa heeft een heleboel geld naar ons laten stromen. Het is zomaar binnengekomen. Als je gratis geld krijgt van de bank, stel je geen vragen. En nu krijgen we te horen dat het moet worden terugbetaald. Dat heeft iets ongerijmds.”
Dit laatste is logisch, maar dan ook alleen in een politiek en economisch uiterst naïef land, waar men geen benul heeft van de moderne hoogindustriële samenleving. Maar omdat Griekenland dat niet is, kun je de bevolking dat niet kwalijk nemen. Maar wel de politieke elite, die zowel in het heden en in het verleden, geen politieke vorming heeft meegegeven aan de bevolking. Maar vanuit een corrupt politiek bestel valt er zoiets ook niet te verwachten. Vanuit de instituties is er waarschijnlijk ook geen controle uitgeoefend.
We kunnen niet anders dan concluderen dat het triest is dat grootverdieners het land allang hebben verlaten en dat de sociaaleconomisch zwakke inkomenscategorieën de scherven moeten oprapen. Alleen daarom zou het niet meer dan redelijk zijn om Griekenland een Marshallplan aan te bieden, want dat is nog de enige optie om het land economisch te redden en daarmee ook de EU.
AquariusPolitiek 