Tags

,

‘Religieuze tradities zijn reservoirs aan verhalen die van naastenliefde, compassie en gastvrijheid getuigen. Maar het valt niet te ontkennen: ze zijn ook reservoirs van gewelddadige verhalen. Licht en donker zijn erin te vinden; verhalen van bevrijding en van onderdrukking. De bijbel is geen boek dat waarheid van Godswege op een presenteerblaadje aanbiedt. Waarheid in de bijbel wil gevonden worden, te midden van de weerbarstige praktijk van het leven van alledag en de verhalen daarover. Verhalen, die voor meer dan een interpretatie vatbaar zijn, verhalen die cultureel en religieus hybride zijn en [terecht] niet voldoen aan de wetenschappelijke maatstaf van coherentie [want dat maakt de afstand tot het gevoelsleven en emotie helemaal oneindig groot]. Desondanks dragen ze ‘iets‘ in zich dat mensen bezig blijft houden en tot tradere – Latijn: overgeven [aan de bron], verraden, overleven – aanzet.’

[Bron: Manuele Kalsky en André van der Braak, Tussen waarheid en wijsheid. De waarheidsvraag in het licht van religieuze diversiteit. AUP/Amsterdam, 2016; 254]