Tags

, , , , ,

De premiers bellen vaak en ze zeggen Mark en David tegen elkaar (Mark Kranenburg, Binnenland/NRC Handelsblad, 28 mei)

Cameron vandaag in Den Haag. In troonrede kondigt zijn nieuwe regering het Brexit-referendum aan

Vandaag luncht premier Rutte in het Catshuis met Britse collega Cameron, die steun zoekt in zijn ‘strijd tegen Brussel’.

Cameron wil weten welke prijs Rutte wil betalen om Britten bij EU te houden

Parallelle standpunten tussen VK en ons land:

  1. Beiden zien ze de Europese Unie in principe als afzetmarkt, die niet gehinderd moet worden door al te veel regels.
  2. Ook zijn beide politici het erover eens dat Europa niet te veel mag kosten.
  3. Gezamenlijk vechten zij jaar in jaar uit voor een lagere Europese begroting.
  4. De EU-visie van Cameron kan als volgt worden getypeerd: De EU moet nauwgezet onderzoeken welke taken Europa als geheel moet verrichten en wat de Unie vooral niet meer gezamenlijk moet doen.

Deze vier punten worden, gelet op het groeiende euroscepsis, EU-wijd breed gedragen en dat betekent dat ons land Cameron volledig kan steunen in zijn hervormingsplannen, met uitzondering van de uitzonderingsbepalingen voor het VK die al in het verleden zijn afgesproken:

‘Cameron wil uitzonderingsbepalingen voor zijn eigen land afspreken. Daarvoor voelt Rutte niets. Als er afspraken worden gemaakt om bepaalde zaken niet meer Europees te regelen, moeten die gelden voor alle lidstaten van de Unie, niet alleen voor de Britten. Die hebben al voldoende opt outs voor zichzelf bedongen.’

De vraag is alleen welke nieuwe uitzonderingen Cameron voor zijn land wil bedingen en waarom hij dat wil. Maar duidelijk is ook dat de Britten in een soortgelijke dwarse positie in de EU zitten als de Fransen, wegens hun fundamentele andere economische zienswijze dat verband houdt met hun etatisme. De Britten zijn nog steeds niet geheel van hun oude empire-ego verlost en wensen daarom alleen met grote tegen- en weerzin met de EU te blijven participeren. Maar in onze pers is tot nu weinig belangstelling geweest voor de moeilijke politieke positie van Cameron binnen zijn land dat eigenlijk zich fundamenteel niet in de EU thuis voelt. En daarin zijn de behoorlijk halsstarrig en hebben een misplaatste zelfgenoegzaamheid opgebouwd, waar Cameron het ook moeilijk mee heeft.

De enige conclusie is dat er nu alle reden is om Camerons ‘operatie’ referendum van harte te steunen om daarmee de hervormingen in de EU af te dwingen die het democratisch tekort binnen de Unie dienen op te heffen. Daar kunnen de Britten een handje in meehelpen en dat zou positief in hun houding kunnen uitpakken. Twee vliegen in één klap dus!

Nuttige aanvullende informatie in Het Parool van vandaag: Uitstappen of in EU blijven? van Sander Becker.

‘Het liefst zou hij [Cameron] over elke Europese wet een veto kunnen uitspreken en zelf bepalen waar zijn land wel en niet aan meedoet. Maar Groot-Brittannië onttrekt zich nu al aan veel gezamenlijke initiatieven, zoals de euro (niet als enige in de EU] en het Schengenverdrag, dat het vrije verkeer van personen binnen de EU regelt.’

De vraag bij dit laatste is waarom de Britten deze uitzondering wensten. Willen ze geïsoleerd blijven of hebben ze al te veel voormalige ex-koloniale burgers in hun land wonen, zodat de Britse bevolking al veel pluriformer/veelkleuriger is dan de rest van Europa? Daarover zouden alle EU-lidstaten over moeten meespreken en een eigen oordeel vellen poer referendum over het VK.