Tags
Europese Commissie kritisch over mensenrechten in Turkije (Jeroen Segenhout, Economie & Politiek/fd, 10 november)
# In economische zin komen de Europese Unie en Turkije steeds dichter tot elkaar, maar op het gebied van mensenrechten en het functioneren van de Turkse rechtsstaat is de situatie verslechterd. Dit stelt de Europese Commissie in haar jaarlijkse rapportage over de voortgang van Turkije, sinds 1999 een kandidaat om toe te treden tot de EU.
# Het dagelijks bestuur van de EU constateert ook dat de rechtelijke macht in Turkije tekortschiet en dat het niet goed gaat in het land met de vrijheid van meningsuiting en vrijheid voor bewegingen om zich te organiseren.
# Daarnaast wordt vastgesteld dat de veiligheidssituatie ook is verslechterd. Het is volgens de Commissie ‘noodzakelijk‘ dat Turkije de vredesgesprekken met de Koerden hervat. Die taak ligt straks bij de nieuwe regering die na de verkiezingen van begin deze maand zal worden gevormd. De partij van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan, bekritiseerd vanwege zijn autoritaire stijl van politiek bedrijven en zijn religieus conservatisme, won deze verkiezingen met overmacht.
# Op het rapport was met spanning gewacht. Vanuit het Europees Parlement was er veel kritiek dat de Commissie de publicatie had uitgesteld tot na de parlementsverkiezingen. Daarbij werd vermoed dat Erdogan gebaat was bij het uitstel, terwijl de EU zonder al te veel ruis verder kon werken aan versterking van de relatie met Turkije. Dat laatste zou noodzaak zijn, omdat het land een sleutelpositie heeft in het vluchtelingenprobleem waar de EU nu mee worstelt.
Ik heb al eerder geblogd dat dit laatste een onzinargument is. De Commissie laat zich op deze wijze chanteren en dat is de EU onwaardig.
# De Europese Commissie wil dat Turkije zich meer inspant om vluchtelingen uit de oorlogsgebieden in Irak en Syrië economisch perspectief te geven en zijn grenzen beter bewaakt. Eurocommissaris Frans Timmermans praat daar de komende dagen opnieuw over met het Turkse bewind, en heeft eerder de boodschap overgebracht dat Europa bereid is om mee te betalen aan de opvang van de meer dan twee miljoen vluchtelingen die zich al in Turkije bevinden.
# De EU begon in oktober 2005 onderhandelingen met Turkije over toetreding. Een jaar later werden die besprekingen alweer nagenoeg stilgelegd. Tot dusver zijn veertien van de 33 zogenoemde onderhandelingshoofdstukken geopend.
# De Duitse bondskanselier Angela Merkel, in eigen land onder druk door de grote vluchtelingenstroom, toonde zich vorige maand voorstander van het openen van meer hoofdstukken. In 2013 gebeurde dat voor het laatst.
Met dit rapport in de hand luidt de conclusie simpel en overduidelijk dat Turkije niet mag toetreden als EU-lid, omdat het volslagen onmogelijk is alle rechtstatelijke problemen opgelost te krijgen; zeker vanwege de absolutistische neigingen van Erdogan. Hij zal nooit in staat zijn vrede te sluiten met de Koerden (en tevens met de Grieken , al zijn die problemen bijgelegd, en Cyprus)[1].
[1] Wikipedia: Sommige Europese critici menen dat Turkije niet bij Europa hoort omdat het overgrote merendeel van de bevolking moslim is. Nationalistische Turken zien liever een Unie met de andere Turkstalige landen. De tegenstanders van toetreding hebben verschillende argumenten maar er zijn in feite twee soorten: sommigen vinden dat Turkije nooit bij Europa mag komen en anderen vinden dat Turkije eerst aan bepaalde voorwaarden moet voldoen vooraleer het tot de EU mag toetreden. Onder degenen die vinden dat Turkije nooit tot de EU mag toetreden, worden deze argumenten aangevoerd:
1.Slechts 3% van Turkije ligt in Europa. Het is daarmee hoofdzakelijk een Aziatisch land en dus geen Europees land. Dit argument wordt deels ontkracht doordat Cyprus, geografisch gezien volledig in Azië, al is toegetreden. Ook liggen enkele Griekse eilanden in Azië.
