De deur voor de kabinetsformatie en het stukje toekomst dat erachter te zien was (Column Frank Heinen, Ten Eerste/de Volkskrant, 6-5-24)
(…)
Het woord ‘rechtsstatelijkheid’ viel nog weleens in een analyse, maar steeds vaker op de toon waarop het op een familieverjaardag over de postzegelfraude van oom Frans gaat: zo terloops dat je het de volgende keer misschien wel helemaal kunt weglaten.
Meer woorden zullen in de hoofdlijnenhakmolen verdwijnen. Geen plaats voor ‘ruimhartig’, voor ‘opvang’, voor ‘ballet’. ‘Solidariteit’, zeker in combinatie met ‘internationale’, had het al langer zwaar. ‘Persvrijheid’ zal het wel overleven, maar niet als iets wat aandacht behoeft. Meer als een monument waarvan je als minister van Justitie of leider van de grootste partij gerust kunt zeggen dat je geen idee hebt waarom het er nog staat, en dan verbaasd zijn als er een dag later wat hooligans tegenaan staan te pissen, totdat ze tot hun enkels in hun vrijheid van meningsuiting staan.
*Dat persvrijheid zeker zal overleven leidt geen twijfel, maar bijna niemand weet waarom. Terwijl dagelijks op alle media getuigenissen te beluisteren zijn hoe het onderwijs en het algemene spraakgebruik hollend achteruit gaan; en dat geldt zeker ook voor de journalistiek omdat algemene ontwikkeling bijna geheel verloren is geraakt. Je hoeft journalisten helemaal niet meer te vragen om een uitleg van de parlementaire werkzaamheden aangezien dat inzicht nagenoeg geheel ontbreekt. Maar dit terzijde. Belangrijk is om te beseffen hoezeer inmiddels hele bevolkingsgroepen en generaties zozeer zijn opgevoed met alleen sociale media en dus digitale techniek dat een nieuwe fundamentele kwestie aan de orde is: kranten – en zeker papieren exemplaren worden nauwelijks meer gelezen, zodat daarmee enorm veel kennis en geschreven inzichten verloren gaan. Op een klein schermpje van de smartphone gaat niemand meer langere teksten lezen, en óók ontbreekt de tijd om je op papierenkranten te abonneren omdat ‘het is alleen maar ellende’ is wat de klok slaat en dus wat er ge/beschreven staat.
Maar wat in het citaat té mager wordt omschreven als ‘’Persvrijheid’ zal het wel overleven, maar niet als iets wat aandacht behoeft’’. Hierbij dient zeker opgemerkt te worden dat (papieren) kranten een essentiële nutsfunctie in de maatschappij betekenen, even belangrijk als voedsel, water, elektra en opleidingstrajecten en wel vanwege het algemeen erkende inzicht – dus last but not least – kennis van zaken omdat iedereen het universele motto kent: ‘Kennis is macht’. En daardoor kan al met zekerheid voorspeld worden dat ‘papieren kranten’ nooit zullen (en kunnen) verdwijnen, aangezien het een levensbepalend ingrediënt’ is om ons menselijke bewustzijn te blijven ontwikkelen en dat geldt ook voor nieuwe ideeën die tot ontwikkeling moeten worden gebracht. Alle overige technische middelen doen er namelijk verder niet toe, dan alléén om heel snel signalement met potentieel nuttige informatie ‘op te pakken’ die nadere aandacht behoeven. Dat helpt de maatschappelijke vooruitgang en tevens innovatieve kracht vooruit omdat het je op nuttige en (ook: soms uiterst essentiële dan zeker) waardevolle ideeën brengt! Zonder dat ‘actieve’ gebruik voel je je maar een half mens!
(…)
https://krant.volkskrant.nl/titles/volkskrant/7929/publications/2179/pages/2/articles/2040936/2/2
AquariusPolitiek 