2.Turkije weigert in sommige opzichten het EVRM te respecteren. In 2009 werd Turkije van alle Europese landen het vaakst veroordeeld door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.[219]
3.Door als lid van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking in augustus 1990 de Caïro-verklaring van de mensenrechten in de islam te ondertekenen nadat het in 1948 de Universele verklaring van de rechten van de mens van de VN reeds had onderschreven, heeft Turkije feitelijk afstand gedaan van zijn positie inzake mensenrechten in westerse zin. Daarmee heeft het zich qua mensenrechten en met name met betrekking tot vrijheidsrechten bewust buiten de westerse denkwereld en moraal geplaatst.[bron?]
4.In Turkije worden etnische minderheden zoals de Koerden, Armeniërs en alevieten systematisch gediscrimineerd. Vooruitgang op dit gebied gaat te langzaam.
5.Turkije beperkt de vrijheid van meningsuiting. Belediging van de Turkse natie, staat, of een staatsman kan leiden tot vervolging. In januari 2010 werd een Britse kunstenaar, die al 20 jaar in Turkije woonde, veroordeeld tot een boete voor het afbeelden van de minister-president als een hond.[220] Ook werden vroeger veel mensen door deze wet veroordeeld vanwege het benoemen van de Armeense genocide. De wet is in 2008 enigszins aangepast : zie Artikel 301. In EU-landen, zoals Nederland, België en Duitsland, zijn gelijksoortige wetten. In 2007 werd een man veroordeeld tot een boete van 400 euro wegens het beledigen van de Koningin[221], en in België werd in 2006 een celstraf opgelegd wegens het beledigen van de Koning[222]. In Duitsland kan het beledigen van de Bondskanselier met vijf jaar gevangenisstraf worden bestraft[223]. Als deze kunstenaar de Nederlandse Koningin, Belgische Koning of Duitse Bondskanselier als hond had afgebeeld, had hij dus voor dezelfde handeling in een EU-land vervolgd kunnen worden.
6.Turkije is voor het grootste deel geen westers land. De Turkse cultuur is een mix van Oost-Europese, Centraal-Aziatische en islamitische culturen en past dus niet in de Europese Unie.
7.Turkije erkent een ander lid van de Europese Unie, namelijk Cyprus, niet en houdt het noordelijke deel van het eiland; Turks-Cyprus bezet.
8.De Turkse toetreding gaat, omwille van de omvang van het land en het nu nog veel lagere bnp per inwoner, de huidige EU-landen veel geld kosten aan subsidies.
9.Als groot land krijgt Turkije straks als EU-lid veel invloed binnen de EU. Het is onvoorspelbaar wat Turkije zal doen met deze macht.
10.De Turkse toetreding brengt met zich mee dat Syrië, Irak en Iran, landen die bekendstaan als conflicthaarden, buurlanden van de EU worden.
11.Toetreding tot de EU maakt immigratie van Turken naar Europa en omgekeerd gemakkelijker. Dit argument kan ook als een voordeel worden gezien.
12.Turkije is een politiek onstabiel land. De rol van het leger is veel te groot en dat is onacceptabel voor de EU. In 2009 kwamen veel schandalen rond het leger naar boven en werd de Koerdische partij DTP verboden.
13.Turkije is overwegend islamitisch, terwijl Europa overwegend christelijk is. Daarom is het verschil in denkwijze, normen en waarden te groot. Ook kan een Turkse toetreding ervoor zorgen dat de christelijke achtergrond van Europa in de toekomst kan verdwijnen.
